به گزارش مشرق، سعدالله زارعی در یادداشتی نوشت:

امروز در یکی از بخش‌های خبری ساعت 8 صبح رادیو، یکی از مقامات وزارت خارجه ایران در اظهارنظری عجیب گفت: «ضمن آنکه وزارت خارجه نمی‌داند کدام مسئولین ایرانی در ضیافت سفارت انگلیس شرکت کرده‌اند، اجابت دعوت سفیر انگلیس از سوی آنان، قابل قبول و بدون مسئله است» این در شرایطی است که دولت انگلیس در ماه‌های اخیر بر خصومت علیه ایران افزوده است!

اگر سفارت انگلیس بدون طی تشریفات از مقامات یا مشاورین و مرتبطین مقامات ایرانی برای شرکت در جلسه‌ای یا هر آنچه حکم جلسه دارد، دعوت کرده باشد، خلاف شئونات دیپلماسی بوده و باید سفیر، احضار و حتی تحت شرایطی اخراج می‌شد. اگر سفارت انگلیس با اطلاع قبلی وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی ایران، این مقامات و یا مشاورین ایرانی را به سفارت فراخوانده است، با توجه به سابقه خصومت انگلیس با ایران و همراهی مطلق این کشور با آمریکا در اعمال فشارهای اقتصادی، سیاسی و روانی اخیر علیه ایران و نیز استراتژی این کشور در مورد جمهوری اسلامی که «تغییر نظام» در ایران است، صدور اجازه به سفارت این کشور از سوی وزارت امور خارجه‌ جای سؤال جدی دارد.

بیشتر بخوانید:

دیگ پلوی خانم الیزابت در تهران

پای افطار پایه‌گذاران بهائیت و وهابیت

آیا وزارت خارجه خود را فاقد اراده می‌داند؟ اگر چنین است چرا به جای اعتراض، با این اظهارات، به چنین اقدام دشمنانه‌ای وجاهت می‌بخشد؟ اگر این وزارتخانه خود را در موقعیتی نمی‌بیند که در شرایط رو به تشدید بین انگلیس و ایران، به اقدام خارج از عرف دیپلماتیک طرف مقابل اعتراض کند، باید در مورد این «موقعیت» توضیح دهد که آیا تحت تأثیر فشار داخلی یا فشار خارجی به چنین چیزی تن داده است؟

پیش از این، بعضی مقامات اروپایی گفته بودند که «وزارت خارجه ایران، هماهنگی کاملی با ما دارد.» اگر این ادعا درست باشد، وزارت خارجه باید توضیح دهد که دامنه مباحث و توافقات و تعهدات بین طرفین تا کجا بوده و چه موارد اعلام‌نشده دیگری را شامل می‌شود.

حضور بعضی مقامات ایرانی در جلسه‌ای که انگلیسی‌های روباه‌صفت تحت عنوان «افطاری» برگزار کرده بودند، بدون هیچ تردیدی، اقدامی خلاف مصلحت و خلاف منافع ملی و حتی خلاف مصلحت دولت روحانی است چرا که در شرایطی که حدود سه هفته پیش از آن، رئیس‌جمهور از تمهیدات خاص برای وادار کردن طرف‌های اروپایی ـ و به‌عبارت واضح‌تر سه طرف انگلیس، فرانسه و آلمان که در بین این سه نیز انگلیس به دلیل اتصال بیشتر «ترزا می» به ترامپ موضوعیت بیشتری دارد ـ به انجام تعهدات برجامی خود و نیز پس از صدور بیانیه و جدول ضرب‌الاجل شورای عالی امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران که تحت ریاست آقای روحانی است، جلسه‌ «رمضانی» سفارت که در «شوال» به انجام بعضی محرمات دیگر هم انجامیده است، حضور بعضی مسئولین ایرانی درواقع تبدیل موضع جدی ایران به موضعی از سر شوخی و سرگرم‌کننده بود.

آیا وزارت خارجه با طبیعی جلوه‌دادن اقدام سفارت انگلیس و موجه جلوه‌دادن مشارکت بعضی مسئولین میانی ایرانی در آن، به صورت بخشی از «ساز و کار سفارت انگلیس در اقدامات ضدایرانی» درآمده است؟