جولان دی جی ها در فضای مجازی

اگر یک نفر بخواهد برای برگزاری مهمانی، جشن تولد، عروسی یا هر برنامه مشابه دیگری یک خواننده یا گروه موسیقی را دعوت کند، می تواند با یک چرخ زدن ساده در فضای اینستاگرام به انواع و اقسام صفحه هایی برسد که در حال فعالیت هستند و می گویندمهمانی ها و جشن ها را به بهترین شکل برگزار خواهند کرد. گشت و گذار در اینستاگرام نشان می دهداین صفحه ها حسابی خودشان و کارشان را تبلیغ می کنند و ظاهراً کار و بارشان، سکه هم است! یکی از دی جی ها که دختر خیلی جوانی است در تولد یک دختر بچه مشغول خواندن و انجام حرکات موزون با اوست.

مادر دختر بچه هم خیلی خوشحال در کادر حضور دارد و ظاهراً از دعوت یک دی جی و برگزاری تولد متفاوت برای دخترش بسیار راضی است. در صفحه های مشابه هم همین خبرهاست. دختران جوانی که می خوانند و می خرامند و تولدها و عروسی هایی که دی جی های جوان در آنها به اجرای موسیقی می پردازند. از شام شبانه و دوستانه ای که اجرای موسیقی زنده چند ساعتهمی خواهد تا تولد کودک و نوجوانی که خانواده اش قصد دارند تولدش را به یک اتفاق خاص بدل کنند، دی جی های خانگی همه اینها را پوشش می دهند. دی جی هایی که در میان آنها آنها زنان دی جی هم نقش پررنگی پیدا کرده وحالا تبدیل شده اند به ستاره های جشن های تولد و مهمانی های خانگی. می توانید صفحه های مجازی را ببینید که چندین هزار دنبال کننده دارند و در آنها ویدئوها و عکس هایی از اجراهای انجام شده دیده می شود. همه چیز هم آنقدر شیک و جذاب به نظر می رسد که شاید خیلی ها را وسوسه کند که گوشی تلفن را بردارند و یکی از این دی جی ها را برای مهمانی هایشان دعوت کنند.احتمالاً درآن لحظات همچنان محو رنگ و لعاب و جذابیت تصاویر و ویدئوها شوند که بخواهند مهمانی شان این بار متفاوت از همیشه باشد، آنقدر که اصلاً هم فکر نکنند این صفحه ها قانونی نیستند و در صورت بروز هر گونه اتفاقی احتمالاً دستشان چندان به جایی بند نخواهد بود، چرا که خود ابتدا وارد یک کار غیر قانونی شده اند.ماجرا را خیلی جدی تر از آنچه فکرمی‌کرده ام، می‌بینم و خلاصه تصمیم می گیرم بشوم مادر یک دختر بچه ۵ ساله، خواهر داماد، میزبان و برگزارکننده یک مهمانی دوستانه ساده در خانه و چند شماره از روی صفحه ها برمی دارم و یکی یکی با آنها تماس می گیرم.

میانگین ۶۰۰ هزار تومان

اولین شماره را که می گیرم چند بوق می خورد و آقایی جواب می دهد. بیشتر تعجب می کنم که دسترسی به دی جی هم اندازه دانلود همان موسیقی مورد نظر راحت و ساده است. اسم صفحه شان را به زبان می آورم و می گویم می شود با خانم فلانی حرف بزنم. می گوید نه خودشان که جواب نمی دهند. من مدیر برنامه هایشان هستم. حیرتم بیشتر می شود که خانم دی جی مدیر برنامه هم دارد! اما زود خودم را جمع و جور می کنم و می روم توی نقشم. نقش مادر دختر ۵ ساله ای به نام آتریسا. می گویم به زودی تولد دختر ۵ ساله ام است و شرایط را می پرسم. می گوید خواننده و امکانات صوتی برای سه ساعت ۶۰۰ هزار تومان. می پرسم نوازنده ندارید که می گوید با نوازنده هم قیمت ها خیلی فرق دارد و هم شرایط که ما نداریم، بعد تاریخ تولد دخترم را می پرسد، هول می شوم و نزدیک ترین تاریخ تولد اطرافم یعنی همکار یک میزآنطرف تر را می گویم. آقای پشت خط می گوید پس خیلی وقت ندارید، عجله کنید. بعد می گوید صبر کنم، تقویمش را نگاه کرده و می گوید تا یکی دو ماه آینده پنجشنبه و جمعه هایشان پر است و اگر نجنبم، روزهای دیگر را هم از دست می دهم.می گویم اگر بیشتر از سه ساعت بشود چه؟ اما تاکید می کند که بیشتر نمی شود و خانم دی جی اذیت می شوند. با خودم می خندم و به این فکر می کنم که این دی جی ها از خواننده های رسمی که حاضرند سه سئانس پشت هم روی صحنه بروند، ناز و ادایشان بیشتر است! خلاصه قرار می شود به او خبر بدهم و خداحافظی می کنم.

سالن چیه؟ فقط خونه و باغ

این بار می شوم خواهر عروس و شماره دیگری را می گیرم. شرایط را می گویم و قیمت می گیرم. برای سه ساعت یک میلیون تومان. می پرسم رقصنده هم دارند؟ خانمی که پشت خط است، می گوید اگر برنامه مان قطعی شود و با هم کنار بیاییم می توانیم برویم سراغ این موضوع و قیمت هایش و… چون رقصنده های خوبی می شناسد که می توانند به گفته او اصلاً عروسی را از این رو به آن رو کنند! تاریخ عروسی را هم می گویم هنوز قطعی نشده اما قبل از ماه محرم خواهد بود و از آن سوی خط می شنوم در هر صورت سرشان خیلی شلوغ است، بهتر است هر چه زودتر تصمیم بگیریم.بعد می گویم حالا سالن را بگیریم که خانم آن طرف خط هم از کوره در می رود ومی خواهد خودش را جمع و جور کند که داد نزند! «خانوم سالن چیه؟ صدای خواننده زن نیاد و این حرفا… دردسر داره. ما عروسی باغ و خونه باشه میریم»

می گویم ای بابا وسع ما به باغ و این حرف ها نمی رسد. شماره دیگری را می دهد و می گوید اینطور هم نیست. می گوید تماس بگیرم و شرایط را بپرسم، می شود کنار آمد و خانه یا باغی در تهران و همین اطرافش گرفت البته با تعداد مهمان های محدود و البته با توجه به وسع مالی برگزار کننده، پذیرایی محدودتر.
با شماره جدید تماس می گیرم، از قیمت های نجومی تا معمولی ترین هایش را می شنوم. از خانه هایی در مناطق مختلف تهران تا باغ های اطراف تهران. با امکانات کامل. عکاسی، شام و میوه و شیرینی. می پرسم اگر چیز دیگری بخواهیم… و حیرت زده می شنوم هر چه بخواهیم هست اما هزینه دارد! حس می کنم نفسم گرفته، خداحافظی می کنم و شماره را هم بلاک!


خوشا درآمد!

خب برای شماره سوم باید نقش تازه ای بگیرم، اول کمی قدم بزنم و این نقش دوم دشوار را فراموش کنم، یک لیوان آب بخورم و… خلاصه کمی تمرکز می کنم و تمرین و می روم سراغ نقش تازه. خانمی هستم که مهمانی دارد و دلش می خواهد در مهمانی عصرانه ای که فامیل و دوستان را دعوت کرده به قول معروف بترکاند و چشم همه را در بیاورد! بماند که توی دلم به نقشم یک خدا به دور هم می گویم و از این یکی انگار بیش از همه راضیم. با شماره سوم تماس می گیرم، کارشان جدی تر از این حرف هاست انگار، هم شماره ثابت دارند و هم شماره موبایل. شرایط را می گویم، یک مهمانی عصرانه دو سه ساعته که «می خوایم بترکونیم». گروهی بیاد که همه چی تموم باشه! و می شنوم که برای خانه همان یک نفر با سیستم صوتی می آید و فضای آمدن گروه نیست. قیمت هم همان سه ساعت ۶۰۰ هزار تومان است. با خودم حساب می کنم هفته ای دو اجرا هم در همان روزهای پنجشنبه و جمعه بروند از من روزنامه نگار و آن معلم حق التدریسی و اغلب کارمندان و همه کارگران ها درآمدشان بیشتر است.



تیپ شناسی دی جی ها

به صفحه ها برمی گردم، با دقت بیشتری چهره ها را نگاه می کنم. بینی های عمل شده سربالا، لب و گونه های بوتاکس شده، ابروهای یک کیلومتر بالاتر از چشم و موهای طلایی و آبی و بنفشی که احتمالاً کلی اکستنشن هم لابه لایشان است، بعلاوه اندام های لاغر مد روز تیپ این دی جی ها را ساخته است. خوب حرکات موزون بلدند و اغلبشان هم تا دلتان بخواهد افتضاح می خوانند. می ایستند با بچه سه ساله و چهار ساله می رقصند و مثلاً تولدش را خاطره انگیز می کنند. می روند عروسی و با حضورشان به عنوان پدیده های نوظهوری که هنوز همه گیر نشده، می شوند گل محفل و هم برگزار کننده کلی ژست می گیرد وبه قول معروف بادی به غبغب می اندازد که ببینید چه کرده ام و هم جناب دی جی چند ساعتی خوش می گذراند و پولش را می گیرد. بعد هم احتمالاً بقیه حاضران شماره اش را می گیرند که از قافله عقب نمانند و او را راهی می کنند، برود. خب چه بدی دارد، هم فال است و هم تماشا! این یک بخش ماجراست، اما ماجرا حتماً از نظر قانونی هم ابعاد دیگری دارد. شاید همه چیز به همین شیکی و زیبایی که می بینم پیش نرود و اتفاقات دیگری هم پشت پرده همین جشن های ساده رخ دهد.
 

حواسمان هست

با سرهنگ رامین پاشایی، معاون اجتماعی و سخنگوی پلیس فتا تماس گرفته و تمام آنچه را در جریان نوشتن این گزارش گذشته را با او در میان می گذاریم. او درباره فعالیت این صفحات به جام جممی گوید: ما به طور مداوم در حال رصد فعالیت های غیرقانونی در فضای مجازی بوده و با صفحاتی که تولیداتی مجرمانه و یا غیراخلاقی دارند، برخورد می کنیم.او ادامه می دهد: در طرح امنیت اخلاقی هم موارد بسیاری را شناسایی و طی مراحل قانونی با آنها برخورد کردیم. این صفحات هم در رصد قرار گرفته و بر اساس فعالیت های مجرمانه شان به مراجع قضایی معرفی خواهند شد.

معاون اجتماعی ناجا بعد دیگری از ماجرا را هم به میان کشیده و می گوید: بخش عمده ای از این صفحات متعلق به افرادی است که فعالیت هایی کلاهبردارانه دارند، قرار می شود در ازای دریافت مبلغی پول به عنوان بیعانه خدمات و یا کالایی را به مردم ارائه کنند، اما بعد از گرفتن پول دیگر خبری از آنها نمی شود و پاسخگوی تعهد خود نیستند. این اتفاقات حتی در خرید لباس هم برای مردم رخ می دهد چه رسد به فعالیت هایی که بار مجرمانه هم دارند و مشخص نیست تعهدی در برابر مبلغی که دریافت می کنند، داشته باشند. ابعاد این ماجرا اما از یک مسأله قضایی و پلیسی فراتر می رود. ریشه های فرهنگی و اجتماعی این قبیل پدیده ها را باید بررسی کرد. از جامعه شناسان و روان شناسان گرفته تا علما و حوزویان و دانشگاهیان باید به بروز این ناهنجاری ها فکر کرده و راه درمان آن را بجویند.