به گزارش مشرق، یکی از کتاب هایی که درباره محرم نوشته شده کتابی با عنوان «رحمت واسعه» است.

بیشتر بخوانید:

چرا امام حسین در روز تاسوعا از دشمن مهلت طلبید؟

اهل بیت امام حسین(ع) که بودند؟

تمام حقائق از گودی قتلگاه تجلی می‌کند

مرکز تنظیم و نشر آثار حضرت آیت‌الله‌العظمی بهجت (قدس‌سره) با در نظر گرفتن اهمیت ویژه محرم و واقعه عاشورا، بر آن شد تا کتابی با محوریت موضوع حضرت اباعبدالله‌الحسین علیه‌السلام و واقعه عظیم عاشورا، برگرفته از گفتار و سیره آن عالم عارف منتشر کند.

 این کتاب پس از تلاش فروان، با پشت‌سرگذاشتن مراحل گوناگونِ گردآوری و تنظیم، با عنوان «رحمت واسعه» به مرحله نشر رسید. این کتاب در سه بخش تنظیم شده است:

١. روایتی کوتاه از سیره و روش آن عالم ربانی: در این بخش به شرحی گذرا از دلدادگی و سر سپردگی آن عالم عارف به ساحت مقدس معصومین و اباعبدالله‌الحسین (ع) پرداخته شده است.

٢. گزیده‌ای از بیانات حضرت آیت‌الله‌العظمی بهجت (قدس‌سره): این بخش که قسمت عمده کتاب را تشکیل می‌دهد، در ٩ فصل گردآوری شده است.

٣. پرسش‌ها و پاسخ‌ها: در این بخش، گزیده‌ای از پرسش‌ و پاسخ‌هایی از حضرت آیت‌الله بهجت (قدس‌سره) جمع‌آوری شده است.

اشاره به محبت اهل بیت (ع)،خصایص اصحاب سیدالشهدا (ع)، خبائث و شقاوت دشمنان سیدالشهدا (ع)، درس‌ها و عبرت‌های عاشورا، فضائل و کرامات سیدالشهدا (ع) و اهل بیت آن حضرت، مجلس عزای سیدالشهدا(ع) و بایسته‌های منابر حسینی از جمله مهمترین سرفصل‌های این کتاب است.

بخش «پرسش و پاسخ» نیز یکی از بخش‌های منحصربه فرد این اثر است که به پاسخ‌های این عالم بزرگ به برخی از سوالات و شبهاتی که در این سال‌ها نسبت به واقعه عاشورا و قیام امام حسین(ع) مطرح می‌شود، اختصاص یافته است.

در قسمتی از کتاب با عنوان «پرده عشق» آمده است: 

«و اذا غلب العطب قیل یجب الانصراف مع السلامه به، لوجوب حفظ النفس و حرمه اتغیر بها و قیل... یستجب الانصراف». [اگر در میدان نبرد احتمال از بین رفتن و هلاک شدن بسیار زیاد شد، به صورتی که کشته شدن تقریبا یقینی باشد، روی گرداندن از میدان جنگ به دلیل وجوب حفظ جان و حرمت به خطر انداختن خود واجب است و گفته شده مستحب است.»

البته طبق این نظر جایز است مجاهدان با وجود علم به کشته شدن در میدان باقی باشند، برای طلب سعادت شهادت و شهادت عاشق‌وار بجنگند.

قضیه خود حضرت سیدالشهدا (ع) شهادت بر این مطلب است. قباله است که «جُعِلَ الشِّفَاءُ فی تُربَتهِ و الدُعَاءُ تَحتَ قُبَّتِهِ و الامَامَهُ فِی ذُرّیَّتهِ» [به ازای قبول شهادت] شفا در تربتش و استجابت دعا در زیر قبه‌اش و امامت در نسلش قرار داده شد. حسین معامله کرده است با خدا، معاوضه کرده است. مادرش هم راضی شده، پدرش هم راضی شده است. [اشاره به ماجرایی دارد که قبل از تولد امام حسین(ع) پیامبر(ص) به نحوه شهادت ایشان اشاره می‌کنند و حضرت زهرا(س) به ولادت ایشان رضایت می‌دهد.»