به گزارش مشرق، آتش زدن بقایای مزارع کشاورزی همچون کاه و کلش، علاوه بر تخریب و آسیب به بافت و مواد مغذی ارزشمند خاک و تأثیر منفی بر حاصلخیزی مزارع، با تولید حرارت، دود، گردوغبار، گاز دی اکسید کربن، سبب آلودگی هوا، انتشار گازهای آلاینده، تهدیدات زیست محیطی و تشدید بیماریهای قلبی و رویوی و... میشود. با استناد به ماده ۳۰ آیین نامه اجرایی قانون مدیریت پسماند و همچنین ماده ۴۵ قانون حفاظت و بهره برداری از جنگلها و مراتع، آتش زدن بقایای مزارع و باغات داخل یا مجاور جنگل بدون اجازه و نظارت ماموران جنگلبانی ممنوع است.
در پایان فصل برداشت، برخی از کشاورزان با آتش زدن گسترده مزارع گندم و برنج، زمین خود را مهیای کشت جدید پاییزه میکنند.