«حاج حسن طهرانی مقدم» پدر صنایع موشکی کشور به شمار می رود. وی زندگی و فعالیت های خود را وقف ارتقاءدانش موشکی کشور تا بالاترین سطوح آن کرد و سرانجام نیز در همین مسیر، با خون خویش وضو گرفت.
موشکی که جلوی فرود موشک ها بر فرق سر من و شما رو بگیره اصل هست، معیشت مردم هم اصل هست رفتن به دنبال یکی به معنای رها کردن دیگری نیست. اتفاقا کار دزدهای بیت المال دادن آدرس غلط هست که این دو امر واجب رو روبروی هم قرار بدن و حواس مردم رو از خودشون پرت کنن
سلام درود خدا برمرد بزرگی که ایران اسلامی رو فضایی کرد تا فرصت انحصاری کردن فضا رو از کشورهای مستکبر بگیره.مستکبرین جهان که به فضا دست پیداکرده بودن وقتی متوجه شدن ایران میخواد در بحثهای فضایی فعالیت کنه قرارگذاشتند در جلسه آینده(۷ماه بعد) قانونی تصویب کنندکه از آن تاریخ به بعد هیچ کشوری حق دستیابی به فضا ورفتن به فضا رو بدون اجازه اونها نداره!!!!؟ چیزی تقریبآ مثل انرژی هسته ای ولی این شهید بزرگوار با همتی مثال زدنی و اراده ای استوار با یاری خداوند وکمک اهل بیت (ع) قبل از اون تاریخ ایران اسلامی رو برای همیشه به فضا رسوند وعضو کشورهای فضایی شد ایران بعد از پاکستان دومین کشوراسلامیه که به فضا رفته البته پاکستان با کمک کشورهای غربی به این علم دست پیدا کرده و تقریبآ تمام سیستم های اونها دست کشورهای غربیه ولی ایران ۱۰۰در۱۰۰ این علم رو بومی وبا دست دانشمندان ایرانی انجام داده.روحش شاد
بلند آسمان جایگه توست ای مومن به وعده های الهی ...دعاکن منم شهیدشوم ودربستر نمیرم ..من نمیخواهم مختار دیگری باشم میخواهم به وظیفه ام بدون توجه به نتیجه آن عمل کنم میخواهم یک حرباشم یک حبیب باشم . خدایا منو بکش و عاشقانه مرگی نصیبم کن .
خدا اینگونه به هرفرد یا اجتماعی که بخواهد کمک میکند که هر دانشی که موردنیاز آن فرد یا اجتماع باشد را به طریقی به آنها میرساند به صورتی که ایران نه تنها توانست در طی مدت کوتاهی از مصرف کننده سلاح ها و تجهیزات نظامی به تولید کننده آن ها تبدیل شود بلکه در بسیاری موارد ازکشورهای پیشرو در این صنایع هم موفقتر بوده است. در مورد صنعت موشکی ایران اراده خدا براین قرار گرفت که این علم را در اختیار یک روح پاک وبزرگ همچون شهید تهرانی مقدم قرار دهد.
اگه امروز امنیتی هست، آمریکا توخلیج فارس ودریای عمان وتو دریاهای آزاد جرات تعرض نداره ونفت ومشتقاتش تا ونزوئلا ولبنان و... میره، نه از راه مذاکره ودست بوسی که از راه قدرت افزایی وتلاش وجهاد خالصانه بدست اومده، این انسانها فخر وابهت برای یک کشور به ارمغان میارن
روحشون شاد که باعث دلگرمی و خاطر آسوده ما شدند یادم هست اول دبستان وقتی صدام حمله میکرد به شیراز و مدرسه ما نزدیک صنایع بود چقدر میترسیدیم هنوز هم خواب اون زمان رو میبینم و خوشحالم کسی جرات چنین غلطی رو به مملکتم نمیکنه. اون عده ای که حرف از معیشت میزنند زمان جنگ در شهرهای بزرگ و یا مرزی نبودند خبر ندارند وحشت یعنی چی وقتی ندونی قراره چی بشه اواره بشی بمیری والدینت از دست بدی واقعا دوران سختی بود خدا رحمت کنه پدر هر کسی که به آرامش خاطر مردم کمک می کنه