به گزارش مشرق؛ روزنامه شرق در شماره امروز خود گزارشی تحت عنوان «سیاست سکوت» با محوریت «چرا رؤسای جمهور بعد از تحویل‌دادن پاستور تا مدتی محو می‌شوند؟» منتشر کرده است.

شرق در این گزارش با بازخوانی سکوت ابتدایی احمدی نژاد پس از ترک دولت و شکست کم کم این سکوت با ارسال نامه به روحانی، هشدار داده است که روند سکوت دولتمردان روحانی هم کم کم شکسته خواهد شد و به زودی جهانگیری موتور نقد خود را روشن خواهد کرد.

به گزارش جهان نیوز، در گزارش شرق آمده است: «نزدیک به پنج ماه از روی‌کارآمدن دولت سیزدهم گذشته و اخبار و اتفاقات روز کشور براساس عملکرد آنان است؛ اما دراین‌میان خبری از رئیس و اعضای دولت قبل نیست و همگی «سکوت» پیشه کرده‌اند. گویا این سکوت، یک رویه معمول در عرف سیاست‌ورزی است که مسئولانی که دوره خود را طی کرده‌اند تا مدتی در محافل حضور پیدا نمی‌کنند و هیچ گفت‌وگویی انجام نمی‌دهند و نظری درباره عملکرد مسئولان جدید نمی‌دهند؛ اتفاقی که برای حسن روحانی رخ داده و به‌جز چند پیام تسلیت و چند توییت هیچ واکنش خاصی از او ندیده‌ایم. این موضوع درباره معاون‌اولش، اسحاق جهانگیری و بسیاری از وزرا و معاونان او نیز صدق می‌کند. این روال در شروع به کار دولت حسن روحانی نیز به‌نوعی اتفاق افتاد و محمود احمدی‌نژاد و نزدیکان او تا مدت‌ها درباره عملکرد دولت یازدهم سکوت کردند؛ اما به‌مرور انتقادات آنها شروع شد».

در بخش پایانی این گزارش نیز آمده است: «دولت حسن روحانی و کابینه او، فعلا سیاست سکوت را در قبال عملکرد دولت سیزدهم و نقدهای آنان ادامه می‌دهند و هنوز به‌جز بحث کلیشه‌ای «تحویل خزانه خالی از دولت قبل» که نوبخت، رئیس پیشین سازمان برنامه‌وبودجه، به آن پاسخ کوتاهی داد، واکنش خاصی نشان نداده‌اند؛ اما به نظر نمی‌رسد این روند همین‌گونه ادامه پیدا کند و شاید روزی برسد که اسحاق جهانگیری مجبور شود موتور نقد خود را روشن کند».

درباره گزارش شرق باید به چند نکته اشاره کرد:

یک: در حالی که محور گزارش بحث از روسای جمهور است نویسنده گزارش از روشن شدن موتور نقد معاون اول روحانی خبر داده که قابل تامل است.

دو: احتمالا اصلاح طلبان به اشتباه فکر می کنند وضعیت محبوبیت جهانگیری بهتر از روحانی است. حال که خاطرات تلخ افکار عمومی از رئیس جمهور و معاون اول سابق مشترک است، به ویژه آنکه اسم جهانگیری با رانت دلار ۴۲۰۰ یا همان دلار جهانگیری گره خورده است.

سه: اصلاح طلبان چون جهانگیری را به قول خودشان شناسنامه دار اصلاحات می‌دانند دوست دارند که اگر بنایی هم برای ابراز وجود در مقابل دولت و مجلس داشته باشند، جهانگیری را مطرح کنند تا بهره سیاسی شان هم برای احیای جریان اصلاحات ببرند.

چهار: البته که جهانگیری در انتخابات گذشته ردصلاحیت شد و حتی پیگیری خاصی هم برای تائید او حتی از سمت اصلاح طلبان صورت نگرفت. پس تکلیف جهانگیری برای دوره بعدی انتخابات ریاست جمهوری تقریبا مشخص است اما شاید اصلاح طلبان امید دارند تا با برجسته سازی جهانگیری، او برای انتخابات مجلس تائید و سرلیست احتمالی آنها شود.

پنج: در همین ایام مشخص شد که اندک واکنشی از سوی دولتمردان گذشته نظیر همان توئیت و پیام های روحانی یا توئیت پراکنی آشنا و یادداشت های ربیعی با واکنش های خوبی از سوی افکار عمومی مواجه نمی شود. به عبارت بهتر سطح نفرت اگر بیشتر نشده باشد قطعا کمتر نشده است.

شش: یک دولت نشسته، کم کار و پرهزینه نه تنها جای دفاع ندارد بلکه نقدی هم از سوی آنان به عنوان بانیان مشکلات نسبت به یک دولت پرکار و جهادی که در چهارماه ابتدایی دستاوردهای قابل توجهی هم به دست آورده پذیرفته نیست.

هفت: منتقدان دولت روحانی هزاران بار اعلام کردند که دولت روحانی، دولت اصلاح طلبان است و استناد آنها هم حمایت خاتمی، کنار کشیدن عارف، حضور اصلاح طلبان برجسته مثل جهانگیری، زنگنه، ابتکار، حجتی، آخوندی ربیعی و ... در کابینه بود. جهانگیری تا روز آخر هم مدافع دولت روحانی بود اما رسانه های اصلاح طلب با توهین به فهم افکار عمومی می گفتند که دست جهانگیری برای کار بسته است و با روحانی اختلاف دارند ولی خبری هم از استعفا نبود! حال روزنامه باسابقه اصلاح طلبان خبر از روشن شدن موتور نقد جهانگیری در دفاع از دولت روحانی داده و به خوبی مهر تائید بر همه گزاره های مطرح شده در این سال ها و دروغ پردازی رسانه های جریان اصلاحات زده است.

هشت: باید بار دیگر تاکید کرد که مسئولیت همه مشکلات معیشتی کنونی، ناکامی‌ها و عقب ماندگی های هشت سال گذشته و به طور کلی هدررفت عمر گرانبهای کشور و ملت ایران، اصلاح طلبان و جریان مدعی اصلاحات است.