به گزارش چندرسانه‌ای مشرق‌- از دیدگاه اسلام، انسان دارای دو بُعد جسمانی و روحانی است. امّا اصالت از آنِ روح است و باید تمام تلاش انسان در مسیر دستیابی به کمال شایسته‌ی روح و رستگاری اخروی باشد. سلامت روح در گرو استفاده‌ی صحیح و مطلوب از روزی حلال است و بی‌توجهی به این موضوع، آثاری منفی بر زندگی انسان مترتّب می‌سازد.

بر اساس جهان‌بینی اسلامی، روزی‌رسان خداوند متعال است و خود، روزی را تقسیم و تقدیر می‌کند. امّا همه موظفند که کسبی شایسته و منبع درآمدی حلال داشته باشند. چرا که خداوند به وسیله‌ی اسباب، روزی می‌رساند. چنان‌که در میان ما ایرانیان معروف است که: از تو حرکت، از خدا برکت.

پيامبر اکرم-صلى‌الله‌عليه‌وآله- در حدیثی این‌گونه می‌فرمایند که: «إِنَّ لِكُلِّ اِمرِئٍ رِزقاً هُوَ يَأْتِيهِ لا مُحَالَه، فَمَن رَضِيَ بِهِ بُورِكَ لَهُ فِيهِ وَ وَسِعَهُ، وَ مَن لَم يَرضَ، لَم يُبَارَك لَهُ فِيهِ وَ لَم يَسَعهُ، إِنَّ الرِّزقَ لَيَطلُبُ الرَّجُلَ كَمَا يَطلُبُهُ أَجَلُه»‏ هر كس روزی‌اى دارد كه حتماً به او خواهد رسيد. پس هر كس به آن راضى شود، برايش پُر بركت خواهد شد و او را بس خواهد بود و هر كس به آن راضى نباشد، نه بركت خواهد يافت و نه او را بس خواهد بود. روزى در پى انسان است، آن‌گونه كه اجلش در پى اوست.

امیرالمؤمنین علی-علیه‌السلام- یکی از ویژگی‌های پارسایان را تلاش برای روزی حلال برمی‌شمرد. و هم‌چنین است که امام صادق-علیه‌السلام- بر روی زمین زراعی خویش کار می‌کرد و می‌فرمود: من در زمین خودم تلاش می‌کنم و عرق می‌ریزم، در حالی که خدمتکارانم می‌توانند این کار را بکنند؛ امّا می‌خواهم خدای متعال ببیند من در پی روزی حلال هستم.

پیامبر اکرم-صلى‌الله‌عليه‌وآله- تلاش برای کسب درآمد حلال را بر هر زن و مرد مسلمان واجب دانسته و تلاش و کار برای امرار معاش را با جهاد در راه خدا برابر شمرده‌اند.

لقمه‌ی حلال، اصطلاحی است در میان مردم، که کنایه از مشروع بودن درآمد و روش‌های کسب آن و منابع آن دارد. مشروع بودن یک امر نیز، منوط به رعایت احکام الهیِ قوانین اسلامی است. این‌گونه است که ائمه‌ی معصومین-علیهم‌السلام- راهکار مناسب برای کسب روزی حلال را ابتدا شناخت دین و مسائل دینی و بعد از آن آشنا شدن با مسائل کسب و خرید و فروش بیان می‌کنند و به صراحت اعلام می‌دارند که شخصی که به این‌ها عمل نکند، خود را به شبهات و حرام گرفتار خواهد کرد.

خداوند متعال در قرآن کریم می‌فرماید:« ... وَ مَن يَتَّقِ اللَّهَ يَجعَل لَهُ مَخرَجًا * وَ يَرزُقهُ مِن حَيثُ لا يَحتَسِبُ وَ مَن يَتَوَكَّل عَلَى اللَّهِ فَهُوَ حَسبُهُ...» (سوره مبارکه طلاق، آیات 2 و 3) و هر کس تقوای الهی پیشه کند، خداوند راه نجاتی برای او فراهم می‌کند، و او را از جایی که گمان ندارد روزی می‌دهد؛ و هر کس بر خدا توکّل کند، کفایت امرش را می‌کند.