خوزستان که روزگاری به پرآبی معروف بود اکنون از بی آبی رنج می‌برد. افزایش جمعیت، خشکسالی، کاهش نزولات آسمانی، اتلاف منابع آب، استحصال بی‌رویه، سد سازی و از همه مهم‌تر طرح‌های انتقال آب، کارون بزرگ را بی رمق کرده و نفس رودخانه‌هایی که زمانی سیل ویژگی طبیعی آنها بود را بریده است. کم آبی و بی آبی در همه جغرافیای جلگه خوزستان ریشه دوانده و کشاورزی و دامپروری را به وضعیت بحرانی رسانده است.