آقای گزارشگر

مزدک میرزایی متولد سال ۱۳۴۹ در تهران است و کارش را به صورت حرفه‌ای از سال 76  آغاز کرد. اولین بازی‌ای که او گزارش کرده، به سال‌هایی برمی‌گردد که برنامه گزارش ورزشی گزیده سه بازی اروپایی را پخش می‌کرده و بازی تیم‌های موناکو و نانت به مزدک میرزایی رسیده است.   ظاهرا علی‌اصغر میرزایی، پدر مزدک نقش موثری در این اتفاق داشته است، کسی که از نیروهای صداوسیما بود و در سال‌های دهه ۵۰ و ۶۰ به عنوان کارگردان تلویزیونی و... فعالیت می‌کرد. سریال تلویزیونی «عطر گل یاس» به کارگردانی بهمن زرین‌پور شاخص‌ترین کارش در صداوسیما محسوب می‌شود. حضور مزدک در کنار پدرش و کسب تجربه در پشت صحنه برنامه‌های تلویزیونی باعث شد کم‌کم راه ورود پسر به عرصه رسانه در حوزه مورد علاقه‌اش یعنی ورزش باز شود. پدر مزدک میرزایی چند سالی است در خارج از ایران سکونت دارد و علاوه بر آن، خانواده همسرش نیز در ایران زندگی نمی‌کنند و بسیاری از دوستان و همکاران مزدک، مهاجرت او را بی‌ارتباط به دلتنگی برای خانواده نمی‌دانند. به ویژه که این گزارشگر ورزشی برخلاف بسیاری از مجریان و گویندگان دیگر که به تنهایی مهاجرت می‌کردند و به شبکه‌های بیگانه می‌پیوستند، با همسرش از ایران خارج شده و این نشان می‌دهد عزمش برای مهاجرت جدی بوده است. 

از شایعه تا واقعیت 

روزهای اول همه چیز در حد گمانه‌زنی بود، اما تایید خروج میرزایی از کشور، سکوت او در قبال حجم بالای واکنش‌ها و البته تایید شاهدان عینی که او را در ساختمان ایران اینترنشنال دیده بودند، همه شایعات را به واقعیتی عجیب تبدیل کرد.

حالا نوبت رسیده بود به تحلیل علت خروج او از کشور. از خیابانی تا کاربران فضای مجازی برخی‌ها معتقد بودند مزدک در واکنش به رفتارهای رسانه‌ملی، ایران را ترک کرده است. 
خیابانی در نامه‌ای پر گلایه نوشته است: «از ته دلم می‌نویسم که همه مردم ایران لایق بهترین‌ها هستند و نباید با این همه سختی زندگی کنند. برای من هم در اینجا کار کردن، خیلی سخت است. کار که نه، چه کاری ؟ ما کاری نداریم. همه به نوعی بیکاریم‌. دو تا گزارش در ماه که نشد کار. اگر این سینما و فوتبال هم نبود واقعا در انزوایی عجیب و گوشه نشینی و سکوت می‌مردم. خواستم بنویسم که مزدک حیف شد و نوشتم، اما نه این اشتباه است، مزدک عزیز من حیف نشد. سازمان من است که حیف می‌شود و نیروهایش را یکی‌یکی از دست می‌دهد و حیف و حیف‌تر می‌شود.» او البته در این نامه بیشتر از دفاع یا نقد عملکرد میرزایی مشغول تهدید تلویحی صدا و سیما بود!

قراردادهای پرسود برای مزدک

بررسی کارنامه کاری مزدک چیزی خلاف ادعاهای خیابانی را نشان می‌دهد؛ میرزایی طی سه سال گذشته دو قرارداد کاری خوب با صدا و سیما داشته، مزدک میرزایی سال گذشته مستندی 30 قسمتی درباره تاریخچه دربی ایران ساخته و امسال هم قرارداد دیگری برای ساخت مستندی درباره استقلال و پرسپولیس داشته است که رونوشتی از قرارداد آن با عدد درشتی در فضای مجازی منتشر شده است؛ در این قرارداد آمده، مزدک میرزایی به عنوان تهیه‌کننده با شبکه مستند سیما با 182 میلیون تومان بودجه به توافق رسیده بوده.

به‌جز این قراردادها، نکته مهم دیگر که خروج مزدک به دلیل کم توجهی صدا و سیما را رد می‌کند، توجه ویژه شبکه‌های ورزشی سیما به او برای گزارشگری است. 

تکذیب آرشیو دزدی 

 چند روز بعد از تایید پیوستن مزدک میرزایی به شبکه سعودی، خبر جدیدی درباره او منتشر شد؛ خبری نگران‌کننده که واکنش‌های جدیدی به همراه داشت. مزدک میرزایی آرشیو تلویزیون را با خود برده است!البته  مرتضی میرباقری معاون سیما به طور کلی چنین چیزی را تکذیب کرد و مشخص شد مزدک میرزایی بدو ن آرشیوها به انگلستان رفته است.
 

به خاطر یک مشت پوند

از آنجا که مزدک میرزایی به شبکه‌های معتبر نپیوسته و خبر اولیه از همکاری‌اش با شبکه ایران اینترنشنال حکایت دارد، خیلی‌ها مسأله مالی را مهم‌ترین دلیل مهاجرت او می‌دانند. این شبکه که دفتر آن در لندن قرار دارد و البته طبق گزارش روزنامه گاردین بودجه‌اش را به طور مستقیم از عربستان سعودی دریافت می‌کند، توجه ویژه‌ای به دستمزد گزارشگران و مجریانش دارد و برای کارکنان مطرح شبکه، حقوقی معادل ۷۵ هزار پوند در سال می‌پردازد که اگر آن را تقسیم بر تعداد ماه‌های سال کنید و طبق ژن ایرانی‌تان آن را ضربدر قیمت پوند کنید، به عدد قابل توجه ۹۳ میلیون تومان در ماه می‌رسید. این در حالی است که شبکه‌هایی مثل 
بی‌.بی.‌سی فارسی دستمزدی به مراتب پایین‌تر از این به نیروهایشان می‌پردازند، چون معتقدند با استخدام افراد به آنها اعتبار می‌دهند. خود میرزایی سال قبل در مصاحبه‌ای از وضعیت درآمدش گلایه کرده بود: «در مورد دستمزدم همین را بگویم که هنوز خودروی پژو ۲۰۶ سوار می‌شوم. به نظرم همین کفایت می‌کند که مشخص شود وضعیت ما به چه صورت است.»