همایش «خط قرمز» با موضوع مذاکرات هسته ای، لزوم تبیین دقیق خط قرمزهای نظام و تاکید بر حفظ واقعی صنعت هسته ای کشور عصر امروز (دوشنبه) در تالار اندیشه حوزه هنری برگزار شد.
یادمون نره جمله رهبری که ملت باید هوشیارانه مذاکرات را زیر نظر بگیرد
تبیین خطوط قرمز رهبری تضعیف تیم مذاکرات نیست بلکه روشنگری بین جامعه است.
خوبه بدون تعصب و بدون نگاه حزبی به جریان نگاه کنیم و خوب و بد را با هم ببینیم
در زمانیکه گنگره امریکا و لابی صهیونیست برای بازار گرمی هرروز یک اشکالی در میاورند چرا ما بی تحرک بمانیم ؟این حرکت خود یک دفاع تمام قد از گروه مذاکره کننده است که در کنار ان موارد حساس و اصولی هم گوشزد میگردد حالا چرا به طایفه باسوادها بر خورده عجیب است!!!!حتما باید تمام ملت ایران داشته های خود را از دست بدهند تا قولهای انتخاباتی محقق گردد که البته با این وجود باز هم فرقی نخواهد کرد چرا که باز بهانه ای دیگر علم خواهد شد و تحریمهای دیگری.تنها راه نجات ما از حلقه تحریمها نگاه به درون است که امام خامنه ای هوشیارانه به ان پرداخته اند. پس بجای شعار باید عمل کرد دلخوش کردن به این ارازل حهانی چیزی جز ضعف و زیاده خواهی برای ما نخواهد داشت.
اینا که همون دلواپسای خدمون هستن فقط اسمشون عوض شده الان شدن خط قرمز فردا هم احتمالا" میشه همایش نصب حفاظ آکاردئونی برای صنعت هسته ای
مشرق منتشر نکنی مدیون میشی
شما بغیر از این حرف چیز دیگریاز ایشان نشنیدید ؟
حضرت آقا بیش از چندین بار فرموده اند که با بصیرت باشید نه اینکه در خانه بنشینید وفقط صرف حرف بعضی ها به آنسو بروید
وگرنه اگر قرار به این بود الان بعضی ها شعار مرگ برامریکا را اشتباه میدانند؟؟؟
به نظر من اینجور همایش ها نیازه چطو تو خود آمریکا وقتی حرف مثبت نسبت به لغو تحریم ها پیش می آد چندین گروه مخالف پیدا میشه اونوقت ما اینطرف همه از هول حلیم بیفتیم تو دیگ .همونطور که آقا اشاره فرمودند (( باید بصیرتمون رو بیشتر کنیم))
به نظر من ما دیگر نه به انرژی و فن آوری هسته ای و نه حتی به موشکهای بالستیک و نه فضایی و... هیچ احتیاجی نداریم.چرا؟
اولا به دلیل اینکه برای عامه مردم این چیزها کوچکترین اهمیتی ندارد. شما کافیست ببینید که مردمی که با زدن یک گل در فوتبال جشن کلی می گیرند ا به خاطر موفقیت در کشتی یا والیبال خوشحالی می کنند و بوق می زنند، برای ارسال موجود زنده به فضا هیچ اهمیتی قایل نیستند. حتی می گویند اینها برای ما قیمت بنزین و پسته نمی شود. همینطور برای سایر چیزهایی که حکومت موفقیت می دانست نظیر تسلیحات دفاعی و یا غنی سازی و...
همین مساله نشان می دهد که غنی سازی اولویتش برای مردم ایران حتی از فوتبال هم کمتر است. پس اینهمه اصرار برای چه؟
ثانیا: برای توده خاصه مردم مانند افرادی نظیر احمدی نژادیها و یا مثلا بسیجی ها و.. هم دیگر این مساله موضوعیتی ندارد. چرا که هدف آنها از این دستاوردها، خود نفس غنی سازی یا موشکسازی نبود. بلکه هدفشان ایستادن در مقابل استکبار جهانی و حفظ استقلال جمهوری اسلامی بود.
اما وقتی قرار باشد که عملا هدف رسمی حکومت کنار آمدن با جامعه جهانی فعلی و همان استکبار جهانی سابق باشد، دیگر داشتن این دستاوردها چه فایده ای دارد؟
پاکستان را ببینید. آیا بمب اتم داشتن پاکستان به نفع مردم آن کشور و یا امت اسلامی بود؟ یا مثلا ایران زمان پهلوی را به یاد آورید. زمانی که انقلابیون نه تنها از دستیابی رژیم به صنایعی مانند ذوب آهن و یا تسلیحاتی مانند اف 14 خوشحال نبودند که این چیزها را اسراف و مایه هدر دادن بیت المال می دانستند و حق هم داشتند چون این چیزها تنها به درد افزایش سلطه حکومت طاغوت و ژاندارمی و نوکری برای آمریکا تعبیر می شد.
حالا هم ما عملا به همان نقطه بازگشته ایم یا داریم بر می گردیم منتهی هنوز کسی جرات اعتراف به این واقعیت را ندارد.
لهذا خیال می کنم این نگرانی شما دیگر بیمورد است. داشتن این فن آوری و یا نداشتن آن وقتی که دیگر آرمانی پشتش نباشد ارزشی ندارد.