به گزارش مشرق، امیرحسین فتحی در میانه‌های راه بود که بازیکنان در پستی دسته‌جمعی او را «دروغگو» خطاب کردند. رفته‌رفته صدای اعتراضات بلند و بلندتر شد. چند بازیکن علیه مدیریت طغیان کردند. او چندین بار با بازیکنان دچار درگیری لفظی شد. درگیری‌ها به قدری بالا گرفت که او مجبور شد یک بار رأی به اخراج فرشید اسماعیلی و روزبه چشمی بدهد و یک بار هم رأی به اخراج فرشید باقری.

بیشتر بخوانید:

عملکرد استقلال در هجدهمین دوره لیگ برتر فوتبال

بماند که در این بین دو، سه مرتبه بازیکنان نامی‌تر را اخراج نکرد! حالا هم به طور کامل همه چیز از دست فتحی در رفته است. انگار بازیکنان که هر سه جام را از دست داده‌اند قرار گذاشته بودند تا در پایان فصل به مدیرعامل نشان دهند قدرت دست چه کسی است. موج تهدیدها برای جدایی به شدت امیرحسین فتحی را نگران کرده است. فتحی که بدون آشنایی با بازی‌های سیاسی استقلال و چند دهه بعد از مدیریت باشگاه عقاب، به این باشگاه آمد، یکجورهایی خودی خوانده نمی‌شد. به همین خاطر از همان روز اول در داخل باشگاه یک غریبه به حساب می‌آمد. کما اینکه افشاگری درباره قرارداد خارجی‌ها به شدت این مسئله را تأیید می‌کرد.

بد نیست بدانید موضوع قرارداد خارجی‌ها هفته‌هاست در باشگاه استقلال مطرح است و تبدیل به یک معضل بزرگ شده است. قبل از همین بازی آخر استقلال در امارات، یکی از بازیکنان نامی که به شدت از رقم قرارداد ایسما شاکی بود، به یکی از مسئولان گفت: «به ایسما برای نیم‌فصل ۲۵۰ هزار دلار داده اید، به من ۱۰۰ هزار دلار؟ کل قرارداد فصل من می‌شود ۱۰۰ هزار دلار. یک‌چهارم من بازی نکرده. اثرگذار هم نبوده. چرا باید در استقلال بمانم؟!»

این حرف او به تنهایی نبود. بلکه برآمده از بحث‌هایی بود که داخل تیم شده بود. روزبه چشمی هم یکی از اعتراض‌کنندگان بود. اصلاً می‌گویند همین رفتار استقلال در امتیاز دادن به بازیکنان خارجی و بی‌توجهی به بازیکنان داخلی، عامل اصلی جدایی این بازیکن بود. روزبه هم مثل اکثر بازیکنان اعتقاد داشت سیاست استقلال فراری دادن داخلی‌ها و امتیاز دادن به خارجی‌هاست.

ماجرای اعتراض بازیکنان به دستمزد خارجی‌ها از روزی آغاز شد که آن‌ها فهمیدند درآمدهای خارجی استقلال به جیب الحاجی گرو و مارکوس نیومایر می‌رود. هر هفته که می‌گذشت این دو بازیکن بدتر می‌شدند و با بالا رفتن دلار، حقوق بیشتری می‌گرفتند. فضا برای این دو بازیکن به قدری بد شد که باشگاه هم ترجیح داد سریعاً رضایت‌نامه‌شان را بدهد تا نیم‌فصل بروند.

در نیم‌فصل دوم هم دوباره جو به هم ریخت. وقتی بازیکنان متوجه شدند باشگاه از اتفاقات نیم‌فصل اول عبرت نگرفته و دوباره به بازیکنان بی‌کیفیت برای نیم‌فصل ۲۵۰ هزار دلار داده، صدایشان دوباره درآمد. این روزها ایسما و منشا دقیقاً به سرنوشتی دچار شده‌اند که گرو و نیومایر به آن دچار شدند. جو داخلی تیم خوب نیست فعلاً همه چیز به هم ریخته است. بازیکنان اکثراً حرف از جدایی می‌زنند و می‌گویند این به خاطر بدقولی و همین‌طور تبعیضی است که مدیریت باشگاه در نظر گرفته.

یکی از بازیکنان استقلال در این باره گفت: «هرگاه بازیکنان داخلی حاشیه درست کردند، اخراج شدند و جریمه ولی بازیکن خارجی داشتیم که در رختکن به بازیکن ایرانی رکیک‌ترین فحش‌ها را داده ولی چند روز بعد حقوقش را کامل گرفته است!»