به گزارش مشرق، وحید حاجیپور طی یادداشتی در کانال تلگرامی خود نوشت: یکی از سؤالات رایج درباره AIS یا automatic identification system این است که چرا خاموش بودن آن، این حق را به کشور ادارهکننده هر آبراهی میدهد که کشتی را توقیف کند؟ و اگر این سامانه خاموش است چگونه نقشه راه طی شده توسط کشتی بهصورت آنلاین نمایش داده میشود؟
برای پاسخ به این پرسش باید گفت که مراکز کنترل دریایی در آبراهها برای تشخیص هویت هر کشتی و همچنین دریافت اطلاعات آن، باید کشتی را شناسایی کنند که این مهم با سیستم AIS محقق میشود. فرض کنید کشتی از بندر دالیان به سمت تنگه هرمز راه افتاده و در مسیر خود، از دو آبراه عبور میکند.
این نفتکش باید پیش از رسیدن به آبراه، AIS خود را فعال کند و اگر از این قاعده تخطی کند، نیروهای نظامی به درخواست «ادارهکننده آبراه» میتوانند کشتی را توقیف کنند. AIS در واقع شناسنامه کشتی است اما نهایتا تا 40 مایلی سیگنالش دریافت میشود؛ پس ردیابی نفتکشها چگونه دریافت میشود؟
در این خصوص باید گفت سیستمی در کشتیها وجود دارد که به LRIT معروف است؛ سیستمی ماهوارهای که مسیر دریایی کشتی در آن به ثبت میرسد. باید بدانیم که وقتی یک کشتی پس از بارگیری راهی مقصد میشود، یک نقشه مسیر دارد و تمامی مسیری که میپیماید توسط LRIT بهصورت آنلاین ثبت میشود.
ثبت مسیر کشتی توسط LRIT صورت میگیرد و برخی سایتهای اطلاعات دریایی از آن برای ردیابی کشتیها استفاده میکنند.درست است که AIS در آبهای آزاد در دسترس نیست ولی اگر برای عبور از آبراهها فعال نباشد، حق توقیف برای صاحب آبراه وجود دارد. نفتکش انگلیسی به همین دلیل توقیف شد.