در این چند وقت اخیر فعالیت کارمندان و مدیران کل وزارت ورزش و جوانان در فدراسیون‌ها به عنوان سرپرست، دبیر و نایب‌رئیس بانوان به اندازه‌ای زیاد شده که برخی از آنها در تلاش هستند تا امور کار فدراسیون‌ها را به عنوان رئیس برعهده بگیرند و حتی در انتخابات فدراسیون‌ها نیز ثبت‌نام می‌کنند.

بعد از ثبت‌نام سرپرستان فدراسیون‌ها در انتخابات ورزشی، وزارت ورزش و جوانان اعلام کرد از این پس، سرپرستان فقط برای اداره امور فدراسیون معرفی می‌شوند و نمی‌توانند به عنوان نامزد برای ریاست یک فدراسیون اقدام کنند این در حالی است که وزارت ورزش هیچ قانونی را برای فعالیت مدیران کل خود وضع نکرده است.

* جابه‌جایی در فدراسیون‌ها بدون تخصص، بدون سابقه

نمونه‌های زیادی از کارمندان وزارت ورزش هستند که در فدراسیون‌های مختلف به عنوان دبیر، نایب‌رئیس، خزانه‌دار و … مامور می‌شوند در حالی که هیچ سررشته‌ای در آن ندارند و سال‌ها به عنوان یک کارمند در وزارت ورزش مشغول به خدمت بوده‌اند.

به عنوان مثال صدیقه کعبی‌زاده از کارمندان وزارت ورزش است که مدتی را به عنوان نایب‌رئیس والیبال کار کرد و بعد هم نایب‌رئیس جودو شد! لیلا صوفی‌زاده در حالی نایب‌رئیس فدراسیون فوتبال شد که تخصصی در این زمینه نداشت. جابه‌جایی نواب رئیس بانوان نیز در وزارت ورزش زیاد به چشم می‌خورد.

مثال‌های زیادی از این دست وجود دارد و به نظر می‌رسد چیزی که برای وزارت ورزش مهم نیست، تخصص نواب‌رئیس بانوان است.

لیلا محمدیان نایب‌رئیس والیبال بود و بعد هم نایب‌رئیس بیماری‌های خاص شد. الهه عرب‌عامری نایب‌رئیس یکی از فدراسیون‌های رزمی بود که در فدراسیون فوتبال هم فعالیت کرد.

وزارت ورزش و جوانان کارمندان زیادی را راهی فدراسیون‌ها کرده که خیلی از آنها در زمینه مدیریت و آن رشته ورزشی تخصصی نداشته‌اند و بعد از مدتی وقتی عدم کارایی آنها مشخص شده به فدراسیون دیگر منتقل شده‌اند.

رمضانعلی دولو کارمند شناخته شده وزارت ورزش است که در این سال‌ها تقریباً در نیمی از فدراسیون‌های ورزشی حضور داشته؛ چه به عنوان سرپرست و چه به عنوان کاندیدا. دولو در فدراسیون‌های بسکتبال، هندبال سرپرست بوده و تا به امروز در انتخابات چند فدراسیون ورزشی نظیر ناشنوایان، هاکی و… نیز به عنوان کاندیدا حضور داشته است.

فاطمه ابوالقاسمی کارشناس خبره وزارت ورزش و جوانان نیز یکی از افرادیست که در تمام این سال‌ها در بدنه فدراسیون‌های ورزشی حضوری پررنگ داشته است. ابوالقاسمی رییس پیشین فدراسیون آمادگی جسمانی و ایروبیک را بر عهده داشته و مشاور معاونت ورزش قهرمانی سازمان تربیت بدنی و معاونت ورزش بانوان، نائب رئیس فدراسیون اتومبیلرانی و موتورسواری، عضو کمیسیون زنان و ورزش کمیته ملی المپیک، عضو شورای سیاستگذاری ورزش بانوان و… از دیگر سمت‌های وی در دو دهه اخیر محسوب می‌شود. ابوالقاسمی اخیراً برای سه فدراسیون ورزش‌های سه گانه، هاکی و هندبال کاندیدا شده بود که در هر سه ناکام ماند و حالا باید منتظر حضور او در یک فدراسیون یا انتخابات دیگر باشیم!

*چندشغله‌هایی که جابجا می‌شوند!

مدیران کل حوزه‌های قهرمانی و همگانی وزارت ورزش عهده‌دار امور مهمی در وزارتخانه هستند که به برخی از آنها سرپرستی فدراسیون‌های ورزشی مهم هم داده شده، مانند والیبال، وزنه‌برداری و … که شاید یک مدیرکل نتواند از پس همه امور بربیاید.

در بخش مدیران کل نیز موارد زیادی وجود دارد که در این گزارش به چند نمونه اشاره می‌شود: افشین داوری مدیرکل توسعه ورزش قهرمانی و مدیر امور باشگاه‌هاست در حالی که وی بعد از ابلاغ قانون منع بکارگیری بازنشسته‌ها در فدراسیون‌ها با رفتن احمد ضیایی، از ۱۶ آذرماه به عنوان سرپرست والیبال معرفی شد و همچنان نیز برمسند قدرت تکیه زده است. داوری پیش از این مدتی نیز سرپرستی فدراسیون بوکس و دوومیدانی را نیز بر عهده داشت و البته مدتی نیز مدیرکل ورزش و جوانان استان خراسان بوده است. داوری البته در انتخابات فدراسیون ناشنوایان نیز به عنوان کاندیدا حضور داشت و حالا صحبت‌هایی مبنی بر ثبت نام او در انتخابات آتی فدراسیون والیبال نیز به گوش می‌رسد.

احمد سعادتمند مدیرکل امور استعدادیابی وزارت ورزش است که با حکم مسعود سلطانی‌فر از بهمن‌ماه سال گذشته به عضویت هیات مدیره استقلال درآمده است. سعادتمند عضو هیات مدیره تیم بانک سرمایه بود و پیش از این نیز در فدراسیون اسکی و تنیس روی میز به عنوان سرپرست معرفی شد.

علی رغبتی یکی از مدیران پرمشغله وزارت ورزش و جوانان محسوب می‌شود که از وی می‌توان به عنوان ابوالمشاغل وزارتخانه یاد کرد چرا که سمت‌های پرشماری را در بدنه ورزش بر عهده داشته که از مهمترین آنها می‌توان به مدیرکل دفتر برنامه‌ریزی وزارت ورزش، دبیر ستاد عالی بازی‌های المپیک، عضو شورای برون مرزی، عضو کمیته بررسی وضعیت مربیان خارجی، عضو کمیته تعیین حقوق برای قهرمانان المپیکی اشاره کرد و در جدیدترین پست خود از اسفندماه سال گذشته به عنوان عضو هیات مدیره پرسپولیس معرفی شد.

علیرضا خسروی معاون دفتر مشترک فدراسیون‌های ورزشی است که وزیر ورزش و جوانان بعد از اتمام دوره ۴ ساله مرادی، ۱۲ اردیبهشت وی را به عنوان سرپرست فدراسیون وزنه‌برداری معرفی کرد. خسروی در حال حاضر رئیس کمیته فنی و کمیته تای چی فدراسیون ووشو است. زهرا ناطقی همسر خسروی نیز نایب‌رئیس فدراسیون ووشو است.

نصرالله پریچهره مدیرکل دفتر مدیریت عملکرد، بازرسی و رسیدگی به شکایات وزارت ورزش و جوانان است که تا کنون در فدراسیون‌های شطرنج و بسکتبال به عنوان سرپرست حضور داشته و قصد داشت تا در انتخابات فدراسیون بسکتبال نیز شرکت کند اما هجمه شدیدی علیه او ایجاد شد و از همین رو از خیر آن گذشت.

شهرام عظیمی معاونت دفتر استعدادیابی وزارت ورزش و جوانان و معاون سعادتمند را در اختیار دارد که در تاریخ ۲۲ اردیبهشت به عنوان سرپرست فدراسیون ورزش‌های رزمی معرفی شد.

احمد گواری که پیش از این مدیرکل دفتر امور مشترک فدراسیون‌های ورزشی بود، اخیراً به عنوان سرپرست فدراسیون قایقرانی معرفی شد. وی در انتخابات فدراسیون هندبال نیز جزو کاندیداها بود که البته ناکام ماند و پس از آن به عنوان سرپرست نایب رئیسی فدراسیون ورزشهای همگانی منصوب شد.

مهدی نامنی معاون دفتر مشترک فدراسیون‌های ورزشی است که با رفتن صبور، مدتی را به عنوان سرپرست فدراسیون سه‌گانه مشغول به خدمت بود.

افشین ملایی مدیرکل ورزش همگانی است که وزیر ورزش در حکمی ۱۹ فروردین ماه وی را جایگزین مجدآرا به عنوان سرپرست فدراسیون ورزش همگانی کرد.

این فعالیت‌ها فقط محدود به مدیران و کارمندان نبود بلکه در اقدامی جالب ۲ معاونت وزارت ورزش برای ریاست فدراسیون‌های ورزشی نیز ثبت‌نام کردند. غلامرضا شعبانی‌بهار مدت‌ها معاون ورزش همگانی بود اما زمانی که چارت وزارت ورزش قرار بود تغییر کند، وزیر ورزش بهترین راه را در این دید تا شعبانی‌بهار را راهی یک فدراسیون کند.

امیررضا خادم نیز سال‌ها به عنوان معاون حقوقی، مجلس و امور استان‌های وزارت ورزش فعالیت داشت که بعد از استعفا برای ریاست فدراسیون کشتی ثبت‌نام کرد. نامزدهای این فدراسیون در انتظار اعلام زمان انتخابات هستند.

این دایره اما با حضور پرشمار کارمندان وزارت ورزش در بدنه فدراسیون بیشتر و بزرگ‌تر می‌شود و تقریباً هیچ فدراسیونی را نمی‌توان یافت که فردی از بدنه وزارت ورزش در آن حضور نداشته باشد. این درحالیست از این خوان گسترده سهم قهرمانان ورزشی چیزی در حد صفر است.

تعداد چندشغله‌های ورزش شاید حتی بیشتری از این مواردی باشند که در این گزارش به آن اشاره شده است و حتی فعالیت کارمندان وزارتخانه نیز قطعاً بیشتر از این آمار است اما سوال اصلی اینجاست با وجود حضور کارشناسان جوان و قهرمانان رشته‌های ورزشی، چرا هیچ پست و جایگاهی به آنها داده نمی‌شود؟ تا چه زمانی قرار است چند شغله‌ها تمامی ورزش را اداره کنند آن بدون آنکه ذره‌ای تخصص داشته باشند؟ آیا قحط‌الرجال در ورزش اینقدر است که یک فرد هم امور یک فدراسیون را در دست بگیرد و هم مدیر کل یک حوزه باشد؟