سرویس سیاست مشرق - روز یکشنبه(30 تیر) فیلمی از اظهارات بسیار تند و بی‌سابقه نماینده اصلاح طلب تربت جام و عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران، جلیل رحیمی جهان‌آبادی، خطاب به جواد کریمی قدوسی، نماینده اصولگرای مشهد، منتشر شد، که غلظت عجیب اهانت و نژادپرستی آن باعث حیرت و تاسف بسیار شد.

به نقل از خبرآنلاین، در این سخنان، جهان آبادی خطاب به کریمی قدوسی گفت:

" تذکر من به آقای جواد کریمی قدوسی نماینده مردم شریف مشهد است. کسانی که از ایشان حمایت کردند تا این وضع در مملکت ایجاد شود. یکی بچه گرگ می پرورید، چو پرورده شد خواجه هم بر درید.

وی گفت: 

"طالبان یک قیف داشت که بر ریش مردان می گرفت ببیند اندازه ریش آنها استاندارد است یا نه! مردم را کتک می زد اگر ریش با آن قیف طالبان استاندارد نبود. شما چکاره مملکت هستید که به وزیر، به رئیس جمهور و حالا به نماینده مردم در مجلس می تازید و ما را غیرانقلابی می نامید و خطاب می کنید؟!"

او سپس مدعی شد:

"شما به شهر تربت جام آمدید و به مردم گفته اید نماینده شما انقلابی نیست و نامه جمع کنید تا رد صلاحیت شود. آقای کریمی قدوسی آن زمانی که اجداد شما بستگان شما از افغانستان به ایران حمله می کردند ما ایرانی بودیم و از ایران دفاع می کردیم."

این عضو حزب کارگزان ادامه داد:

"چه کسی به شما شناسنامه ایرانی داده است، چه کسی به شما اجازه داده است به ارکان نظام بتازید، چند روز سابقه جبهه دارید، چندتا عملیات شرکت کرده اید که به درجه سرداری رسیدید؟ از کی شما ایرانی شدید که ما ایرانی نبودیم."

این اظهارات موهن و آمیخته با نوعی نژادپرستی تلخ و گزنده، بار دیگر حقیقت تفکرات و بینش نمایندگان اصلاح‌طلب فهرست امید را افشا کرد که سال‌هاست با شعار «حقوق بشر»، «دموکراسی» و «آزادی‌خواهی» دو قطبی‌های ساختگی ایجاد می‌کنند، ولی در بزنگاه‌هایی این‌چنین، پرده از ماهیت واقعی تفکرات خود برمی‌دارند که نه نسبتی با «حقوق بشر» دارد و نه «کرامت انسانی».

حتی به فرض این که اجداد آقای کریمی قدوسی از کشور دوست و برادر افغانستان بوده باشند (که صحت آن هنوز روشن نیست)، محض اطلاع این نماینده کم‌اطلاع و پرمدعای اصلاح‌طلب باید گفت که افغانستان قرن‌ها جزو جدایی ناپذیر از خاک امپراتوری ایران بود و تا همین حدود 200 سال پیش، و دوره پادشاهی محمدشاه قاجار، شهر هرات جزو ممالک محروسه ایران محسوب می‌شد که با توطئه و خیانت و خباثت روباه پیر استعمار، انگلیس خبیث و البته کشور مورد علاقه و مقصد بسیاری از اصلاح‌طلبان، از ایران منتزع شد و مقدمات جدایی کل افغانستان را فراهم آورد.

پیوندهای دینی و زبانی و اشتراکات فرهنگی باستانی ایرانیان با برادران و خواهران افغان، هیچ‌گاه با مرزهای قراردادی دوران جدید گسسته نشد و همان‌طور که آغوش ایران همواره در دوران جنگ‌های داخلی و حتی همین امروز به روی هم‌تباران افغان گشوده بوده و هست، که تاثیرات فرهنگی و سیاسی ایران بر جامعه افغانستان، پررنگ‌تر از هر همسایه‌ دیگر است.

بگذریم از این که در سال های اخیر، لشکر سرفراز فاطمیون (که ساختار و شاکله آن از برادران شیعه افغانستانی تشکیل شده)، با حماسه‌آفرینی و ایثار خود (که نام و نشان از حماسه و ایثار رزمندگان ایرانی در 8 سال دفاع مقدس دارد)، در صف اول مبارزه با وحوش تکفیری در سوریه بوده و هستند و حافظان بی آدعای حرم حضرت زینب کبری(س). امنیت امروز ایران، سرافرازی امروز ایران و این اقتدار و نفوذی که دنیا را در ماجرای زدن پهپاد شیطان بزرگ و توقیف نفتکش روباه پیر استعمار به حیرت واداشته، در کنار دلاوری و رادمردی فرزندان وطن، مرهون ایثار و شور حسینی رزمندگان شیعه افغانستانی در سوریه هم هست که دوشادوش مدافعان ایرانی حرم، حزب الله لبنان، زینبیون پاکستان، مجاهدان عراقی و یمنی و سایر سلحشوران محور مقاومت، جنگیدند و اژدهای هفت‌سر تکفیر را در بلاد شام و عراق از پا انداختند.

فتنه‌انگیزی رسانه‌های اصلاح‌طلب در ماجرای گردشگران عراقی در مشهد در آستانه اربعین در سال‌های گذشته، و نمونه‌های بسیار از تلاش‌های خزنده در جریان‌های خاص سیاس-رسانه‌ای برای ایجاد تفرقه و گسست در محور مقاومت، امروز چون دُملی سرباز کرده و در صحن مجلس شورای اسلامی، از زبان یک «نماینده» اصلاح‌طلب، شاهد این کلام سراسر کینه و تحقیر و نژادپرستی با هدف تسویه حساب سیاسی با یک همکار نماینده دیگر هستیم.

نکته قابل‌تامل این که سایت خبرآنلاین (نزدیک به علی لاریجانی، رییس مجلس) و چند سایت اصلاح طلب دیگر، به استقبال این سخنان موهن رفتند و آن را با آب و تاب و تیتر آن‌چنانی پوشش دادند.

به هر حال، هر چه به انتخابات مجلس یازدهم نزدیک‌تر می‌شویم، ظاهرا تلاش عجیبی از جانب نمایندگان «لیست امیدی» آغاز شده تا هر چه بیشتر کُنه تفکرات و ماهیت واقعی بینش خود را برای ملت ایران آشکار کنند. همین نشانه‌ها بار دیگر لزوم هوشیاری و دقت مردم برای انتخاب نمایندگانی که به جایگاه حیاتی و حساس مجلس می فرستند، روشن‌تر می سازد.