-
مشرق گزارش می‌دهد/
انسداد کامل دیپلماسی فرهنگی در جشنواره‌های بین‌المللی/ عمق راهبردی سینمای ایران چگونه کم عمق شد؟
با تغییرات سیاسی در کشور این انتظار وجود دارد مسیر فرهنگی حضور در جشنواره‌های جهانی به عنوان یک مسیر دیپلماسی فرهنگی و عمومی دوباره احیا شود.
-
شیطانی به نام کاوه فرنام وجود دارد!
یکی از آفت‌های چنین تولیدات زیرزمینی و قانون‌شکنی، ضربات جبران‌ناپذیر به آبرو و اعتبار و اقتصاد سینمای ایران در داخل و خارج از کشور است.
-
مشرق گزارش می‌دهد؛
جشنواره‌های اروپایی با همکاری فیلمسازان داخلی تبدیل به کانون‌های ضد امنیتی می‌شوند/ بازی ضد امنیتی سینماگران در «کارلووی واری» ادامه دارد
صدف عسگری پس از آیه‌های زمینی، به عنوان بازیگر مشترک فیلم‌های فاقد مجوزهای قانونی شناخته شده است. با این حساب مانور فستیوال کن با تمرکز روی این بازیگر در جشنواره کارلووی واری دوباره تکرار می‌شود.
-
«مریم و ۲۶ نفر از بچه‌ها» اولین فیلم بدون حجاب را تولید کردند
در غفلت مدیران سینمایی در ایران مانده تا فیلمی را ــ هرچند بدون مجوز ساخت و در تولیدی مخفیانه ــ به‌عنوان کارگردان جلوی دوربین ببرد.
-
نقدی بر فیلم «شیطان وجود ندارد»؛
فیلم‌های ضد قصاص از کجا حمایت می‌شوند؟
چه جریانی در کار است که فیلمسازان در مخالفت با حکم قصاص، شمشیر را از رو بسته‌اند؟ آیا بودجه‌ای از سوی کشورهای غربی در این خصوص تصویب شده و به آنها رسیده است؟