خیلی زیباست ...

حیف که به دلیل شکار و خشکسالی دارن منقرض میشن

با سلام برای کلیه گونه های حیوانی که پرخطر انقراض قرار دارند باید دولت دخالت کندوله طور مصنوعی برای گیاهخواران در محل های مناسب چراگاه وبرای گوشتخوران پرورش الاغ وگرازو....ایجاد ودرمحل زندگی آنها رهاکند

این همان خر وحشی است.

بیشترخره تااینکه گورباشه

گورخر ایرانی راه راه نیست! گورخر ایرانی آن جانوری نیست که با خطوط راه راه سیاه و سفید دیده می‌شود. آن جانوران "گور اسب" نام دارند و فقط در آفریقا زندگی می‌کنند. گورخر که در آسیا و ایران زندگی می‌کند، بدنی یکدست قهوه‌ای روشن یا نخودی رنگ دارد. گورخر آسیایی در گذشته جمعیت فراوانی در خاورمیانه، آسیای میانه و چین داشته اما اکنون نسل آن در اغلب مناطق منقرض‌شده و از زیرگونهٔ ایرانی تنها سه جمعیت کوچک در منطقهٔ خارتوران شاهرود و بهرام گور شهرستان نی ریز استان فارس و پنج انگشت ابرکوه باقی مانده‌است.در تیرماه سال ۱۳۹۲ تعداد ۵۳۳ رأس گورخر سرشماری شده که از این تعداد ۴۸۳ رأس بالغ و ۵۰ رأس کرّه بوده‌اند. گورخر ایرانی از الاغ کمی بزرگ‌تر است، در حدود ۲۹۰ کیلوگرم وزن دارد و درازای بدن و سر حدوداً ۲٫۱ متر است و نسبت به الاغ شباهت بیشتری به اسب دارد. این جانور نسبت به اسب، پاهای کوتاه‌تری دارد و رنگش در خلال فصل‌ها تغییر می‌کند. در تابستان رنگش قهوه‌ای مایل به سرخ و در زمستان قهوه‌ای مایل به زرد است و بر پشتش نواری سیاه که با رنگ سفید احاطه شده، قرار دارد. گورها حدود ۴۰ سال عمر می‌کنند. در سال ۱۹۶۸ میلادی تعداد ۱۱ گور ایرانی و گور ترکمنی با اسرائیل در برابر تعدادی غزال اسرائیلی مبادله شدند. این گورخرها در اسرائیل تکثیر شده و گورخرهای دورگه حاصل شده در منطقه نگب رهاسازی شدند. امروزه جمعیتی پایدار شامل ۲۰۰ رأس از زاده‌های آن گورها در اسرائیل زندگی می‌کنند. منبع:https://fa.wikipedia.org/wiki/%DA%AF%D9%88%D8%B1%D8%AE%D8%B1_%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86%DB%8C

اطلاعات کاملتر اینکه محل زیستگاه اصلی و حتی نگهداری این حیوان ، شهرستان ابرکوه می باشد که در مجاورت استان فارس قرار دارد .

در عوض توی شهرها زیاده