چند دقیقه با کتاب‌ «هوای این روزهای من» / ۲۱۷

خدایا! چقدر جان کندن سخت است

منتظر رفتن بودم. اولش به ذهنم رسید با بی‌سیم خبر کنم آمبولانس بیاید و بعد آب پاکی را خودم ریختم روی دست خودم. خیال خودم را تخت کردم که نمی‌شود. کسی نمی‌تواند بیاید. چشم‌هایم را بستم...

۲۵ مهر ۰۳ - ۰۶:۰۰