به گزارش مشرق، امیررضا واعظ آشتیانی درباره بحث خصوصی‌سازی دو باشگاه استقلال و پرسپولیس و اینکه این باشگاه‌ها شرایط لازم برای واگذاری در فرابورس را ندارند, اظهار داشت: نکته‌ای که وجود دارد این است که یک روز باید همه شرکت‌ها و سازمان‌هایی که وابسته به دولت هستند به بخش خصوصی واگذار شوند, اما برای این کار شرایط زمانی بسیار حائز اهمیت است. من به خصوصی‌سازی این باشگاه‌ها در این شرایط همواره نقد داشته‌ام و هنوز هم اعتقاد دارم که شرایط برای انجام این کار به هیچ وجه مهیا نیست.

وی با بیان اینکه «از دوره‌های گذشته تا به امروز برای خصوصی‌سازی دو باشگاه‌ بزرگ تهرانی نگاه پوپولیستی وجود داشته است.»، افزود: برای من واژه خصوصی‌سازی به منزله پاک کردن صورت مسئله سوءمدیریت‌هاست. عدم توانایی وزارت ورزش در اداره این باشگاه‌ها و انتصاب افراد ناکارآمد به‌عنوان مسئول باعث شده است تا حالا خصوصی‌سازی به‌عنوان پاک کردن صورت مسئله تنها راه حل برای فرار از پاسخگویی باشد.

مدیرعامل پیشین باشگاه استقلال با اشاره به قانون تجارت, عنوان کرد: از زمانی که مقرر شد شرکت‌ها براساس قانون تجارت اداره شوند, باید دید که آیا این قانون در باشگاه‌های استقلال و پرسپولیس اجرا شده است یا خیر, طبق این قانون اعضای هیئت مدیره باید توسط مجمع شرکت یا باشگاه انتخاب شوند و بعد از آن باید سیاست‌های مجمع به هیئت مدیره ابلاغ و مدیرعامل انتخاب شود. در این بین حسابرس قانونی معرفی می‌شود و در طول سال امورات حسابرسی انجام و در مجمع سالیانه گزارش داده می‌شود. در مجمع سالیانه دو کار باید انجام شود. اول اینکه حساب‌ها باید براساس مبالغ ورودی و خروجی بررسی و دیده شود که آیا حساب‌ها شفاف و صحیح بوده است یا خیر و مورد دوم اینکه آیا هیئت مدیره و مدیرعامل در اجرای سیاست‌های مجمع موفق عمل کرده‌اند یا خیر.

وی خاطرنشان کرد: اجرای قانون تجارت تنها راهکاری است که نشان می‌دهد هیئت مدیره و مدیرعامل در باشگاه موفق عمل کرده‌اند یا خیر و تنها عامل این ارزیابی نیز همین گزارش حسابرسی است، ولی در باشگاه‌های استقلال و پرسپولیس اصلاً چنین چیز‌هایی وجود ندارد. همین می‌شود که به یکباره وزارت ورزش از خواب بیدار می‌شود و می‌بیند که استقلال 80 و پرسپولیس 100 میلیارد تومان بدهی دارند. البته این رقم برای قبل است و الان مشخص نیست که چقدر به این بدهی‌ها اضافه شده است.

واعظ آشتیانی تصریح کرد: وظایف وزارت ورزش و دستگاه‌های نظارتی بررسی در این باشگاه‌ها بوده است که آیا قانون تجارت در آنها رعایت می‌شود یا خیر, اما حالا برای فرار از پاسخگویی راه‌حل خصوصی‌سازی مطرح می‌شود. باید پاسخ داده شود تاکنون به چه دلایلی افراد برای مدیریت و هیئت مدیره این باشگاه‌ها انتخاب شده‌اند, آیا رفاقتی و و باندبازی بوده یا مسائل دیگری در میان است؟ ای کاش یکی از افراد با واژه مدیریت آشنایی داشت. این افراد در مدت حضورشان در باشگاه‌ها بهره‌ برده‌اند و با رفتارهای پوپولیستی از بیت‌المال منفعت کسب کرده‌اند. جالب است تمام کسانی که این باشگاه‌ها را به مرز ورشکستگی رسانده‌اند, حالا ادعای عملکرد خوب در دوره مدیریت‌شان را دارند.

«با کدام شفاف‌سازی و کارنامه موفق این باشگاه‌ها را می‌خواهیم به فرابورس ببریم.»، این مدیر سابق ورزشی با طرح این سؤال ابزار داشت: نکته مهم دیگر این است که یکی از مهمترین فاکتورهای عرضه شرکت‌ها در فرابورس شفافیت و حسابرسی در مجمع است, چیزی که برای استقلال و پرسپولیس صدق نمی‌کند. استقلال و پرسپولیس به جز یک برند چه چیز دیگری برای عرضه دارند؟ برندی که در مغازه کله‌پاچه فروشی, خیاطی و حمام هم استفاده می‌شود! ما اگر می‌خواهیم خصوصی‌سازی کنیم باید ابتدا اقتصاد ورزش داشته باشیم.

وی با بیان اینکه مجلس یا دولت هیچ بسته حمایتی قانونی برای سرمایه‌گذار ورزشی اختصاص نداده است, خاطرنشان کرد: چطور می‌توانیم با این وضعیت انتظار داشته باشیم این باشگاه‌ها بعد از خصوصی شدن به درآمدزایی برسند؟ استقلال و پرسپولیس هم‌اکنون با کمک دولت و اسپانسر مشترک دارند اداره می‌شوند, اما اگر از آنها این حمایت‌ها را بگیریم از کجا می‌توانند درآمدزایی داشته باشند؟ وقتی که هیچ توجیه اقتصادی وجود ندارد, چگونه برای خصوصی‌سازی این باشگاه‌ها تصمیم گرفته شده است؟ فکر می‌کنم به مجلس هم آدرس غلط دادند که این مصوبه تأیید شده است. کاش قبل از این مصوبه یک بسته حمایتی مبنی بر کمک به سرمایه‌گذاران بخش ورزش ایجاد می‌شد تا خصوصی‌سازی حداقل توجیه را داشته باشد.

بیشتر بخوانید:

سعادتمند: نمی‌دانم رئیس هیات مدیره استقلال کیست

واعظ آشتیانی, عنوان کرد: در فرابورس اگر مردم پول بدهند و سهام این باشگاه‌ها را بخرند در پایان سال کاری انتظار خواهند داشت که سود‌شان به حساب واریز شود. در کشورهایی که اقتصاد ورزش نقش مهمی دارد مردم علاقه‌مند می‌آیند سهام باشگاه‌ها را می‌خرند و در پایان سال کاری هم سود می‌کنند، اما اگر استقلال و پرسپولیس را با این فرض که هیچ مشکلی برای عرضه در فرابورس نداشته باشند بخواهیم واگذار کنیم, چه اتفاقی خواهد افتاد؟ آیا در پایان سال کاری مردمی که سهام خریداری کردند به سود می‌رسند؟ خصوصی‌سازی در این مقطع کاملاً اشتباه است. در کجای اصل 44 قانون اساسی قید شده است شرکت‌های دولتی که ناتوان در اداره خودشان هستند, باید واگذار شوند؟ این باشگاه‌ها باید ابتدا چابک و سودده‌ شوند و بعد به فرابورس بروند.

مدیرعامل پیشین باشگاه استقلال تأکید کرد: قول می‌دهم اگر با این شرایط استقلال و پرسپولیس خصوصی شوند و در اختیار افراد حقیقی و حقوقی قرار بگیرند, یک فصل هم دوام نمی‌آورند. تجربه این را نشان می‌دهد, نه فقط در فوتبال بلکه در سایر رشته‌ها نیز باشگاه‌های خصوصی شده در طول یکی دو فصل رو به نابودی رفته‌اند. دو باشگاه تهرانی در صورت خصوصی‌سازی باید انتظار تکرار سرنوشت نفت, راه‌آهن و پاس تهران را برای خود داشته باشند. متأسفانه بدون نگاه کارشناسی کاری را انجام می‌دهند و بعد از آن به این فکر می‌کنند که چطور از چالش به وجود آمده خارج شوند و به اصطلاح به دنبال «راه بنداز, جا بنداز» هستند.

وی خاطرنشان کرد: یکی از موضوعات مهم در فرابورس صورت‌های مالی است که باید حتماً شفاف باشد, یکی از شروط این است حساب‌های شرکت تحت حسابرسان رسمی حسابرسی شود و گزارشات شفاف باشد و نباید آخرین گزارش حسابرسی «عدم اظهارنظر» باشد. علاوه بر این شرکتی که می‌خواهد در فرابورس عرضه شود اصولاً باید سودآور باشد و اگر هم اینطور نیست باید چشم‌اندازی از سوددهی داشته باشد. همچنین دعاوی دارای اثر با اهمیت بر صورت‌های مالی شرکت باید افشا شده باشد.

واعظ آشتیانی با اشاره مجدد به عدم وجود اقتصاد ورزشی در ایران, تصریح کرد: بهتر بود نمایندگان مجلس به جای راه انداختن بحث خصوصی‌سازی, قانون ارائه بسته حمایتی از سرمایه‌گذار در ورزش را تصویب می‌کردند. این نشان می‌دهد تدبیری در تصمیمات نیست و مجلس هم در این باره عجله کرده است. ضمن اینکه مجلس و وزارت دارند با این تصمیم از زیر بار مسئولیت نظارت و کنترل‌شان در این باشگاه‌ها شانه خالی می‌کنند.

وی در ادامه عنوان کرد: من از مجلسی‌ها سؤال دارم. بحث تفحص مجلس از استقلال و پرسپولیس کجا رسید که حالا مصوبه‌ای برای خصوصی‌سازی این باشگاه‌ها صادر می‌کنید؟! علاوه بر این در ادوار گذشته سازمان‌های تربیت بدنی و جوانان با هم ادغام شدند با این استدلال که مجلس بتواند مستقیماً موضوعات را از وزیر پیگیری کند، اما الان که وزارت تشکیل شده چقدر نظارت شده است؟ مجلس هم مانند وزارت ورزش باید پاسخ بدهد که چرا باشگاه‌های استقلال و پرسپولیس اینقدر بدهی دارند و چرا در این مدت نظارتی صورت نگرفته است؟!