ابراهیم جان، طی سالیان متمادی در این کشور فیلم ها ساخته اکران و برداشته شد، کارگردان ها و بازیگران بسیاری پا به عرصه وجود گذاشتند فیلم ساختند و هنرنمایی کردند اما همیشه می دیدیم سایه بی ثباتی، تزلزل اعتقادی، کم آوردن و کنار کشیدن و بعضا به خارج متواری شدن، سایه انتقام گیری، عصبانیت و ... بر این دنیای سینما همیشه افتاده بود و از پس آن بسیاری به معنای واقعی کلمه جا خالی کردند و باختند و رفتند و ولی
ولی تعدادی معدود و در راس همه آنه جنابعالی بود که ثابت قدم بر سر عهد خود با مردم و میهن این مردم ماندید و عاشقانه فیلم نساختی که ذهنها و باورهای بزرگ را بوجود آوردید. مطمعن باشید هر موقع مردم عزیز ایران جهره با صلابت شما را می بینند به ناگاه به غیر از عشق به خدا و دین خدا عشق به شهدای وطن عشق به عظمت ایران چیزی دیگری بیاد نمی آورند و قلبا به خاطر زحماتی که طی این سالیان برای سینمای راستین ایران زمین با مردم دوست داشتنی اش کشیده اید و خواهید کشید شما را از صمیم قلب دوست دارند و دوست خواهند داشت ای با صلابت ای همه راسخ استوار چون دماند.