وقتی میرنددلمون می گیره واقعا زندگی سختی دارند ولی قلبی مهربون وصاف وپاک خداپشت وپناه تان نزدیک ماگله شون می چراندند ولی چندوقت پیش رفتند،پدرمرحومم چهارتا ازاین عشایر شاگرداش بودندآخرزمستان میرفتند ییلاق وقتی برمی گشتند قشلاق برامون عسل کوهی می آوردند..

به چه درد میخورن اینها گوسفنداشون رو بگیرید بیارید شهر گوشت ارزون شه حداقل

درودبرعشایرغیوروپرتوان وزحمتکش...خدابهمراتون

الهی همیششه سرزنده و پویا باشید عشایر عزیز ما.شما سربازان خط مقدم جنگ اقتصادی هستید. قربون خاک پایتون جانم فدای شما عزیزان