به گزارش مشرق، تورنمنت چهار جانبه جام شهدا، در شرایطی با قهرمانی سایپا به پایان رسید که ایرادهای اساسی به برگزاری این مسابقات وجود دارد. ایرادهایی که اساس برگزاری این مسابقات را زیر سؤال می‌برد و فارغ از بی‌احترامی به فوتبال، هواداران و تیم‌های شرکت کننده در این تورنمنت، بی‌احترامی به جایگاه شهدا را به دنبال داشت.
جام شهدا چهارمین دوره خود را با شرکت تیم‌های پرسپولیس، سایپا، شاهین شهرداری بوشهر و نیروی زمینی تهران پشت سر گذاشت، اما خبری از نظم و برنامه‌ریزی نبود. مسابقاتی که با همکاری اتحادیه مدیران باشگاه‌ها برگزار شد و البته بدون رضایت فدراسیون فوتبال که شاید همین مسئله عاملی بر بیشتر شدن بی‌نظمی‌ها بود.
این دوره از مسابقات قرار بود با حضور تیم‌های پرسپولیس، سایپا، فولاد خوزستان و ماشین‌سازی تبریز برگزار شود، اما بلاتکلیفی و بی‌برنامگی مسابقات و البته شرایط داخلی تیم‌ها باعث انصراف دو تیم فولاد و ماشین‌سازی شد. در چنین شرایطی تیم شاهین شهرداری جایگزین ماشین‌سازی شد، اما تا روز آغاز مسابقات مشخص نبود که آیا تیمی جایگزین فولاد خواهد شد یا مسابقات لغو می‌شود. در نهایت صبح روز مسابقه اعلام شد که نیروی زمینی جایگزین فولاد شده، اما بازهم همه چیز روی هوا بود.
اصرار به برگزاری جام شهدا با وجود مخالفت فدراسیون فوتبال، کمی عجیب بود. در حالی که برگزار کنندگان این دوره از مسابقات به پخش تلویزیونی و حضور تماشاگر در ورزشگاه‌ها تأکید داشتند، اما فدراسیون فوتبال اعلام کرد این مسابقات در صورت برگزاری هم باید بدون حضور تماشاگران باشد. تا دقایقی پیش از شروع اولین دیدار جام شهدا بین تیم‌های شاهین شهرداری و نیروی زمینی نیز مشخص نبود که این مسابقات برگزار می‌شود یا نه و اصلاً شرایط برگزاری آن چگونه است. در نهایت با جلساتی که بین مسئولان برگزاری مسابقات و شورای تأمین برگزار شد، وضعیت مشخص شد. در واقع تا چند دقیقه مانده به شروع بازی اول همه چیز در ابهام بود و تورنمنت هم روی هوا.
با توجه به مخالفت فدراسیون با برگزاری این مسابقات به دلیل عدم استانداردسازی ورزشگاه‌ها، فدراسیون فوتبال داوران خود را هم برای قضاوت در این دیدارها اعزام نکرد. از همین‌رو داوران موسفید کرده و بازنشسته انتخاب شدند که همین مسئله به خودی خود کیفیت مسابقات را تحت تاثیر قرار می‌داد.
مشکلات این تورنمنت چهار جانبه فقط به همین جا ختم نمی‌شد. بی‌نظمی در برگزاری بازی‌ها حتی در کوچک‌ترین مسائل این سؤال را ایجاد می‌کند که اصرار به برگزاری تورنمنتی چهار جانبه با این کیفیت و با نام والای شهدا برای چه بوده است؟ آیا چاقو زیر گلوی برگزار کنندگان این تورنمنت گذاشته شده بود که تحت هر شرایطی باید این تورنمنت را برگزار کنند؟ برگزار کنندگانی که حتی برای ارائه لیست بازی‌ها ناتوان بودند و لیست تیم‌ها به صورت دستی و با خودکار نوشته شده بود و در اختیار رسانه‌ها قرار گرفت. البته در روز دوم فهرست تیم‌ها پس از ارائه به صورت دستی، تایپ شده هم در اختیار نمایندگان رسانه قرار گرفت اما اینکه از ابتدا این کار ساده انجام نشد، جای سؤال دارد.
مشخصاً وقتی تورنمنتی با نامی خاص از جمله «جام شهدا» برگزار می‌شود، احترام به آن نام باید به بهترین شکل ممکن به جا بیاید. حداقل کاری که می‌توانست انجام شود تقدیری در شأن خانواده شهداست که این مهم از دید برگزار کنندگان این رقابت‌ها یعنی اتحادیه مدیران باشگاه‌ها دور ماند.
با این شرایط ظاهراً تنها مسئله‌ای که در نظر گرفته نشده بود، احترام به جایگاه والا و نام شهدا بود چرا که نوع برگزاری تورنمنت چهار جانبه شهدا، چیزی جز بی‌احترامی نبود. حال سؤال این است که اتحادیه مدیران باشگاه‌ها با برگزاری این تورنمنت ضعیف چه چیزی را دنبال می‌کرد.
