سرویس جهان مشرق- سهیل صفاری: در ۲۹ ژوئن(۸ تیرماه) امسال، ابرسرمایه‌دار معروف انگلیسی، ریچارد برَنسون، به دیدار ولودیمیر زلنسکی، رییس جمهور اوکراین، رفت. [۱] سِر ریچارد چارلز نیکولاس برنسون(متولد ۱۹۵۰) میلیاردر،   کارآفرین و سرمایه‌گذار بریتانیایی است که رئیس و بنیان‌گذار گروه شرکت‌های ویرجین است که بیش از ۴۰۰ شرکت در سراسر دنیا در حوزه‌های مختلف اقتصادی را تحت مالکیت دارد.

در ظاهر امر، این یک دیدار معمول از مجموعه دیدارهایی است که در طول جنگ رسویه-اوکراین، چهره‌های شناخته‌شده غربی از کیف صورت دادند تا با دادن قول همکاری‌ و کمک همه‌جانبه، دولت و رییس‌جمهور این کشور را تقویت نمایند. لیکن هم در سوابق ریچارد برنسون و هم در برخی تحولات مقارن با آن، نکاتی وجود دارد که این دیدار را بسیار مشکوک و تیره می سازد.

کمی بیش از سه ماه قبل از دیدار برنسون-زلنسکی، در اواسط ماه مارس، ارتش اوکراین با یک موسسه آمریکایی به نام «Aerial Recovery Group»، تفاهم‌نامه‌ای امضاء کرد که موضوع آن سر و سامان دادن به وضعیت کودکان یتیم یا آواره‌ی اوکراینی بود. اما این موضوع چه ربطی به دیدار اشاره‌شده دارد؟ بگذارید برخی نکات را مرور کنیم.

موسسه Aerial تشکیل شده از نظامیان سابق آمریکایی است که مدعی شده در همکاری با مقامات اوکراینی برای ایجاد مسیر امن برای انتقال کودکان یتیم یا آواره اوکراینی به اروپا فعالیت می کند.

رییس این موسسه «جرمی لاک» نام دارد که افسر سابق کلاه سبز ارتش آمریکاست. او در فوریه ۲۰۱۷ در جزایر ویرجین بریتانیا با زنی به نام «بریتنی ترنر» ازدواج کرد. بریتنی مدیرعامل یک هلدینگ  به نام «Aerial » در تنسی آمریکاست که مدعی است در حوزه‌های مختلف غیرانتفاعی از ساخت و ساز و املاک، تهیه‌ی شوهای تلویزیونی، آموزش، سخنرانی‌های انگیزشی تا مدیریت بحران فعالیت می کند. این در حالی است که در رده‌بندی نشریه معروف «فوربز»، کمپانی اریال بریتنی ترنر، ششمین کمپانی با مالکیت/مدیریت یک زن در آمریکا در سال ۲۰۱۶ بود که سریع‌ترین رشد مالی را داشت!

نکته مهم این‌جاست که مرکز اصلی فعالیت تجاری و کاری کمپانی اریال(متعلق به همسر جرمی لاک) در جزایر ویرجین بریتانیا  در حوزه دریای کارائیب است. این جزایر از قضاء، پایگاه‌های اصلی اقتصادی امپراتوری مالی ریچارد برنسون نیز هست و اصولا از همین رو، نام هلدینگ عظیم خود را ویرجین گذاشته است. مراسم عروسی این دو در جزیره‌ی خصوصی بریتنی در مجموعه جزایر ویرجین بریتانیا در کارائیب برگزار شد و آن‌ها برای ماه عسل، تبلیغ تورهای دریایی شرکت «ویرجین» برنسون را در اینستاگرام انجام دادند. این که چگونه بریتنی و جرمی با کارهای «عام المنفعه» به این حد از ثروت رسیدند، خود معمایی است که در ادامه پاسخ ان قابل حدس‌تر می شود.

جرمی و بریتنی در پستی که به مناسبت عروسی خود در اینستاگرام منتشر کردند، از دوستان و خویشان و دنبال‌کنندگان خواستند به جای هدیه به آن‌ها، برای بازسازی یک مرکز اجتماعی در جزایر ویرجین، کمک مالی اهداء کنند. جالب این‌جاست که ریچارد برانسون هم در همان مقطع زمانی، از دنبال‌کنندگان خواست برای ساخت یک کتابخانه در جزایر ویرجین، کمک مالی اهداء کنند. عکسی که او در این پست خود ضمیمه کرده، بیش از آن که شبیه کتابخانه باشد، شبیه کمپ‌های کانکسی پناهندگان است.

هم ریچارد برنسون و هم خانواده کلینتون، به صورت شراکتی و هم به صورت مجزا، فعالیت اقتصادی و مثلا اجتماعی گسترده‌ای در کشورهای حوزه کارائیب دارند. از اتفاق، این منطقه جغرافیایی، یکی از داغ‌ترین و اصطلاحا سرخ‌ترین مسیرهای بین‌المللی هم برای قاچاق مواد مخدر و هم قاچاق انسان است! یکی از این پروژه‌های مشترک، «چالش ۱۰ جزیره» نام دارد که در آن برنسون و بنیاد کلینتون، مزارع خورشیدی راه‌اندازی کرده‌اند. تعداد جزایر کارائیب که برنسون و کلینتون‌ها و دیگر چهره‌های قدرتمند سیاسی و اقتصادی در آن‌ها روی به اصطلاح «انرژی سبز» سرمایه‌گذاری کرده‌اند، بیش از ده تاست.

جالب است که یکی از اصلی‌ترین مراکز بارگیری و ارسال کوکائین به خاک ایالات متحده، از قدیم تا همین امروز، جزیره‌ی «آروبا»، یکی از همین جزایر است. در کمال تعجب، در زمان ریاست جمهوری بیل کلینتون، نام این جزیره از فهرست مراکز اصلی قاچاق کوکائین به امریکا حذف شد.

خبرنگار تحقیقاتی آمریکایی، کوری لین، در گزارشی مفصل و تکان‌دهنده، که در ۲۹ دسامبر ۲۰۱۸ در پایگاه خبری «واشینگتن استاندارد» منتشر شد، به طور مستند به حجم و گستره‌ی قاچاق مواد مخدر و انسان(به ویژه کودکان) در مسیری پرداخته است که جزایر مورد اشاره دقیقا روی آن واقع شده‌اند. او در این مقاله، به شبکه‌ی پیچیده‌ی سیاسی-اقتصادی ایجاد شده توسط کلینتون و برانسون و شرکای آنان در حوزه کارائیب برای بهره‌برداری‌های انحصاری ذیل عناوین چشم‌نوازی چون «انرژی سبز» و بهبود شرایط زیست مردم این منطقه و قرائن دال بر نقش آنان در قاچاق سازمان‌یافته انسان پرداخته است. [۲]

یکی از موسسات اقماری هلدینگ ویرجین(متعلق به برنسون)، «ویرجین یونایت» نام دارد که پروژه‌ی اقتصاد آبی در کارائیب(Blue Economy in Caribbean) را دنبال می کند. این پروژه ذیل مساله‌ی انرژی سبز یا انرژی پاک دنبال می شود. نکته این‌جاست که گزارش‌های متعددی در سال‌های اخیر در رسانه‌های غربی و حتی توسط نشریات ذینفوذی چون فارن پالیسی منتشر شده که رویه‌ی تاریک و سیاه این صنعت را نشان می دهد که همان بهره‌کشی و در واقع به بردگی گرفتن نیروی کار کودکان است که خود توسط شبکه‌های قاچاق انسان به محل انجام این پروژه‌ها منتقل می شوند.

بنیاد کلینتون دست‌کم در ماجرای قاچاق کودکان یتیم هائیتی به آمریکا و پرونده‌ی رییس این شبکه «لارا سیلزبی»، که رسما از مرتبطین بنیاد کلینتون و حتی از نزدیکان خانواده کلینتون بود، پرونده مفتوح قضایی تحت عنوان اتهامی «مشارکت در قاچاق کودکان» دارد. [۳] ماجرای ارتباط عمیق و نزدیک بیل و هیلاری کلینتون با «جفری اپستین» و «گیلن مکسول»، سرشبکه‌های بزرگ‌ترین باند قاچاق کودکان به آمریکا با هدف بهره‌کشی جنسی، دیگر رسوایی است که حول این خانواده می چرخد. [۴]

اما ارتباط میان «Aerial» و ریچارد برنسون نزدیک‌تر از این حرف‌هاست. بریتنی ترنر در ذیل برند «اریال»، چندین موسسه و کمپانی ظاهرا غیرانتفاعی و با اهداف «عام‌المنفعه» ایجاد کرده که یکی از آن‌ها «G Force» نام دارد.  ظاهرا هدف اعلامی این موسسه، کمک به افراد برای کارآفرینی و ثروتمندشدن است.

در وبسایت رسمی جی فورس، در بخشی با عنوان «آیا می خواهید با یکی از مغزهای متفکر  اختصاصی جی فورس تماس بگیرید؟»، این‌طور نوشته شده که مغز متفکر پشت جی فورس، گروهی از کارآفرینان مشهور و برجسته هستند. این‌جاست که می بینیم تصویر بریتنی ترنر در کنار ریچارد برانسون، مالک هلدینگ بریتانیایی ویرجین قرار گرفته است.

در یک مساله تردیدی وجود ندارد، یک دختر آمریکایی معمولی از خانواده‌ای فقیر(که به ادعای خودش در شروع کار، شب‌ها در خودروی شخصی‌اش می خوابید) نمی توانسته در ۲۱ سالگی شرکتی تاسیس کند که به کارآفرینان و میلیاردرهای قدرتمندی چون برانسون را به عنوان هیات امنا دسترسی داشته باشد، و در ۳۲ سالگی چندین شرکت و موسسه در هلدینگ خود داشته باشد و تحت نام «غیرانتفاعی» و «اقدامات انسان‌دوستانه»، به یکی از شکوفاترین شرکت‌های آمریکایی تبدیل شود، مگر این که از ابتدا با همان الیت قدرتمندی گره خورده باشد که برنسون از چهره‌های شناخته‌شده آن است. در واقع می توان بریتنی ترنر را یک ماسک یا نقاب جلوی صحنه برای کسب و کارهای مشکوک امثال برنسون دانست.

جالب این‌جاست که بریتنی درست به سبک و سیاق مرشد و استادش، ریچارد برنسون، حالا یک جزیره‌ی اختصاصی خریده که کار آن فراهم کردن تفریحات لاکچری برای پولدارهاست. درباره‌ی این که در این جزایر خصوصی و اختصاصی، دور از چشم عموم مردم، برای ثروتمندان چه نوع تفریحات سیاه و تصورناشدنی فراهم می شود، گزارش‌ها و اخبار زیادی در رسانه‌های غربی منتشر شده است. خود برانسون سابقه‌ی بسیار خراب و وحشتناکی از برگزاری یا حضور در محافل عیاشی بدون حد و مرز و حتی برگزاری مناسک مشکوک در املاک خصوصی و جزایر اختصاصی دارد.

در آوریل ۲۰۱۸، روزنامه دیلی میل گزارش داد که بازیگری به نام آلیسون مک، موسس و رهبر یک فرقه‌ی جنسی شیطانی به نام «نکسیوم» که بسیاری از چهره‌های هالیوودی و تاجران در آن عضویت داشتند، در همان جزیره تفریحی اختصاصی برنسون در دریای کارائیب(نکر)، پارتی‌های وحشیانه و بدون حد و مرزی به نام «شب‌های آزاد»   با حضور شخص برنسون برگزار کرد تا بتواند این میلیاردر معروف را جذب فرقه خود کند. [۵] ذکر این نکته لازم است که یکی از بندهای اصلی کیفرخواست قضایی گردانندگان و اعضای فرقه جنسی نکسیوم، مشارکت در «قاچاق انسان با هدف بهره‌کشی جنسی» و گرفتن «کار اجباری» از انسان‌های قاچاق‌شده  است. [۶]

در واقع، نوع مصاحبت و معاشرت نزدیک بریتنی ترنر با برنسون، نشان از آن دارد که رابطه‌ی بسیار نزدیکی میان آن دو وجود داشته و دارد. بریتینی خود در وبسایت رسمی‌اش یادداشت‌هایی با عنوان «یک هفته با ریچارد برنسون» منتشر کرد. این مربوط به اواحر سال ۲۰۱۴ است که بریتنی و ۲۹ «کارآفرین جوان» دیگر یک هفته در جزیره‌ی اختصاصی برنسون به نام نِکِر به سر بردند تا " از او بیاموزند. " و البته نام هلدینگ «ویرجین» به عنوان مهم‌ترین پشتیبان‌ها در این وبسایت آمده است.

اما نکته بسیار قابل‌تاملی درباره فعالیت‌های واقعی اریال، بریتنی و شوهرش جرمی لاک وجود دارد. آن‌ها  در ۱۷ مارس امسال یک تفاهم‌نامه با ارتش اوکراین امضاء کردند تا به اوکراین در ساماندهی به «کودکان یتیم» کمک کنند! [۷]

واقعیت آن است که دست‌کم از زمان فروپاشی اتحاد شوروی، اوکراین یکی از نقاط داغ اروپا در «جرایم سازمان‌یافته» بوده است. متاسفانه یکی از وخیم‌ترین این جرایم، قاچاق انسان و به طور خاص قاچاق کودکان بوده است. اوکراین از سال‌ها قبل، یک محیط ناامن و حتی بی‌رحم نسبت به کودکان بوده است. در سال ۲۰۰۶، «متیو هیل»، خبرنگار حوزه سلامت بی بی سی در گزارشی اختصاصی نوشت که استحصال «سلول‌های بنیادی» از جنین‌های زنده با هدف عرضه به بازار سیاه جهانی این محصول به شدت رواج یافته و اوکراین «به روش خود» تبدیل به مرکز تولید سلول‌های بنیادین شده است. [۸] به عبارت دیگر، جنین‌های کاملا رسیده و آماده تولد، توسط تاجران بی‌رحم و جنایتکار به عنوان منبع استحصال سلول بنیادین مرود استفاده قرار می گیرند و جسد کودکان معصوم راهی مخازن زباله یا زیر خاک می شوند.

در فوریه ۲۰۱۶، رونامه گاردین از قول یکی از مسوولان مبارزه با قاچاق انسان در اوکراین نوشت که از سال ۱۹۹۱ تا تاریخ انتشار آن گزارش، دست‌کم و تازه بر اساس موارد ثبت شده، ۱۶۰ هزار نفر(که بخش چشمگیری از آن کودکان بودند) به خارج از این کشور قاچاق شدند. [۹] حالا در شرایط جنگی، گزارش‌های بسیاری از جولان قاچاقچیان سازمان‌یافته‌ی انسان در این کشور، به ویژه مرز آن با لهستان، با هدف شکار کودکان به مقصد آمریکا و اروپای غربی در رسانه‌ها منتشر می شود.

اما دیدار برنسون و زلنسکی، وقتی ابهام و تاریکی بیشتری به خود می گیرد که نقش‌آفرینی‌های شوم یک چهره آمریکایی مشهور را در فعالیت‌های زیرزمینی در اوکراین، با اطلاع و حتی در همکاری نزدیک با دولت کنونی اوکراین را به یاد بیاوریم.

نقش «هانتر بایدن» ، پسر تبه‌کار و به شدت بدنام جو بایدن در تاسیس آزمایشگاه‌های تسلیحات بیولوژیک و مطالعه روی پاتوژن‌های خطرناک در اوکراین، امروز دیگر کاملا از پرده بیرون افتاده است. بعد از آن‌که وزارت دفاع روسیه وجود این آزمایشگاه‌های مرتبط با دولت آمریکا را فاش کرد، در جلسه استماع کنگره، ویکتوریا نولاند، معاون وزیر خارجه کنونی آمریکا و سفیر سابق این کشور در اوکراین رسما به ساخت و توسعه این آزمایشگاه‌ها با هدف ساخت تسلیحات بیولوژیک اعتراف کرد. این‌جا بود که نقش کمپانی «متا بایوتا»، که مالک اصلی آن هانتر بایدن است، در این پرونده شوم زیر ذره‌بین مطبوعات و رسانه‌های غیرجریان اصلی و نسبتا مستقل آمریکایی قرار گرفت.

اما این تنها حوزه جنایت و تبه‌کاری بایدن در اوکراین نیست. در هفته‌های اخیر، گزارش‌های متعدد و مفصلی از نقش این چهره‌ی شیطانی در شبکه‌های بزرگئ قاچاق انسان و کودک از اوکراین منتشر شده است. طبق این گزارش‌ها، او دارای شبکه اختصاصی خود در زمینه قاچاق انسان است و این مساله با اطلاع دولت، سرویس امنیتی و ارتش اوکراین بوده است. [۱۰] [۱۱]

یکی از سرپل‌های ارتباطی هانتر در اوکراین، یکی از ثروتمندترین الیگارک‌های یهودی فاسد اوکراین به نام «ایهور کولومویسکی» بوده است. از قضاء، کولومویسکی پدرخوانده‌ی زلنسکی هم محسوب می شود. کولومویسکی صاحب کمپانی  ۱+ Media۱ در اوکراین است. این کمپانی تهیه‌کننده‌ی و پخش‌کننده سریال «خادم مردم» بود که ولودیمیر زلنسکی به عنوان یک بازیگر طنز در نقش رییس جمهور در آن چهره شد و در واقع این شو، سکوی پرتاب او به کرسی ریاست جمهوری گردید.

یک شوی سبک و زرد که با کمپین تبلیغاتی همه‌جانبه‌ی رسانه‌ها تبدیل به یک شوی معروف شد و راه را برای صعود عجیب و غیرقابل درک زلنسکی در عرصه سیاست باز کرد. [۱۲] در واقع، تهیه‌کننده شو، کولومویسکی در پی موفقیت شو، یک حزب سیاسی به نام «خادم مردم» تاسیس کرد که نامزد آن کسی جز زلنسکی نبود و این‌چنین بود که در ماجرایی شبه‌پارودی، فردی که نه تنها یک روز سابقه سیاسی نداشت، بلکه حتی کوچک‌ترین علاقه و ارتباطی هم به سیاست نداشت، به ریاست جمهوری اوکراین رسید.

اما داستان کولومویسکی یک پلات موازی هم داشت. او در سال ۲۰۱۴، هانتر بایدن را که در آن زمان پسر معاون رییس جمهور آمریکا بود، با حقوق ماهی ۵۰ هزار دلار به عضویت هیات مدیره شرکت نفت و گاز «بوریسما» درآورد که خود کولومویسکی از سهامداران اصلی آن بود. [۱۳]

اما نقش کولومویسکی، رهبر در سایه‌ی اوکراین، به این‌حا ختم نمی شود. کولومویسکی موسس واقعی و پشتیبان مالی واقعی «هنگ آزوف»، یعنی یگان نظامی نئونازی‌های و ناسیونالیست‌های افراطی است که در خط مقدم ماجراهای شرق اوکراین و سرکوب و آزار روس‌تبارهای آن منطقه  قرار داشتند که در نهایت منجر به حمله نظامی روسیه به اوکراین شد. [۱۴]

هنگ آزوف امروز هم از پشتیبانی مالی، لجیستیک، تسلیحانی و اطلاعاتی دولت‌های غربی برخوردار است.   ستون فقرات نیروی نظامی اوکراین در خط مقدم نبرد را هنگ آزوف تشکیل می دهد و این یعنی اداره‌ی جبهه در سمت اوکراین در اختیار آن است. پس هر کسی و هر گروهی که بخواهد با ارتش اوکراین «تفاهم‌نامه» امضاء کند و به توافق برسد، در واقع با ارتش شخصی‌ساز کولومویسکی باید به توافق برسد.

نقش‌آفرینی در تجارت پرسود و میلیاردها دلاری «قاچاق انسان» برای یک سازمان نظامی که از تروریست‌ها و مزدوران نئونازی و آدم‌کش اوکراینی و بین‌الملی تشکیل شده، چندان دور از ذهن نیست، سازمانی که حتی از فروش تسلیحات پیشرفته غربی که چون سیل به سمت آن روان است، در بازار سیاه و دارک وب و حتی به خود ارتش روسیه!  ابایی ندارد. غیرمحتمل نیست که سهم کولومویسکی و پسرخوانده‌هایش هم در این تجارت محفوظ باشد.

باری، ماجرای اوکراین تنها سیاسی یا نظامی نیست، بلکه آن‌چه که عموما پوشش داده می شود، معرکه‌ی جلوی صحنه است. اوکراین ورطه‌ای تاریک و عمیق است که رازهای مخوفی را از فعالیت‌ها و کسب و کارهای زیرزمینی «دولت پنهان» جهانی در خود نهفته دارد. شاید تاکنون تنها نوک کوه یخ در پرونده‌ی اوکراین هویدا شده باشد.