سرمایه داری یعنی رقابت ، رقابت به معنای سرعت دادن به زندگی و طبیعتأ سرعت گرفتن زندگی هم به معنای آغاز اختلالات روحی و روانی و فقر ، و اختلالات روحی و روانی و فقر هم یعنی نابودی و از هم پاشیده گی زندگی ها .زیرا اکثریت انسانها نیرو و قدرت و توانایی آنرا ندارند که خود را به این نظام و سیستم بسیارسریع و سادیسمی روانی سرمایه داری وفق دهند و با سرعت آن حرکت کنند .از این روی از حرکت وا می ایستند و آنگاه یا معتاد و الکلی و خلاف کار می شوند و یا بی خانمان و کارتن خواب و خیابان خواب .