سرویس سیاست مشرق - «وبلاگ مشرق» خوانشی روزانه در لابهلای اخبار و مطالب رسانههای کشور است. ما درباره این خوانش البته تحلیلها و پیشینههایی را نیز در اختیار مخاطبان محترم میگذاریم. هر روز ۰۷:۳۰ با بسته ویژه خبری-تحلیلی مشرق همراه باشید.
***
ناصری: بزرگترین اشتباه مجلس دهم همراهی با دولت بود
عبدالله ناصری، فعال چپ و عضو شورای مشاوران لیدر اصلاحات در بخشی از یک مصاحبه با شماره پنجشنبه گذشته روزنامه آرمان ملی درباره انتخابات مجلس گفته است:
«مجلس فعلی ظاهرا با دولت همسو است و بزرگترین اشتباه این مجلس نیز این است که از حدود سه سال گذشته در مقابل اشتباهات دولت موضع نگرفت و علت آن نیز به این امر بر میگشت که بیش از 50درصد نمایندگان تمامی فراکسیونها به فکر کشور نیستند و برای کاسبی به مجلس آمدهاند و بهدنبال منافع اقتصادی خود هستند. در حالت خوشبینانه نیز نمایندگان نگاه ملی ندارند و به فکر حل مسائل بومی و منطقهای شهر خود هستند. مجلسی که اکثریت آن را این دو طیف تشکیل میدهند سودی برای کشور ندارد و نمیتواند بحرانها و مشکلات کشور را حل کند. اصل اینکه مجلس و دولت همسو باشند هیچ مشکلی ندارد اما اگر مجلس در مقابل اشتباهات دولت سکوت کند و با سکوت خود در بحرانیتر شدن وضعیت کشور کمک کند عملا مقصر اصلی ضررهای وارده به مردم است.»
او همچنین در بخش دیگری از اظهارات خود از چیزی به نام "خطر اضمحلال پارلمان" نیز سخن گفته است.[1]
*شاهد تأکید ناصری بر وکیلالدولگی کسانی از نمایندگان مجلس دهم را بایستی در صحبتهای ابوالفضل سروش، از نمایندگان عضو فراکسیون امید مجلس دید که چندی قبل اذعان کرده بود که اصلاحطلبان مجلس کاملا هوای دولت را داشتهاند و هر وزیری که روحانی معرفی کرده در مجلس تأیید شده است.[2]
معالوصف اما مقصّر این رفتارهای بد پارلمان و این وکیلالدولگی کسی نیست غیر از لیدر اصلاحطلبان و اعوان و انصار او که با «تَکرار میکنم» و تقبیح کوچکترین انتقادی به رئیسجمهور روحانی؛ ناکارآمدی را علاوه بر دولت و شورای شهر؛ در دامان مجلس نیز گذاشتند.
آقای ناصری حکما به خاطر دارند زمانی را که اصلاحطلبان میگفتند ما «فدائیان روحانی» هستیم، باید دست روحانی و ظریف را بوسید و روحانی هرچه میگوید قانونیست![3]
و اکنون آیا طبیعی نیست که اکثریت اصلاح طلب و اعتدالی مجلس نیز خواسته باشند که با این جریان همگرایی داشته و ارادت خود را به ساحت اصلاحات و اعتدال ثابت کنند؟!
با تمام این اوصاف اما با رأی خوب مردم و در صورت ورود اکثریت نمایندگان کارآمد و وکیلالملّه به مجلس؛ یقینا دورنمای روشنی در پیش پای مجلس یازدهم قرار دارد و تبلور دو خصلت اشاره شده در مجلس یازدهم نه موجب چیزی به نام اضمحلال پارلمان! که اتفاقا سببساز پیگیری گلایههای مردم و بهبود اوضاع اقتصادی خواهد شد . کما اینکه با رأی خوب مردم و حضور اکثریتی نخبگان ملت در مجلس هفتم، شاهد این رخداد بودیم.
***
سر روحانی داد نکشید آقای مرعشی!
حسین مرعشی، فعال اصلاحطلب و از دستگیرشدگان فتنه 88 در بخشی از یک مصاحبه با خبرگزاری خبرآنلاین با اشاره به رفتار بد دولت در اجرای پیوستهای طرح اصلاح قیمت سوخت گفته است: ما حتما منتقد تصمیمات غلط دولت در مورد بنزین هستیم، سر دولت هم داد میزنیم، چه اشکالی دارد؟ برای ما اصل، افراد نیستند، ما عاشق چشم و ابروی آقای روحانی یا عاشق چشم و ابروی رحمانی فضلی یا عاشق چشم و ابروی آقای علوی وزیر اطلاعات نیستیم؛ ما عاشق چشم و ابروی اسلام و مردم هستیم.
او سپس در پاسخ به سؤال خبرآنلاین که میپرسد "چرا قبلا این حرفها را نمیزدید؟ موضع ضد روحانی که این روزها در کارگزاران دیده میشود بیشتر شبیه به بازارگرمی انتخاباتی نیست؟" اظهار میکند: من از روز اول گفته ام و الان هم میگویم ما بین منتخبان مردم و مردم، مردم را انتخاب میکنیم. هرگاه منتخبان مردم در شورای شهر، در مجلس یا در دولت رفتارشان و کردارشان به گونهای باشد که مردم برنجند ما طرف مردم را میگیریم چرا که اصل، مردم هستند. آقای روحانی هرجور که دلش بخواهد تصمیم بگیرد و بعد بگوید من از اجرای تصمیم خبر نداشتم، به نظر شما این حرف درست بود؟ اگر خبر نداشتید که نمره تان منهای صد است و اگر هم خبر داشتید و میگویید که خبر نداشتم که منهای دویست است. بزرگترین حادثه اقتصادی و اجتماعی دوران دوم ریاست جمهوری آقای روحانی، بنزین بوده است، مگر میشود که رئیس جمهور از آن خبر نداشته باشد و در تمام ۷۲ ساعت بعد از اعلام تصمیم صحنه را شخصا کنترل نکند و با استاندار و فرماندار نیروهایش در تماس نباشد و آنها را راهنمایی نکند که چکار باید بکنند؛ مگر میشود کشور را اینگونه مدیریت کرد؟
مرعشی میافزاید: حالا چون ما از آقای روحانی حمایت کردیم الان اگر آقای روحانی هر کاری به سر مردم ایران بیاورد ما باید بنشینیم و تماشایش بکنیم؟ ما باید بر سر ایشان داد بکشیم.
سخنگوی حزب کارگزاران سازندگی همچنین در بخش دیگری از اظهارات خود در اشاره به دولت روحانی میگوید: (اصلاحطلبان) برگ برندهشان سابقه دو دولت موفق است که در خاطر ملت ایران داریم، دولت آقای هاشمی و دولت آقای خاتمی؛ بعد از آن دو دوره دولت دست اصولگرایان بوده است که چه آقای احمدینژاد و چه آقای روحانی موفق نبودهاند.
خبرآنلاین در این لحظه به مرعشی میگوید "آقای روحانی را گردن اصولگرایان انداختید؟" و او پاسخ میدهد: نیروی قرضی اصولگرایی بود، ما ایشان را از اصولگرایان قرض کردیم![4]
*ما و مردم البته دیرگاهیست که متوجه پروژه "عبور از روحانی" توسط اصلاحطلبان هستیم...
اما حسین مرعشی هم باید بداند که دادن زدن سر آقای روحانی در حالی که عاملان معرفی و تشویق ایشان در سایه دیوار ایستادهاند؛ کاریست غلط و ناجوانمردانه!
در واقع آقای روحانی کمترین نقش را در کاستیهای وضع موجود، بیتدبیریها و اجرا نشدن پیوستهای عقلانی طرح اصلاح قیمت سوخت دارد و اتفاقا این امثال آقای حسین مرعشی و در کنار او لیدر اصلاحطلبان هستند که در مسئولیت اصلی قرار دارند و اعتراضات مردم بایستی متوجه آنها باشد.
همان کسانی که یک نفر برای آمدن روحانی و ادامه او تکرار کرد و دیگری (حسین مرعشی) گویا از یاد برده است زمانی در دولت یازدهم را که باد در دماغ میکرد و از این میگفت که روحانی هرچه میگوید قانونیست! و پیشبینی میکرد: من معتقدم دولت روحانی در عرصه سیاست داخلی و اجرای برنامههایش موفق خواهد شد.[5]
مرعشی همچنین در یک ناجوانمردی سیاسی آشکار در حالی آقای روحانی را به اصولگرایان نسبت میدهد که مصاحبه خود با نشریه اندیشه پویا در ایام دولت اول اعتدال را از یاد برده است که روحانی را حتی بهتر از خود اصلاحطلبان معرفی میکرد.
همان زمان که گفته بود: دولت اعتدال در یکی از مهمترین عرصههایی که اصلاحطلبان خواهان اصلاح در آن بودند، یعنی سیاست خارجی، گام موفقیتآمیزی برداشته است. گامهایی که از همهی گامهایی که ما در دوره اصلاحات فکر میکردیم، میتوانیم موفقیتآمیز برداریم هم بلندتر است.[6]
اکنون آیا رواست که این "کپی بهتر از اصل" را به کس دیگری نسبت داد؟
گفتنیست، مرعشی در روزهای پس از روی کار آمدن مجلس دهم با اکثریتی اصلاحطلب و اعتدالی گفته بود: مردم اگر به نتیجه دلخواه نرسند و انتظارات آنها برآورده نشود ما را ترک خواهند کرد...میخواهم خدمت آقای روحانی و دوستانشان در دولت عرض کنم که بعد از استقرار مجلس دهم دیگر هیچ عذر و بهانهای وجود نخواهد داشت و بهانهای هم پذیرفته نخواهد شد.[7]
فلذاست که باید هماکنون به آقای مرعشی یادآوری کرد که طبق گفته خودشان در چند سال قبل؛ هماکنون وقت بهانهتراشی نیست...
***
این تصمیمات بدون توجیه کار کیست؟!
آتشبازی «دخترک کبریت فروش» در ساختمان پاستور
روزنامه همشهری، ارگان شهرداری تهران، طی گزارشی در شماره پنجشنبه گذشته خود از آمادهشدن لایحهای در دولت برای تجمعات اعتراضی خبر داد که به موجب آن، گرفتن مجوز برای برگزاری اجتماعات و راهپیماییها لازم نیست!
بر اساس این لایحه؛«صرفاً برگزاری اجتماعات و راهپیماییها در معابر عمومی شهر، استان یا کشور حسب مورد، مستلزم اطلاع قبلی به فرمانداری محل یا استانداری یا وزارت کشور است».
همشهری در این باره مینویسد: لایحه جدید دولت، دومین اقدامی است که دولت روحانی بعد از یک سلسله اعتراضهای معیشتی برای ساماندهی اعتراضها و شنیدن صدای معترضان بهکار میگیرد. بعد از اعتراضهای دیماه سال 96که جرقه آن از مشهد زده شد، دولت مراکزی را برای تجمع و اعتراض در تهران و کلانشهرها تعیین کرد. در تهران این مراکز 10مورد بودند که شامل چند ورزشگاه و پارک میشدند. با این حال دیوان عدالت اداری به استناد اصل 27قانون اساسی این مصوبه دولت را رد کرد.[8]
اهمیت این گزارش برای همشهری به حدی بود که این روزنامه تیتر یک خود را به همین مسئله اختصاص داد و نوشت: "تجمع؛ بدون مجوز"!
*این لایحه دولت از همان میزان عقلانیتی برخوردار است که اقدام عجیب "عدم رعایت پیوستهای طرح اصلاح قیمت سوخت" دارا بود!
به سخن دیگر اینکه همان کبریت فروش آتشافروزی که در ستاد دولت بر اعلام بهیکباره چند برابر شدن قیمت سوخت تأکید کرد، اجازه بحث و نظر درباره این طرح بین مراجع اجتماعی و رسانهها را نداد و بر عدم نظارت بر قیمتها در قبل و بعد از اجرای این طرح پای فشرد؛ هماکنون نیز گویا در پشت میز طراحی این لایحه عجیب نشسته و قصد دارد با لغو گزینه ضروری "اخذ مجوز برای تجمعات" زمینه تئوری حجاریان مبنی بر عامالبلوی شدن جامعه و رویارویی مردم را فراهم کند.[9]
این رویکردهای ضد امنیتی به حدی بغرنج شده است که حتی سردار جلالی، رئیس سازمان پدافند غیر عامل نیز اخیراً درباره احتمال نفوذ دشمن در این تصمیمات سخن گفت و تصریح کرد: این طرح به حدی بد اجرا شد که برخی معتقدند احتمال نفوذ دشمن در سیستم مدیریتی کشور وجود دارد که البته وزارت اطلاعات باید درخصوص آن به جمعبندی رسیده و اعلام نظر کند.[10]
گفتنیست در روزهای پس از اغتشاشات اخیر در کشور شاهدیم که اصلاحطلبان و کسانی از نزدیکان فکری این جریان خاص سیاسی به جای ارائه راهکار برای استشفای مشکلات مردم، تأکید بر اهمیت "صندوق رأی" بعنوان تنها راهکار تغییر وضع موجود و اصرار به اجبار دولت برای نظارت بر قیمتها؛ دائماً از گزینه "حق اعتراض" سخن میگویند.
این در حالی است که اولا اعتراض قانونی در ایران اسلامی هیچ مشکلی ندارد و مثلا طبق اعلام وزارت کشور در یک سال گذشته 331 تجمع و راهپیمایی با طی شدن روال قانونی، در ایران برگزار شده است. (اینکه این تجمعات نظر اصلاحطلبان را تأمین نکرده؛ مسئله دیگریست!)
و ثانیا همانطور که رئیس شورای شهر تهران، هم به تازگی توضیح داد؛ اعتراض در کشورهای دنیا به معنای راهپیمایی و تجمعات مخالفان حکومت نیست بلکه به معنای رساندن صدای یک اعتراض عقلانی به شاکله اصلی حکومت بعنوان تنها نقطه اتکای مردم است.(خانم هانا آرنت در کتاب انقلاب، این قضیه را مبسوطا شرح میدهد)
در چارچوب تحلیلی مربوط به «فتنه اقتصادی» که مخاطبان محترم مشرق چند سالی است با آن آشنا هستند لازم به یادآوری است که فرماندهان این فتنه معتقدند زمینه و بستر آشوب و اعتراض در کشور فراهم شده و هماکنون موقع کبریت زدن به این بستر و فراهم کردن زمینههای بروز آن است. رخدادهای پیشگفته در چارچوب این تحلیل؛ معنای دقیقتری مییابند.
این مسئله حتما بایستی محل تأملات جدی باشد که چگونه ممکن است که دولت به رحمی برای ایجاد نارضایتی در مردم، لغو مجوز لازم برای تجمعات و تأکید بر "ادامه داشتن حکایت"! تبدیل شده است...
***
1_ http://www.armanmeli.ir/fa/print/main/277599
3_ http://fna.ir/a1hzoo
4_ khabaronline.ir/news/1328021
5_ http://fna.ir/a1hzoo
6_ http://www.jahannews.com/analysis/444147
7_ http://old.nasimonline.ir/Content/Detail/2015823
8_ http://newspaper.hamshahrionline.ir/id/89424