سرویس سیاست مشرق - روزانه میتوان از لابهلای گزارشها و عناوین خبری رسانههای مکتوب و حتی غیر مکتوب، نکات قابلتوجهی استخراج کرد؛ موضوعاتی که میتواند برای مخاطبین قابلاستفاده و محوری برای تحلیل باشد، در گزارش روزانه "ویژههای مشرق" نکات و تأملات قابلاستخراج از رسانهها برای مخاطبین عرضه خواهد شد؛ با «ویژههای مشرق» همراه شوید.
*******
** ظریف: منتقدان هر چه درباره برجام گفتند، برعکس از آب درآمد!
«محمد جواد ظریف» وزیر امور خارجه در مصاحبه با روزنامه ایران گفت: «مشکل دوستان ما این است که نمیخواهند راستی آزمایی حرفهای خودشان را بپذیرند. گفتند که آقای ترامپ به هیچ وجه از برجام خارج نمیشود، وقتی که از برجام خارج شد، گفتند به این دلیل خارج شد که آقای دکتر روحانی فلان جمله را در مشهد گفت. آقا! بپذیرید که تحلیل شما اشتباه بوده است. تقریباً هر تحلیلی که درباره موضوع هستهای داشتند، اشتباه بوده است».
وزیر امور خارجه افزود: «همه دنیا میگوید که دیپلماسی جمهوری اسلامی ایران موفق بوده است، خود آقای ترامپ میگوید که من دو دقیقه مصاحبه وزیر خارجه ایران را دیدم و معتقدم هیأت امریکایی از عهده مذاکره با او برنمیآید...همانطور هم گفته است که برجام یک کلاه بزرگ بر سر امریکا بود. چرا ما یک قسمت سخن او را میپذیریم اما قسمت دیگر صحبتش را دروغ میدانیم. بررسی کنید و ببینید همه دنیا دارد میگوید ایران در برجام موفق شد».
ظریف در ادامه با حمله به منتقدان گفت: «بعضی وقتها برای من این سؤال مطرح میشود چقدر منافع گروهی در داخل کشور میتواند با منافع تندروهای اسرائیل و تندروهای امریکا اتفاقی در همه موارد یکی باشد».
وی همچنین خطاب به منتقدان سیاست خارجی دولت گفت: «حضراتی که در اتاقشان نشستهاند و زیر کولر شعار میدهند. انقلابیون ایرکاندیشن (زیرکولرنشین) مقداری از انقلابیون واقعی یاد بگیرند».
وزیر خارجه تاکید کرد: «اگر دیپلماسی و تلاشهای شبانه روزی همکاران من نبود حتماً کشتی ایرانی آزاد نمیشد».
برخلاف اظهارنظر آقای ظریف، متاسفانه این دولتمردان بودند که هر چه درباره برجام گفتند، برعکس از آب درآمد.
تنها در یک نمونه «محمد جواد ظریف» در تابستان ۹۴ در نشست بررسی برجام در شورای راهبردی روابط خارجی تاکید کرد: «به شما اطمینان میدهم آمریکا نمیتواند از برجام خارج شود»! اما آمریکا در ۱۸ اردیبهشت ۹۷ بدون هیچ هزینهای از برجام خارج شد.
همچنین دولتمردان در سال ۹۴ تاکید کردند که «امضای کِری (وزیر خارجه آمریکا) تضمینِ اجرای موفق برجام است» اما به اذعان مقامات ارشد دولت، برجام هم در دولت اوباما و هم دولت ترامپ به صورت فاحش نقض شد.
این مقامات ارشد دولت بودند که تاکید کردند که در همان روز توافق (دی ۹۴) کلیه تحریمها به یکباره لغو خواهد شد و نه تعلیق.
ظریف در سال ۹۳ و در میانه مذاکرات هستهای همزمان با اظهارنظر وزیر خارجه آمریکا مبنی بر اینکه «توافق نکردن، بهتر از توافق بد است»، در اظهارنظری عجیب گفت: «رسیدن به هر توافقی بهتر از عدم توافق است»!
تیم مذاکره کننده به ریاست ظریف، در اقدامی تأمل برانگیز تمامی تعهدات ایران را به صورت پیش دستانه (یکطرفه، غیرهمزمان و نامتوازن) و با عجله در مدت ۲ ماه انجام داد و سپس به انتظار نشست تا آمریکا که به قاتل زنجیرهای توافقات بین المللی مشهور است، تعهدات خود را اجرا کند!
تیم مذاکره کننده هستهای در دولت روحانی به ریاست ظریف با اهمال در متن برجام و سستی در شناخت اهمیت واژگان در فرهنگهای مختلف، لطمات جبرانناپذیری به منافع ملی وارد کرد.
به اذعان دولتمردان، برجام هیچ دستاوردی برای مردم ایران نداشت و علت اصلی آن نیز اعتماد بلاوجه دولت و از جمله آقای ظریف به آمریکا بود.
متاسفانه دولتمردان بجای پذیرش اشتباه خود و تلاش برای جبران آن، همچنان مشغول حمله به منتقدان هستند.
** باید با رفع حصر، مردم ایران را امیدوار کنیم!
«عبدالله ناصری» مشاور رئیس دولت اصلاحات در یادداشتی در روزنامه آرمان با عنوان «شرایط سخت اصلاح طلبان برای اقناع افکار عمومی» نوشت: «جامعه در وضعیتی قرار دارد که شاید بدترین شرایط اقتصادی و معیشتی خود را میگذراند... اصلاحطلبان طبیعتاً شرایط بسیار سختی دارند چرا که از دولت و رئیسجمهوری حمایت کردند که نه تنها به وعدههای داده شده به مردم عمل نکرد بلکه جریان حامی را نیز در نظر نگرفت. گرچه اصلاحطلبان نیز جز این چارهای نداشتند و هنوز هم از دولت حمایت میکنند، اما امروز با توجه به عملکرد دولت در حوزههای مختلف به این باور رسیدهاند که شخص رئیسجمهور و دولتمردان وی در بسیاری از زمینهها خیلی بهتر از این میتوانستند تصمیم گرفته و عمل کنند. هر چند دولت موازی خیلی قویتر از گذشته عمل میکند، اما آقای روحانی دست به انتخابهایی زد که شاید بسیاری از نخبگان نسبت به آن هشدار داده بودند».
ناصری در ادامه نوشت: «تجربیات اخیر مثل عملکرد دولت آقای روحانی، فراکسیون امید، شورای شهر تهران و مدیریت شهری در مجموع نتوانسته رضایت مخاطبان اصلاحات را بهدست آورد. باید تاکید کرد که در ۳ ماه و ۶ ماه اوضاع اقتصادی نابسامان کشور درست نخواهد شد، اما برای انتخابات اسفندماه میتوان با اعلام حرکتی در حوزه سیاست داخلی و در چارچوب حل مساله حصر و رفع ممنوعالتصویری فضای جدیدی را شکل داد و تا حدودی جامعه را برای اسفندماه امیدوارتر کرد...درخصوص چگونگی حضور اصلاحطلبان در انتخابات بهنظر میرسد که حضور بدون قید و شرط اصلاحطلبان نوعی انتحار سیاسی است، لذا اصلاحطلبان حتماً باید بهصورت مشروط در انتخابات شرکت کنند و با حساب و کتاب دفاع محکمی از چهرههای مطرح خود در انتخابات داشته باشند».
مشاور رئیس دولت اصلاحات در این یادداشت، آلودگی این طیف به «سیاسی بازی» را به خوبی نمایش داده است.
اینکه دغدغه اصلی مردم، مشکلات اقتصادی و معیشتی است، اما دغدغه اصلاح طلبان رفع حصر سران فتنه است. اینکه مشکل اصلی کشور، سوءمدیریت در دولت است، اما اصلاح طلبان با تشویق دولت به فرافکنی، مشکلات را گردن دولت موازی و دولت پنهان میاندازند.
اینکه اصلاح طلبان سهم خود را تمام و کمال از دولت گرفته و اکثریت مطلق کابینه را در اختیار دارند، اما مدعی هستند که بعد از انتخابات ریاست جمهوری، پشت در پاستور ماندهاند.
و اینکه لازمه حضور در انتخابات، احترام به قانون و از جمله پذیرش روند بررسی صلاحیت کاندیداها (روندی معمول که در سایر کشورها نیز وجود دارد) است؛ نه اینکه با ژست حضور مشروط، فضا را برای آشوب خیابانی مهیا کرده و مطالبات مردم را به حاشیه ببریم.
واقعیت این است که اصلاح طلبان هیچ طرح و برنامهای برای اداره کشور ندارند. حیات این طیف فقط در فضای غبارآلود ممکن است.
** تغییر موضع عربستان و امارات، نتیجه رویکرد مقاومت است
روزنامه اعتماد در یادداشتی با عنوان «انعطاف در ابوظبی و ریاض» نوشت: «تغییر مواضع و استراتژی کشورهای امارات و عربستان سعودی در مسائل منطقه و چرخش غیرمنتظره این دو کشور در قبال جمهوری اسلامی ایران دارای اهمیت و قابل تأمل است...برخورد جدی با تجاوز پهپاد امریکایی به حریم هوایی جمهوری اسلامی، زمینه نزدیکی کشورهای منطقه به ویژه عربستان و امارات را با ایران فراهم کرده و باب گفتوگو با تهران و همکاریهای امنیتی و سیاسی و حتی نظامی را برای ایجاد امنیت منطقه باز کرده است».
چندی پیش روزنامه اصلاح طلب اعتماد با اذعان به نتیجه بخش بودن رویکرد مقاومت در دیپلماسی نوشت: «بسیاری از افراد درک درستی از ماهیت روابط بینالملل و سیاست واقعگرایانه ندارند و روابط بینالملل را به گفتوگو و صلحخواهی تقلیل میدهند، در حالی که روابط بینالملل در اصل متکی به قدرت است و بس».