به گزارش مشرق، دومین انتخابات سراسری در فلسطین اشغالی طی سال جاری به تاریخ سه‌شنبه هفدهم سپتامبر مصادف با بیست‌وششم شهریور (فردا) برگزار می‌شود تا ۱۲۰ نماینده بیست‌ودومین دوره پارلمان رژیم صهیونیستی «کِنسِت» و به تبع آن نخست‌وزیر این رژیم انتخاب شوند.
بیشتر بخوانید:
گلوبال ریسرچ: ایران دروغ می‌گوید یا اسرائیل که از نظارت آژانس فراتر است؟!
انتخاباتی با رنگ و بوی «جنگ» / آیا نتانیاهو از کابینه به زندان منتقل می‌شود؟
انتخابات پیشین، فقط ۶ ماه قبل در تاریخ بیستم فروردین‌ماه برگزار گردید و حزب لیکود به رهبری «بنیامین نتانیاهو» نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی توانست با ۳۸ کرسی، حائز اکثریت کنست شود. ائتلاف «آبی و سفید» به رهبری «بنی گانتز» رقیب اصلی نتانیاهو (متشکل از حزب "یش عتید" به رهبری یائیر لاپید، حزب "تِلِم" به ر هبری موشه یعلون و حزب "خصن لإیسرائیل" به رهبری گانتز) نیز ۳۵ کرسی را به دست آورد.
با این حال ناتوانی نتانیاهو در تشکیل ائتلاف سی‌وپنجمین کابینه رژیم جعلی صهیونیستی در یک فرصت شش هفته‌ای، باعث شد تا این نوزاد نارس در بدو تولد تلف شود. این شکست اما به دلیل اختلافات ایدئولوژیک نبود بلکه احزاب مختلف با نگاه به نتانیاهوی ضعیفی که پیش رو خود دارند، به دنبال سهم‌خواهی از دولت جدید هستند و دیگر به نتانیاهو اجازه نخواهند داد تا یک نفره برای همه مسائل تصمیم‌گیری کند.
از طرفی حزب لیکود قصد دارد برای نجات دادن نتانیاهو از تحقیقات پلیس و محکومیت احتمالی در جریان پرونده‌های فساد، طرحی را برای اعطای مصونیت قانونی به سمت نخست‌وزیر اسرائیل در کنست تصویب کند که همین امر بر اهمیت انتخابات پیش‌رو برای احزاب راست‌گرا می‌افزاید.
هرگونه ناتوانی در کسب اکثریت پارلمان یا تشکیل ائتلاف کابینه برای بار سوم، یا به بیان دیگر شکست در انتخابات فردا می‌تواند به معنای محکوم شدن به فساد دولتی، دریافت رشوه و سوءاستفاده از قدرت در دیوان عالی این رژیم باشد؛ اتفاقی که برای نخست‌وزیر پیش از او یعنی «ایهود اولمرت» افتاد و پشت میله‌های زندان فرستاده شد.
با پایان یافتن روز جمعه و شروع شبّات در سرزمین‌های اشغالی، کارزار مبارزات انتخاباتی صهیونیست‌ها وارد مرحله نهایی و روزهای سکوت انتخاباتی شد. در این زمان نامزدها، احزاب و رسانه‌ها نمی‌توانند به تبلیغ یا انتشار نتایج نظرسنجی بپردازند.
تمام احزاب، علیه حزب نتانیاهو
«آویگدور لیبرمن» رهبر حزب «اسرائیل بیتونا» که پست وزارت جنگ رژیم صهیونیستی در سال‌های ۲۰۱۶ تا ۲۰۱۸ و وزارت امور خارجه در دو دوره ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۲ و ۲۰۱۳ تا ۲۰۱۵ را برعهده داشته و در حال حاضر از سوی رسانه‌ها و تحلیلگران به عنوان یک وزنه برای احزاب راست‌گرا و عامل تعیین‌کننده در تشکیل ائتلاف کابینه‌ها شناخته می‌شود، از جمله کسانی است که خواستار اقدام سخت و مشت‌آهنین به نوار غزه است.
لیبرمن که نتانیاهو را بخاطر مواضع نه چندان محکم علیه غزه به باد شدیدترین انتقادات گرفته، بعد از انتخابات فروردین‌ماه پیوستن به ائتلاف کابینه را رد کرد تا زمینه‌ساز فروپاشی کنست و دولت نتانیاهو و برگزاری انتخابات جدید شود. او که تهدیدی برای تسلط نتانیاهو بر احزاب راست‌گرا در رژیم صهیونیستی شمرده می‌شود، پیشنهاد کرده مستمری مهاجران اخیر دو برابر شده و فروشگاه‌ها در روز شبّات نیز باز باشند.
«آیلت شاکد» رهبر ائتلاف انتخاباتی «یامینا» که پیشتر وزیر دادگستری کابینه نتانیاهو و از منتقدان کنونی رهبرد وی در قبال گروه‌های مقاومت در نوار غزه است، برای جذب افکار صهیونیست‌ها و ساکنین اراضی اشغالی، به تخریب معامله قرن پرداخته و خواستار شفاف‌سازی درباره نقشه وضعیت فلسطین و اسرائیل ذیل آن شد. طرحی که حزب لیکود قویاً حامی آن بوده و یکی از هسته‌های اصلی تبلیغات آنهاست.
شاکد چند روز پیش طی سخنرانی در کمپین انتخاباتی ائتلاف یامینا (که از احزاب "خانه یهودی" به رهبری رافائل پرتز، "تاکوما" به رهبری بصلال اسموتریچ و "راست جدید" به رهبری شاکد تشکیل شده) در شهرک صهیونیست‌نشین «القناة» واقع در شمال غربی کرانه باختری صحبت می‌کرد، نقشه‌ای ادعایی از فلسطین اشغالی پسا-معامله‌قرن را ارائه کرد که نشان می‌داد دولت فلسطینی در کرانه باختری و غزه تشکیل شده (این دو منطقه با نوار باریکی به هم متصل خواهند شد) و شهرک‌های صهیونیست‌نشین مانند جزیره‌هایی در این حکومت باقی می‌مانند.
شاکد با ادعای اینکه رأی‌دهندگان اسرائیلی حق دارند از نقشه جغرافیایی طرح معامله قرن پیش از برگزاری انتخابات آگاه شوند، خطاب به نتانیاهو گفت: «آقای نخست‌وزیر، نقشه واقعی کجاست؟ آیا از این نقشه‌ای که ما منتشر کردیم، مخرب‌تر هم می‌تواند باشد؟ اگر این نقشه واقعی نیست، ما می‌خواهیم نقشه واقعی را ببینم، همین امروز قبل از انتخابات. باید بدانیم به چه چیزی رای می‌دهیم».
از سوی دیگر، مسئله مذهبی‌گرایی و سکولاریسم در این انتخابات بیش از پیش خودنمایی می‌کند. گانتز چندی پیش اعلام کرد که اگر حزب آبی‌وسفید حائز اکثریت آراء و انتخاب‌کننده نخست‌وزیر آتی اسرائیل شود، دولت متحد سکولار تشکیل خواهد داد. این اظهارات یعنی اینکه علی رغم حضور احزاب حریدی در کابینه دولت‌های این رژیم از سال ۲۰۰۰، گانتز قصد دارد ائتلاف کابینه خود را بدون آنها تشکیل دهد که قطعا کار سختی را پیش رو خواهد داشت.
در حال حاضر، چهار پرونده فساد مالی تحت عنوان پرونده‌های ۱۰۰۰، ۲۰۰۰، ۳۰۰۰ و ۴۰۰۰ علیه نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی مطرح است و او در ماه‌های گذشته، حدود ده بار درباره این پرونده‌ها مورد بازجویی قرار گرفته است. دادستانی کل رژیم صهیونیستی نیز چندی پیش بعد از درخواست پلیس برای محکوم کردن نتانیاهو در جریان پرونده‌ها گفته بود که علیه وی اعلام جرم می‌کند.
نتایج آخرین نظرسنجی‌ها
در انتخابات فروردین ماه، بعد از دو حزب لیکود (۳۸ کرسی) و ائتلاف آبی‌وسفید (۳۵ کرسی) که توانستند بیشترین آراء اسرائیلی‌ها را به خود اختصاص دهند، حزب «لیست مشترک» اعراب به رهبری «أیمن عودة» ۱۰ کرسی، حزب شاس ۸ کرسی، حزب «اتحاد یهودیت توراتی» به رهبری «یاکوف لیتزمان» ۸ کرسی، ائتلاف یامینا ۶ کرسی، حزب کارگر به رهبری «عمیر پرتص» ۶ کرسی، حزب اسرائیل بیتونا ۵ کرسی و حزب اتحاد دموکراتیک به رهبری «نیتصان هورویتز» ۴ کرسی را به دست آوردند.
میانگین همه نظرسنجی‌های معتبر انجام شده در بازه یک ماهه (از سیزدهم آگوست تا سیزدهم سپتامبر) حاکی از نزول تعداد کرسی‌های احزاب نتانیاهو و گانتز، و افزایش نفوذ احزاب شاکد و لیبرمن در جمع رأی‌دهندگان است.
آخرین نظرسنجی شبکه ۱۳ تلویزیون رژیم صهیونیستی که در تاریخ سیزدهم سپتامبر (بیست‌ودوم شهریور) برگزار شد نشان می‌دهد دو حزب لیکود و ائتلاف آبی‌وسفید هر کدام ۳۲ کرسی را کسب خواهند کرد. از طرفی حزب لیست مشترک ۱۲ کرسی، حزب اسرائیل بیتونا و یامینا هر کدام ۹ کرسی به دست می‌آورند.
دو حزب پیشتاز در نظرسنجی شبکه ۱۲ تلویزیون رژیم صهیونیستی در همان تاریخ باز هم ۳۲ کرسی را تکرار کرده اما لیست مشترک این بار با ۱۰ کرسی، ائتلاف یامینا با ۹ کرسی و حزب لیبرمن با ۸ کرسی در رتبه‌های بعدی قرار می‌گیرند.
وضعیت حزب لیکود اما در نظرسنجی شبکه «کان» به تاریخ دوازدهم سپتامبر متفاوت است و اگر انتخابات به همین روند پایان یابد، اکثریت خود را از دست خواهد داد. طبق نتایج این نظرسنجی، حزب نتانیاهو با ۳۱ کرسی از حزب گانتز با ۳۳ کرسی عقب می‌افتد.
به همین منوال، نظرسنجی پایگاه خبری «والا» ائتلاف آبی‌وسفید را با ۱ کرسی نسبت به حزب لیکود پیشتاز نشان می‌دهد. (۳۳ در برابر ۳۱)
نظرسنجی نشریه «معاریو» در تاریخ پنجم سپتامبر دو حزب لیکود و آبی‌وسفید را در تعداد کرسی ۳۱ و دو حزب لیست مشترک و یامینا را در تعداد کرس ۱۰ با هم برابر نشان می‌دهد.
طبق میانگین نظرسنجی‌ها، حزب اسرائیل بیتونا به رهبری لیبرمن احتمالا بتواند کرسی‌های خود در پارلمان را نسبت به دور قبل، دو برابر کرده و به ۱۰ کرسی افزایش دهد. در صورتی که این اتفاق رخ دهد می‌تواند جایگاه لیبرمن را به عنوان عامل سرنوشت‌ساز در سیاست‌های رژیم صهیونیستی، بیش از پیش تقویت کند.
سران احزاب چه می‌گویند؟
شاکد که بعد از جدا شدن از کابینه نتانیاهو، مسیر تقابل با وی را در پیش گرفته، حزب لیکود را به دلیل پذیرفتن طرح آمریکایی‌ها که گفته می‌شود در آن تشکیل یک دولت فلسطینی مستقل در نظر گرفته شده، مورد انتقادات شدیدی قرار داد.
وی در سخنرانی که در القناة داشت، گفت:«اگر حکومت یامینا [در اسرائیل] بر سر کار نباشد، یک دولت فلسطینی تشکیل خواهد شد. نتانیاهو در سخنرانی که وعده الحاق کرانه باختری به اسرائیل را داد، این نقشه را علنی نکرد».
«نفتالی بنت» که زمانی رهبر حزب خانه یهودی و وزیر آموزش کابینه نتانیاهو بود، موکول شدن رونمایی از معامله قرن و اعلام جزئیات آن به بعد از برگزاری انتخابات را همدستی دولت آمریکا با نتانیاهو برای فریب افکار اسرائیلی‌ها و کمک به حفظ اکثریت حزب لیکود می‌داند.
بنت در صفحه توئیتر خود نوشت: «چرا نتانیاهو ادعا می‌کند که حکومت [اسرائیل] را بر شهرک‌های [صهیونیست نشین] اعمال می‌کند اما کاری برای منطقه ج که آنها را در بر گرفته انجام نمی‌دهد؟ چرا ما درباره هویج داخل معامله قرن می‌شنویم اما درباره چوب آن نه؟ چرا ترامپ موافقت کرد طرح خود را بعد از انتخابات علنی کند؟»
«آریه درعی» رهبر حزب «شاس» – یکی از دو حزب افراطی حریدی در انتخابات سراسری فلسطین اشغالی – طی سخنرانی‌هایی که در جمع هواداران منحصراً مذکر خود داشت (لازم به ذکر است قوانین سخت‌گیرانه حریدی‌ها، بانوان را از حضور در تجمعات عمومی منع می‌کند) تضعیف هویت یهودی دولت اسرائیل و تهدیدات پیش روی یهودیان مذهبی در فلسطین اشغالی را دستمایه تبلیغات جهت کسب رأی قرار داد.
درعی با ادعای اینکه هویت دولت اسرائیل بر «بدعت‌هایی» مانند معامله قرن ارجحیت دارد، گفت: «مصرف‌کنندگان گوشت خوک و ناقضان [تعطیلی] روز شبّات (شنبه و یکشنبه) دولت را در سلطه خود خواهند گرفت».
تقابل بین سکولارها و حریدی‌ها در فلسطین اشغالی از زمانی آغاز شد که حریدی‌ها به بهانه مذهب، خواستار امتیازهای قانونی شدند مانند معافیت از خدمت اجباری سربازی که ارتش اسرائیل برای همه ساکنان فلسطین اشغالی حتی بانوان نیز الزامی کرده است. نتانیاهو نیز از حدود دو دهه پیش برای اینکه حمایت حریدی‌ها جهت تشکیل کابینه ائتلافی را به دست بیاورد، با برخی از این خواسته‌ها موافقت کرده و حدود ۱۲۰ هزار دانشجوی «یِشیوا» (تعالیم سنتی یهودیت) علاوه بر معافیت دائم از سربازی، با مبلغ ماهیانه ۷۵۰ شِکِل (معادل ۱۷۰ پوند) حمایت می‌کند.
حریدی‌ها اما به این امتیازها اکتفا نکرده و علاوه بر تعطیلی تمام سازمان‌ها، ادارات و ارگان‌های دولتی و شرکت‌های خصوصی در روز شبّات، خواستار توقف فعالیت سامانه‌های حمل‌ونقل عمومی در این روز هستند. همین موضوع، که می‌تواند جریان عبور و مرور در فلسطین اشغالی را مختل کند، باعث اعتراض صهیونیست‌های سکولار (که اکثریت اسرائیلی‌ها را تشکیل می‌دهند) شده و اکنون احزاب رقیب نتانیاهو سعی دارند با تحریک احساسات آنها، برای خود رأی جمع کنند.
گانتز به عنوان رهبر ائتلاف آبی‌وسفید با انتقاد از تلاش‌های نتانیاهو برای فرار کردن از محکومیت در جریان پرونده‌های فساد، می‌گوید: «بعد از تخریب وجهه پلیس، دادستانی و دیوان عالی، نتانیاهو روش ترور هدفمند [اعضای] کمیته مرکزی انتخابات و مشروعیت‌زدایی از کل این فرایند دموکراتیک را در پیش گرفته است».
رسانه‌ها و تحلیلگران چه می‌گویند
«آوراهام دیسکین» استادتمام «دانشگاه هیبرو» در قدس اشغالی درباره لیبرمن می‌گوید: «[او] یک پدیده خاص در سپهر سیاسی اسرائیل است. نمی‌دانم او راست‌گرا یا چپ‌گرا است اما [چیزی که می‌دانم این است] که او فهمیده اسرائیلی‌ها از نزاع بین راست و چپ خسته شده‌اند. او روی دو موج بسیار قوی سوار شده است، امنیت و سکولاریسم، و آن موج‌ها می‌توانند باعث شوند او کارهای بزرگی را انجام دهد».
نشریه «فایننشال تایمز» درباره لیبرمن و میزان اثرگذاری او بر سیاست‌های رژیم صهیونیستی اینگونه می‌نویسد: «اکنون دیگر تشکیل هر دولت اسرائیلی، خواه چپ باشد خواه راست یا حتی میانه‌رو، بدون نظر مثبت لیبرمن غیرممکن می‌نماید. حتی عده‌ای معتقدند او فاصله بسیار کمی تا رهبری اسرائیل دارد».
«رووین ریولین» رئیس رژیم صهیونیستی، با اینکه خود یکی از اعضای قدیمی حزب لیکود است اما چند روز پیش اعلام کرد دیگر با نتانیاهو «دوست» نیست. روزنامه جروزالم پست از یک «دو راهی» مقابل ریولین در انتخابات می‌نویسد که یک طرف آن رأی دادن به نتانیاهو و لیکود و طرف دیگر آن گانتز و ائتلاف آبی‌وسفید است.
این روزنامه معتقد است اگر نتایج انتخابات فردا به نحوی رقم بخورد که دو حزب مذکور تعداد یکسانی کرسی در پارلمان به دست بیاورند، ریولین مجبور است بین نتانیاهو و گانتز یکی را برای نخست‌وزیری این رژیم انتخاب کند. در هر صورت او با مشکل روبه‌رو خواهد شد، زیرا اگر نتانیاهو را انتخاب کند، احزاب مخالف وی را به عدم بی‌طرفی متهم می‌کنند و در صورتی که گانتز را ترجیح دهد، از حزب لیکود اخراج خواهد شد.
حتی در صورتی که حزب لیکود حائز اکثریت و نتانیاهو نیز دوباره نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی شود، باز هم کارشناسان سیاسی مشکلاتی را در برابر دولت بعدی وی پیش‌بینی می‌کنند.
اولین مشکل این است که کابینه جدید شامل بیشتر از ۳۰ وزیر و معاون وزیر خواهد بود، در حالی که طبق اعلام مراکز تحقیقاتی، تعداد ایده‌آل وزیران کابینه صهیونیستی ۱۸ نفر خواهد بود. یکی از دلایل برای این تورم در تعداد وزرای کابینه، رشوه‌ای است که نتانیاهو به دو حزب (خانه یهودی و اتحاد داخلی) داده تا با حزب دیگری (عوتصما یهودی) ائتلاف کنند. این رشوه شامل وعده تخصیص دو مقام وزارت به هر کدام از این احزاب بود.
نتانیاهو همچنین ۱۴ پست وزارت را برای حزب خود (لیکود) و ۱۲ پست را برای دیگر احزاب عضو ائتلاف درنظر گرفته است. این ارقام شامل معاونت‌های وزارتخانه‌ها نیست.
مشکل دوم این است که جدای از پرونده‌های شخص نتانیاهو، دو وزیر بالقوه در کابینه جدید (آریه درعی از حزب شاس و حییم کاتص از لیکود) با محکومیت‌هایی مواجه هستند و وزیر احتمالی سوم (یاکوف لیتزمن) نیز با اتهام آزار و اذیت زیر سوال رفته است. همچنین گفته می‌شود که دادستان کل رژیم صهیونیستی به نتانیاهو اطلاع داده که از نظر قانونی نیز مشکلی برای انتصاب مجدد درعی به وزارت داخلی وجود دارد.
مشکل دیگر، درخواست‌های مالی و تخصیص بودجه افسارگسیخته برخی از اعضای ائتلاف (مانند موشه کهلون رهبر حزب کولانو، که در کابینه پیشین وزارت دارایی را برعهده داشت) از نتانیاهو است.
