به گزارش مشرق، روزنامه کیهان در ستون اخبار ویژه خود نوشت: مجید ابهری به این روزنامه گفت: در حوادث جاری که نسل‌های دهه‌های هفتاد و هشتاد و نود اصلی‌ترین اجزای اجرایی آن بودند نکته‌ای که وجود داشت عدم شناخت نسل‌های یادشده از وقایع و حوادث تاریخی و ضعف تجربه‌های آنها بود. از سوی دیگر حجم انبوه تبلیغات رنگارنگ دشمنان در فضای مجازی وشبکه‌های ماهواره‌ای مزید بر علت شد و بحران را تشدید کرد.
در شعارهای این روزها حرفی از زخم‌های ناسور و دردهای کهنه نیازمندان به میان نمی‌آید و خواسته‌های لاکچری بر خواست‌های مردم پیشی گرفته‌اند. ریاست قوه قضا در میان حرف‌هایشان از تبدیل تهدیدها به فرصت سخن گفته بود و چه بجا و منطقی بود.
اگر قرار باشد فرصت‌های موجود از دست رفته و به بهره‌برداری منطقی سوق نیابد حاصل این همه اتلاف انرژی چیست؟ واقعیت این است که اگر از حوادث اخیر درس نگرفته و تجربه نیاموزیم این حرکات فقط اتلاف انرژی و فرصت قلمداد خواهند شد.
و چه خوش سرود آن شاعر که: «اگر پند خردمندان به شیرینی نیاموزی/فلک آن پند را با تلخی دهد روزی.» به همین دلیل اگر از تجارب تلخ اتفاقات اخیر درس نگرفته و در خلق و بهره‌گیری از فرصت‌ها غفلت کنیم؛ باید منتظر آن روزهای تلخ باشیم که نتایج این فرصت‌سوزی‌ها را همراه با سیلی تاریخ یاد گرفته و مرور کنیم. در همین روزها که کشور ما دربعضی از شهرها مواجه با ناآرامی‌های مختلفی بود کشور همسایه ما ترکیه بعنوان یکی از قطب‌های گردشگری منطقه مواجه با یک حرکت تروریستی بود که به قیمت جان حداقل ۷ نفر و جراحت ده‌ها نفر تمام شد. ضمن همدردی با خانواده‌های قربانیان این حادثه تلخ و غیر انسانی و طلب آمرزش برای شهدای حرم شاهچراغ باید عرض کنم کشوری که در ظاهر از آرامش سیاسی و اجتماعی برخوردار است ناگهان در کوران یک حادثه تروریستی قرار می‌گیرد اما در کشور ما به‌رغم تمامی مشکلات نهادهای امنیتی و پلیسی در اوج اقتدار و آرامش از حریم رفاه فکری جامعه پاسداری کرده و با دقت مراقب تحرکات تروریستی هستند.
این جامعه‌شناس همچنین گفته است: من معتقدم در خیابان هیچ مشکلی حل نمی‌شود و هرکس بگوید ما این مشکل را در خیابان حل می‌کنیم دشمن جوانان ما و امنیت و رفاه جامعه و کشور است. باید این مسائل در کرسی‌های آزاداندیشی که قرار بود سال‌های قبل گذاشته شود و در زمان تولد جوانمرگ شد بیان شود. قرار دادن کرسی‌های آزاداندیشی و ایجاد گفتمان و آزادی بعد از گفتمان می‌تواند راهگشای حل این مشکلات باشد وگرنه هرکسی در خیابان به دنبال آزادی و یا تکامل و رشد فکری باشد یقیناً یا اشتباه می‌کند و یا غرض دارد.