به گزارش مشرق، پرسپولیس، مدافع عنوان قهرمانی لیگ و جام حذفی، عصر دوشنبه با برتری یک بر صفر مقابل ماشین‌سازی تبریز، به سختی از مرحله یک‌شانزدهم نهایی حذفی عبور کرد. سرخ‌های تهرانی در حالی مهیای این دیدار خارج از خانه شده بودند که چند روز قبل در تهران و در جریان رقابت‌های لیگ، شکست ۲ بر صفرشان برابر سپاهان، کام هوادارانشان را حسابی تلخ کرد. پرسپولیس در این فصل، عمده‌ترین تغییری که به خود دیده، رفتن برانکو و آمدن گابریل کالدرون است؛ مربی آرژانتینی که به‌واسطه حضور و تجربه‌اش در فوتبال آسیا انتخاب شد تا روی نیمکت تیم قهرمان بنشیند. از زمانی که کالدرون آمده، پرسپولیس دیگر تیمی که تشنه پیروزی و بردن بازی‌ها بود، نیست. آنها در زمین بازی می‌کنند ولی عملا طرح و برنامه‌ای برای رسیدن به دروازه رقیب که حاصل کارهای تمرین‌شده در خط حمله این تیم باشد، ندارند. در این بین، بسیاری سیستم اتخاذشده کالدرون و ناآشنایی او با بازیکنان را مطرح کرده و عده‌ای هم از بی‌زهربودن مهاجمان این تیم صحبت می‌کنند. با نگاهی دقیق‌تر به این موضوع، می‌شود به این نکته پی‌برد که در ضعف بازی هجومی پرسپولیس و صدالبته در ضعف مهاجمان این تیم، هر دو مورد مشهود است: هم سرمربی پرسپولیس ضعیف نشان داده و هم این که مهاجمان این تیم تا این برهه نشان داده‌اند که شایستگی بازی‌کردن در چنین باشگاهی را ندارند.

بیشتر بخوانید:

براندائو به درد نمی‌خورد

حتی در برزیلی بودن براندائو هم شک داریم

کالدرون و گزینه نهمش

گابریل کالدرون که می‌خواست سرمربی پرسپولیس شود، خیلی‌ها می‌گفتند تیمش تهاجمی است و اصلا تفکرات دفاعی ندارد. ابزار یک مربی که تفکرات تهاجمی داشته باشد (اگر فرضیه تفکرات تهاجمی ثابت شده باشد)، طبیعتا داشتن مهاجمان خوب است. پرسپولیس از زمانی که کالدرون را آورد، به دنبال خریدن یک مهاجم خوب خارجی بود. آنها تجربه منشا و بودیمیر را از سر گذرانده بودند و نمی‌خواستند هر مهاجم خارجی را که درباره‌اش تبلیغ می‌شد به پرسپولیس بیاورند.

کالدرون هم از قرار معلوم فهرستی از مهاجمان مد نظرش را به باشگاه داده بود تا با آنها به توافق برسند. قیمت بالا اما ظاهرا گزینه‌های اولیه فهرست کالدرون را پراند و دست‌ آخر، طبق همان چیزی که این مرد آرژانتینی ادعایش را داشته، این باشگاه یک مهاجم برزیلی به اسم جونیور براندائو را که گزینه نهم فهرستش بود خرید؛ باز هم طبق ادعای کالدرون با قیمتی مناسب. جونیور که سابقه بازی‌کردن در لیگ دسته دوم برزیل را در کارنامه داشت، هنوز نیامده به تماشاگران پرسپولیس وعده داد از این به‌بعد گل‌های تیم سرخ‌پوش تهرانی را خودش می‌زند؛ وعده‌ای به‌غایت گزاف! جونیور شماره ۷ پرسپولیس نه‌تنها هیچ گلی برای پرسپولیس از بدو ورودش به این تیم نزده، بلکه هیچ ضربه‌ای در چارچوب هم در رقابت‌های لیگ نداشته است!

گزینه نهم فهرست سرمربی آرژانتینی پرسپولیس آن‌ قدر ضعیف ظاهر شده که حالا باید به فهرست کالدرون هم شک کرد. چطور گزینه نهم یک سرمربی باید این‌ قدر ضعیف باشد! براندائو با وجود ۲۳۰ دقیقه بازی در لیگ، نه خلق موقعیتی داشته و نه توپ مناسبی توانسته برای هم‌تیمی‌هایش در میانه میدان فراهم کند. او روز دوشنبه اولین بازی‌اش در جام حذفی را هم برای پرسپولیس انجام داد و ۷۴ دقیقه بازی کرد. با همین ۷۴ دقیقه او تقریبا الان ۳۰۰ دقیقه است که برای پرسپولیس به میدان رفته. حاصل این ۳۰۰ دقیقه حضور این شد که بالاخره روز گذشته برای اولین‌ بار در این فصل برای پرسپولیس ضربه در چارچوب داشت! مهاجم خارجی‌ای که قرار بود در ترکیب مدافع عنوان قهرمانی به میدان برود و خاطره تلخ منشا و بودیمیر را از اذهان پاک کند، آن‌ قدر ضعیف بوده که حالا پرسپولیسی‌ها آرزوی داشتن آن دو بازیکن را دارند! طبق آمار منتشرشده توسط متریکا، جونیور در مقایسه با عملکرد منشا و بودیمیر در ۲۳۰ دقیقه بازی‌های نخستش برای پرسپولیس صفر مطلق بوده: صفر گل زده، صفر پاس گل و صفر ضربه در چارچوب. حالا سؤال اصلی دوباره باید مطرح شود: آیا این مهاجم کیفیت لازم برای بازی‌کردن در خط حمله پرسپولیس را دارد؟ و این که آیا کالدرون شناخت درستی از این مهاجم برزیلی داشته که او را به‌عنوان گزینه، ولو گزینه نهم، به پرسپولیسی‌ها معرفی کرده است؟ پاسخ در مقطع کنونی کاملا روشن است: خیر.

مردی که می‌خواست به اروپا برود

زمانی که مهدی طارمی پرسپولیس را ترک کرد و به قطر رفت، هواداران این باشگاه خوشحال بودند. آنها که خیلی احساسی با جدایی طارمی برخورد کرده بودند فکرش را نمی‌کردند در آینده‌ای نزدیک جای خالی‌اش را حس کنند. با رفتن طارمی اما، برانکو تسلیم نشد. او علی علیپور، مهاجم دوم تیمش را از لحاظ روانی به سطحی از باور رساند که می‌تواند بهترین مهاجم ایران باشد. علیپور که نشان داده بود اگر موقعیت‌های بیشتری نصیبش شود می‌تواند گل‌های بیشتری بزند، از رفتن طارمی نهایت استفاده را کرد و تبدیل به بهترین گلزن سرخ‌ها و البته آقای‌ گل لیگ شد. با رفتن برانکو اما شرایط برای علیپور هم حسابی به هم ریخته. او که پیش از فصل مدعی بود پیشنهاداتی از تیم‌های اروپایی دارد و می‌خواهد برود، حالا حسابی در منگنه قرار گرفته. دلیلش هم بسیار ساده است: بهترین مهاجم پرسپولیس در این فصل هنوز نتوانسته گلی بزند.

در لیگ که آخرین گلش به هفته بیست‌ونهم فصل قبل برابر ماشین‌سازی برمی‌گردد و الان بیش از ۵۵۰ دقیقه است که در این رقابت‌ها نتوانسته گلی بزند. او نه‌تنها قدر موقعیت‌هایی را که داشته ندانسته، بلکه در زدن ضربه پنالتی هم در این فصل ناکام مانده؛ علیپور حتی همین روز گذشته هم می‌توانست به ناکامی‌اش در گلزنی برای پرسپولیس در این فصل پایان دهد که ضربه پنالتی‌اش را دروازه‌بان ماشین‌سازی مهار کرد. نه در لیگ و نه حالا در جام حذفی، علی علیپور مهاجم زهرداری نشان نداده و به نظر می‌رسد بحران در خط حمله سرخ‌های تهرانی جدی‌تر از حد تصور است. در این که علیپور تمرکز لازم را ندارد و نمی‌تواند با صد درصد آمادگی ذهنی در زمین حاضر شود تردیدی نیست.

او می‌خواست به یکی از پیشنهاداتش مثلا پاسخ مثبت بدهد تا از این طریق اهرم فشاری به پرسپولیس برای محقق‌کردن خواسته‌هایش داشته باشد؛ هرچند که آن اهرم فشار الان گریبان خودش را گرفته و از او یک مهاجم معمولی و کاملا بی‌خطر ساخته است. ضعف کالدرون اما در این مورد هم کاملا مشهود است؛ او علاوه‌ بر این که نتوانسته مهاجم خارجی خوبی به پرسپولیس معرفی کند، نتوانسته علی علیپور، شماره ۷۰ پرسپولیس را از لحاظ ذهنی آماده حضور در بازی‌ها کند تا حالا جای خالی یک مهاجم حتی متوسط در پرسپولیس حس شود. کاری که کالدرون الان به آن نیاز مبرم دارد این است که از دست برانکو کپی بردارد و علی علیپور را دوباره از سایه به آفتاب بکشاند؛ آیا این آرژانتینی توانش را دارد؟ پاسخ این یکی را زمان می‌تواند مشخص کند.