سرویس سیاست مشرق - در روزهای گذشته «معصومه ابتکار» معاون امور زنان و خانواده رئیس جمهور در مصاحبه با روزنامه همشهری-ارگان شهرداری تهران- گفته بود: «جریان رقیب...تلاش میکنند تا تمام مشکلات و مسائل را گردن دولت سرشکن کنند...اجرای توافق هستهای همزمان شد با روی کارآمدن رئیس جمهور جدید آمریکا که میخواست با رقبای سیاسی دوره قبل خودش مقابله کند و یکی از برنامههایی که اعلام کرد بحث برجام بود. یکی از رویکردهای آقای ترامپ مقابله با چندجانبه گرایی از جمله در حوزه برجام بود؛ بر همین اساس هم دیگر نمیشود همه تقصیرها را گردن دولت انداخت».
وضع موجود به دولت ارتباط ندارد!
پیش از آن نیز «روحانی»- بهمن ۹۷- در مراسم تجدید بیعت هیئت دولت با آرمانهای امام خمینی (ره)، در بخشی از صحبتهایش عامل اصلی مشکلات اقتصادی کشور را تحریمهای آمریکا دانسته و گفته بود: «مشکلات ما عمدتاً به فشار آمریکا و اذنابش بر میگردد، نباید به جای محکوم کردن آمریکا کسی دولت خدمت گزار یا نظام بزرگ اسلامی را سرزنش کند».
«محمدباقر نوبخت» معاون رئیس جمهور و رئیس سازمان برنامه و بودجه نیز- اسفند ۹۷- گفته بود: «درخصوص فشار اقتصادی باید بگوییم دولت در این خصوص قصوری نداشته و جهان با یک پدیده نادر به نام ترامپ مواجه شده است».
«محمود علوی» وزیر اطلاعات نیز- اردیبهشت ۹۸- گفته بود: «در این شرایط اقتصادی باید برای مردم توضیح داد که گرانیها کار دولت نیست بلکه این دشمنان هستند که با فشار تحریمها میخواهند ملت ایران را تسلیم کنند اما موفق نمیشوند».
متاسفانه دولتمردان هرگونه قصور و تقصیر در مجموعه دولت را انکار کرده و تمامی مشکلات را به گردن تحریمها میاندازند.
این رویکرد تأمل برانگیز حتی صدای اصلاح طلبان را نیز درآورده است.
عملکرد ضعیف دولت
در همین رابطه «پروانه مافی» نماینده عضو فراکسیون امید مجلس- تیر ۹۸- در یادداشتی در روزنامه سازندگی نوشته بود: «متأسفانه بخش مهمی از نتایج حاصل از وضعیت اقتصادی به مدیران دولتی برمی گردد... اعتقاد بر این است که مشکلات سیستم مدیریت در کشور میتواند بیش از تحریمها و فشار دشمنان بر پیکرها اقتصاد ضربه وارد کند. وضعیت حاصل از این سیستم در مدیریت اقتصادی نشان داد که زمان افزایش نرخ ارز به ۱۹ هزار تومان قیمت برخی از کالاهای وابسته به آن مثل خودرو دو برابر شد ولی زمان کاهش این نرخ در مرز ۱۴ هزارتومان نه تنها ما کاهش قیمت نداشتیم بلکه قیمت خودرو بیش از ۵ برابر نیز افزایش پیدا کرد!».
همچنین «علی شکوری راد» دبیرکل حزب اصلاح طلب «اتحاد ملت»- تیر ۹۸- در مصاحبه با روزنامه همشهری گفته بود: «من همه کاستیها را مربوط به تحریمها نمیدانم و بخشی از این مشکلات را به حساب سیاستهای اشتباه اقتصادی دولت میگذارم و منکر این موضوع نیستم».
«غلامعلی رجائی» مشاور شهردار تهران که پیش از این مشاور مرحوم هاشمی رفسنجانی بوده است- اسفند ۹۷- گفته بود: «دولت به ویژه در مسائل اصلی که به مردم ارتباط پیدا میکند از جمله معیشت، ناکارآمدی خود را اثبات کرده است».
همچنین «محمد رضا عارف» عضو فراکسیون امید مجلس- اسفند ۹۷- گفته بود: «مردم احساس میکنند دولت فقط آمده گفتاردرمانی کند. مردم دنبال گفتاردرمانی نیستند و عمل میخواهند. باید حل مشکلات خود را ببینند و بهترشدن شرایط را حس کنند...من مهمترین مساله امروز را ناکارآمدی مدیران و نظام اجرایی کشور می دانم».
علاوه بر این، «فرزانه ترکان» عضو شورای عالی اصلاح طلبان نیز چندی پیش گفته بود: «اکنون مردم از نظرمعیشتی تحت فشار هستند. از این جهت نمیشود صرفاً با صحبتهای رئیس جمهور مردم را دلگرم کرد. این حرفها صرفاً گفتار درمانی است؛ مردم احتیاجی به سخنرانی ندارند و میخواهند به چشم خود ببینند که نرخ تورم کنترل شده و جوانهایی که تحصیلات عالیه نیز دارند از بیکاری در آمدهاند. لذا جامعه نیازمند این است که دولت در عمل این مسائل را سامان بخشد».
روزنامه اصلاح طلب «آرمان» نیز چندی پیش در مطلبی نوشته بود: «تحریمها حتماً تأثیر داشته مگر میشود تحریم در زندگی مردم اثر نداشته باشد؟ اثر دارد، اما اگر آمریکاییها تحریم خود را به عراق، ونزوئلا، یا روسیه یا ۲ درصدش را به فرانسه وارد کنند، در فرانسه مردم یکدیگر را خواهند خورد، اما در ایران مردم زندگی خود را دارند. یک توریست خارجی را چشم بسته بیاورید در این کشور زندگی کند و پس از چندی از وی پرسیده شود که آیا تحریم را دیدی یا نه؟ ببیند چه پاسخی میدهد. لذا مشکل در زندگی مردم به معنی اینکه نتوانند معاش و زندگی خود را بگذرانند وجود ندارد. بله، زندگی بسیار سخت است، اما بخش عمده این شرایط ناشی از ناتوانی تیم اقتصادی دولت است».
همچنین روزنامه اصلاح طلب «ابتکار»- تیر ۹۸- چندی پیش در مطلبی نوشته بود: «افزایش قیمت کالای اساسی، افزایش نرخ اجارهبها، شوک در بازار خودرو، رکود نفسگیر بازار مسکن و نوسان در بازار ارز از جمله مسائلی است که اقتصاد کشور با آن دست و پنجه نرم میکند. زمانی هم که علت را جویا میشویم تنها شرایط تحریم را دلیل آشفتگیهای اخیر میدانند. البته که تحریم دلیل مهمی برای وضع موجود بوده و ما شاهد هستیم که چگونه دست به گریبان اقتصاد کشور شده است اما به گفته برخی از کارشناسان نوع عملکرد عدهای از مسئولان در هر زمینه بیتأثیر نبوده و با اصلاح نوع عملکردها میتوان قدمهایی را به جلو برداشت».
روزنامه «صدای اصلاحات» نیز- فروردین ۹۸- در مطلبی نوشته بود: «در شرایط فعلی، علاوه بر آنکه بحران تصمیم گیری و بدون تدبیر بودن، گریبان دولت را گرفته است، سایه عمل کردن به تصمیمها و اجرایی شدن آنها، گره دوم در مسیر عملکرد دولت میباشد».
«ابراهیم اصغرزاده» از فعالین اصلاح طلب چندی پیش گفته بود: «برخورداری از نتیجه ملموس برای دولت دوم روحانی بسیار حیاتی است و دیگر نمیشود با مردم گفتاردرمانی کرد و با بیان توجیهات و اینکه ما میخواستیم آنها نگذاشتند، اعتماد آنها را مجدداً کسب کرد... مردم خواهند گفت که کاندیداهای اصلاحطلب در سال ۱۴۰۰ هم از جنس همینها هستند. بههمین دلیل از حالا باید خود را بازنده رقابت ۱۴۰۰ تلقی کنیم... بنابراین از حالا پیشبینی میکنیم اصلاحطلبان در ۱۴۰۰ در شرایطی میتوانند موفق باشند و ثبات اجتماعی را حفظ کنند و اعتماد به نفس خود را بالا ببرند که دستاوردهای چهار سال دوم دولت روحانی برای مردم نتیجه ملموس به همراه داشته باشد».
دولت قبل، دولت پنهان، دولت ترامپ و...
مقامات ارشد دولت آقای روحانی هر وقت که زنگ حساب فرا میرسد، با فرافکنی، تقصیر و قصورهای دولت را به گردن دیگران میاندازند، یک روز دولت قبل، روز دیگر دولت پنهان و دیگر روز، دولت ترامپ و تحریمها!
چندی پیش «علی صوفی» وزیر تعاون دولت اصلاحات گفته بود: «در این شرایط همه معتقدند دولت فشل است و از اختیارات خود استفاده بهینه نمیکند. از طرف دیگر مدتهاست که شاهد تشکیل نهاد جدیدی تحت عنوان شورای عالی هماهنگی اقتصادی متشکل از سران قوا و به ریاست رئیسجمهور با اختیارات بسیار بالا و فراقانونی هستیم. بدین نحو که اگر چیزی را مصلحت دیدند که در قانون وجود نداشته میتوانند اجرا کنند و بعداً به مجلس مراجعه کرده و آن را قانون کند. آقای رئیسجمهور در این حد اختیارات دارد اما اتفاق خاصی نیفتاده است».
لازم به ذکر است که روحانی، خرداد ۹۲ و در جریان رقابتهای انتخابات ریاستجمهوری گفته بود: «ریشه همه مشکلات به مدیریت و کارآمدی دولت بازمیگردد».