زمانیکه در مسیر پارک جنگلی ساری قدم برمیدارید ،به درختان بریده شدهای برمیخورید که هر کدام با فاصله چند متری از هم قرار دارند و اغلب آنها با اره های برقی بریده شدهاند.
به عنوان یک شمالی که از نزدیک این روند جنگل زدایی را مشاهده می کنم، علت اصلی این اقدامات قانون تنفس 10 ساله سازمان جنگلها می دانم. این قانون شرکتهای بهره بردار قانونی را از برداشت جنگلها منع می کند. این شرکتها غیر از برداشت چوب وظیفه نهالکاری و حفاظت از جنگل را نیز بر عهده داشتند. اکنون که با منع برداشت قانونی چوب قیمت آن افزایش فوق العاده ای پیدا کرده است، قاچاق چوب بسیار مقرون به صرفه شده است و حتی بسیاری از همان کسانی که قبلا کارگر قانونی جنگل بودند، الان تبدیل به قاچاقچی چوب شده اند!
بایستی یک انقلاب درختکاری در ایران راه بیوفته , اگر هر ایرانی ولو از هر سنی فقط و فقط یک نهال درخت رو بکاره براحتی طیف وسیعی از خشکزارهای ایران آباد میشه