به گزارش مشرق، "بستنی" نوعی دسر منجمد و مزه‌دار است که باید شامل حداقل 10 درصد  چربی شیر باشد و مقدار این چربی می‌تواند از 10 تا 16 درصد تغییر یابد که معمولاً بستنی‌ها، حاوی 14 درصد چربی شیر هستند.

همچنین بستنی می‌تواند شامل دیگر انواع لبنیات مثل خامه باشد که به همراه مواد شیرین‌کننده و طعم‌دهنده تهیه می‌شود.

بیشتر بخوانید:

دلایل برتری محصولات لبنی سنتی نسبت به صنعتی

چند درصد روغن‌های وارداتی پالم است؟

بر اساس اطلاعات به دست آمده از برخی از شرکت‌های بزرگ تولیدکننده بستنی‌ در کشورمان، این شرکت‌ها در ترکیبات ساخت بستنی‌ از "اسیدهای چرب وارداتی" استفاده می‌کنند که این اسیدها در اروپا با شناسه E471 و E472 شناخته می‌شوند و منشاء حیوانی و گیاهی دارند.

این چربی‌ها اگر منشأ گیاهی داشته باشد بر روی محصول کلمه "پلنت" درج می‌شود و اگر عنوانی درج نشود به معنای منشآ حیوانی و انحصاراً منشأ "خوکی" است.

متاسفانه شرکت‌های ایرانی تولیدکننده بستنی در این زمینه اطلاعات درستی در اختیار دستگاه‌های نظارتی قرار نمی‌دهند مضافاً بر اینکه بر اساس "قانون نظارت شرعی بر صید و ذبح" مصوب 1387 مسئولیت نظارت شرعی در کشور با حوزه‌های نمایندگی ولی فقیه در سازمان‌های جهاد کشاورزی استان‌ها است و محدوده نظارت این حوزه ها نیز منحصر به کشتارگاه‌ها و شرکت‌های بزرگ فراورده گوشتی است و به دلیل اختلافی که میان این قانون و آئین‌نامه اجرایی آن در مورد محل پرداخت هزینه ناظرین شرعی وجود دارد، در برخی از استان‌ها، عملاً نظارتی بر روی محصولات شرکت‌های فراوری گوشت اعمال نمی‌شود!

با این حال اینجانب به عنوان مسئول حوزه نمایندگی ولی‌فقیه در استان البرز با شگردهای مختلف تلاش کرده‌ام که این نظارت را به هر طریق ممکن حفظ کنم.

ذکر این نکته لازم است که بر اساس اقدامات صورت گرفته ذیل سازمان کنفرانس اسلامی، مسئولیت نظارت بر "محصولات حلال" به سازمان استاندارد کشورهای اسلامی سپرده شده اما این اقدامات در ایران در حد یکسری توافقنامه‌های کلی راکد مانده است.

بنابراین در حال حاضر، نظارت بر حلال بودن محصولات شرکت‌های تولیدکننده بستنی‌ هیچ متولی مشخصی ندارد! امیدوارم روزی در مجلس شورای اسلامی، قانون جامعی تصویب شود که محدوده نظارت شرعی در ام‌القرای اسلامی شامل هر نوع محصول غذایی و دارویی تولید داخل و وارداتی بشود.