به گزارش مشرق، ویلموتس برای هدایت تیم ملی ایران نیاز به دور روز بررسی برای انتخاب فهرست و برگزاری سه جلسه تمرین داشت تا نهایتاً ترکیبی از بازیکنان حاضر در جام جهانی و جام ملت‌های آسیا به میدان برود. او در این دیدار هیچ سورپرایزی نداشت و بازیکنان همانی بودند که در دوران هشت ساله کی‌روش مرتب به میدان رفتند.
نکاتی که ویلموتس به بازیکنان گفته بود، وجه تمایز این بازی با بازی‌های اخیر تیم ملی در دوران کی‌روش بود. هر چند این دیدار دوستانه که برابر حدود ۱۴ هزار هوادار خودی برگزار شد، نمی‌تواند معیار مناسبی برای مقایسه با بازی‌های تیم ملی قبل از جام ملت‌های آسیا باشد.
* تغییر وظایف جهانبخش به نسبت بازی در برایتون و تیم کی‌روش
بارزترین تغییر ویلموتس، انتقال علیرضا جهانبخش از پست وینگر چپ به پست مهاجم کاذب یا پشت مهاجم بود که او را هیچ‌گاه در این پست ندیده‌ایم. او در برایتون و آلکمار هم همواره در پست وینگر راست به میدان رفته بود و یکی از عوامل دوری او از خط دروازه همین مطلب بود.
این تغییر تاکتیکی منجر به قرار گرفتن جهانبخش در موقعیت گل و نهایتاً زدن اولین گل بازی و اولین گل خودش بعد از مدت‌ها دوری از گلزنی بود.
* حضور طارمی و امیری در پست وینگر راست
در ابتدای بازی، طارمی به عنوان وینگر راست در زمین حاضر شد و در دقایق نخست بازی چندین مرتبه از سمت راست اقدام به نفوذ کرد که نتیجه خوبی هم داشت ولی او بعد از گذشت دقایقی با امیری جابه‌جا شد و به پست وینگر چپ رفت تا دو بازیکن در طول مدت‌زمان حضور در زمین به تناوب این جابه‌جایی را انجام دهند و با قابلیت‌های مختلفی که دارند، مدافعان سوری را دچار سردرگمی کنند.
بیشتر بخوانید:
چرا می‌توان به ویلموتس امیدوار بود؟
نتیجه این جابه‌جایی گلزنی طارمی از هر دو جناح بود که توانست هت‌تریک کند و نامش را در بین بازیکنانی که موفق به زدن سه گل در یک بازی شدند، ثبت کند.
* حضور حاج صفی و ابراهیمی در نیمه سوریه
ویژگی بارز تیم کی‌روش، خط دفاعی مستحکم این تیم بود که در انتخابی جام جهانی ۲۰۱۸ روسیه، ایران در ۱۰ بازی گلی را دریافت نکرد. این موضوع به سبب شرکت مهاجمان ایران در امور دفاعی و حضور دو هافبک دفاعی قلدر در زمین بود که از جلوی نیمه زمین خودی جُم نمی‌خوردند.
این بازی امید ابراهیمی و احسان حاج صفی وظایف گذشته خودشان را تا حدودی فراموش کردند و به کرات در کارهای تهاجمی حضور داشتند که نتیجه این اقدام، انجام بازی تحت فشار در زمین سوریه و بازپس‌گیری زودهنگام توپ و شروع موج جدیدی از حمله بود.
* خط دفاعی و مقداری اشتباه برای نخستین بازی
ویلموتس در نشست خبری گفت که خط هافبک و حمله ایران عملکرد بسیار خوبی از خودش نشان دادند ولی خط دفاعی تا حدودی انتظاراتش را برآورده نکرد که باید درباره این موضوع راهکاری پیدا شود.
علت این موضوع، حضور دو هافبک دفاعی ایران در خط حمله و نفوذهای مکرر مدافعان چپ و راست ایران بود که هنگام ایجاد موقعیت گل برای تیم ملی و تحمیل فشار بر روی دروازه سوریه، خط دفاعی را تنهاتر از همیشه گذاشت.
ویلموتس با تایید این مطلب اعلام کرد که در حال بررسی تیم است تا مشکلات تیمش را در خط دفاعی هم برطرف کند و فوتبال زیباتر و منسجم‌تری را به نمایش بگذارد.
* میل ویلموتس به گلزنی و انجام بازی تهاجمی
عمده تدابیر ویلموتس برای گلزنی در مسابقه است. همانطور که علیرضا بیرانوند گفت که سرمربی بلژیکی تیم ملی به بازیکنان گفته اگر گل هم خوردند، حتماً به سوریه گل بزنند. تفاوت تفکر ویلموتس با کی‌روش در این است که سرمربی سابق تیم ملی ابتدا بر گل نخوردن و سپس بر روی گل زدن تاکید داشت و به همین دلیل هم ایران توانست بازی‌های خوب و زیبایی را برابر تیم‌هایی نظیر پرتغال، آرژانتین، اسپانیا و نیجریه در جام جهانی نشان دهد اما به همین میزان هم در گلزنی مشکل داشت و برابر تیم‌های نه چندان قدرتمند هم به مشکل بر می‌خورد.
* ویلموتس و کی‌روش مکمل یکدیگر هستند؟
فوتبال تهاجمی ویلموتس در کنار آموزه‌های تدافعی کی‌روش به ملی‌پوشان ایران می‌تواند حلقه مفقوده تیم ملی در تبدیل شدن به تیمی تمام عیار باشد.
البته آنالیزهایی که از اقدامات ویلموتس صورت گرفته تنها و تنها حاصل یک بازی است و باید مدت زمان بیشتری را به این مربی داد تا تیمی مطابق سلیقه خودش بسازد.
نکته بارزی که در ویلموتس وجود دارد، آرامش و دوری او از هیجان در بازی نخست بود و حتی بعد از گل زیبای طارمی یا گل صیادمنش جوان هم خوشحالی نکرد و صرفاً با دستیارانش به صحبت پرداخت.
