به گزارش مشرق، محمد قوچانی در صفحه اینستاگرام خود نوشت:

این عکس جلد سازندگی نیست. عکسهای جلد روزنامه های تهران و نیز صفحه اینستاگرام شبکه بی بی سی فارسی است که عکسهای منتشر شده ی همسر متوفی دکتر محمد علی نجفی را در صفحه اول خود بازنشر کرده اند.

عکسهایی که که آن مرحومه به صورت سلفی با آگاهی شوهرشان در صفحه منتسب به خویش منتشر کردند و به وفور در این یک سال در شبکه های اجتماعی بازنشر شده اند و دکتر نجفی هرگز آنها را تکذیب نکرد و خواهان جمع آوری آنها نشد و چون در فضای عمومی منتشر شده اند از لحاظ حرفه ای و قانونی مصداق عکس خصوصی نیستند و از لحاظ اخلاقی چون این دو، همسر قانونی بوده اند حتی هنجار شکن نیستند اما نسبت به تظاهر بیرونی مسوولان جمهوری اسلامی متفاوتند.

همان تفاوتی که ظاهراً دکتر نجفی از طرح آن پرهیز نداشت اما برخی مخاطبان که خود بر همین پوشش اند آن را هنجار شکن می خوانند! تا سازندگی را به چاپ عکس نامتعارف متهم کنند. این یک عکس معمولی است که در همه خانواده های ما موجود است. یک طیف سیاسی که در این دو سال جدایی نجفی از کارگزاران در شهرداری تهران به او نزدیک شدند و با نادیده گرفتن حوزه خصوصی ایشان او را قربانی اهداف سیاسی خویش ساختند حال با اغراض شخصی و نادیده گرفتن رسانه های دیگری که همین عکس را منتشر کرده اند با تمرکز بر سازندگی قصد انتقام از رسانه ای را دارند که نشان داده است به مصداق "حاسبوا قبل ان تحاسبوا "در نقد" تا جایی که بتواند " مستقل عمل میکند.

ما مثل اصولگرایان نیستیم که اصلاح طلبی را یک قبیله بدانیم و چشم بر خطاهای خود ببندیم حتی اگر خطاکار مردی ش خوش سابقه چون محمد علی نجفی باشد که خود قصد جان خویش کرد و یک سرمایه ملی را از جبهه اصلاحات دریغ کرد. تیتر دیروز ما البته فقط خبر بود و عکس؛ اما نقد، اول باید بر جبهه اصلاحات باشد که خود به این تخلف تشکیلاتی نپرداخت و نتوانست از تبدیل یک خطای شخصی به فاجعه ای سیاسی جلوگیری کند و آنگاه به جناح مقابل، که خطای یک اصلاح طلب را خطای جبهه اصلاحات می پندارد.

اما اصلاحات زنده است چون در آسیب شناسی اشتباهاتش پیشتاز و مسوولیت پذیر است. امیدوارم روزی اگر به خطای اصولگرایان پرداختیم این آزادی عمل وجود داشته باشد و عملکرد جانبدارانه‌ی رسانه های حاکمیتی در انعکاس یک طرفه این نوع اخبار، از متهمان "قهرمان " نسازد که این خطایی بدتر است که با قاتل - هر چند که چون دکتر نجفی مردی محترم باشد - بیش از مقتول - هر چند که چون آن مقتوله، انسان ناشناخته ای باشد - همدردی کنیم

و این از مصائب جامعه ای دوقطبی است که حتی قضاوت را به سیاست آلوده می کند.