به گزارش مشرق، سلول‌های عصبی به نام سلول‌های مخروطی در چشم وجود دارند که شبکیه یک بافت حساس به نور که در پشت چسم قرار دارد را قادر می‌سازند که رنگ‌ها را ببیند. سه نوع مختلف از سلول‌های مخروطی طول موج‌های مختلف نور را جذب می‌کنند و هر نوع از آنها به طور متفاوتی نسبت به رنگ‌ها واکنش نشان می‌دهند.

هر سلول مخروطی نسبت به رنگ‌های قرمز، سبز یا آبی واکنش نشان می‌دهد و اطلاعاتی را برای تشخیص آن‌ها به مغز ارسال می‌کند. اگر یک یا چند سلول از این سلول‌های مخروطی دچار آسیب‌دیدگی شوند یا از بین رفته باشند، شما قادر به تشخیص صحیح رنگ‌ها نخواهید بود.

کور رنگی زمانی اتفاق می‌افتد که پیگمنت های حساس به نور در چشم باعث اشکال یا ناتوانی در تشخیص رنگ‌ها شوند. بسیاری از افراد مبتلا به کور رنگی نمی‌توانند تفاوت بین رنگ‌های سبز و قرمز را تشخیص دهند. تشخیص رنگ‌های زرد و آبی نیز ممکن است با مشکل همراه باشد البته این نوع از کور رنگی نادر است.

این بیماری طیفی بین خفیف تا شدید دارد. اگر شما به کور رنگی کامل مبتلا باشید که به عنوان مونوکروماسی نیز شناخته می‌شود همه چیز را به رنگ خاکستری، سیاه یا سفید می‌بینید ولی این بیماری بسیار نادر است.

شایع‌ترین علائم کور رنگی تغییر در بینایی است. به عنوان مثال، ممکن است تشخیص بین رنگ‌های قرمز و سبز در چراغ‌های راهنمایی برای شما مشکل باشد. روشنایی رنگ‌ها کمتر از گذشته به نظر شما می‌رسند. سایه‌های مختلف رنگ‌ها ممکن است یکسان به نظر برسند.

کور رنگی معمولا در سنین جوانی زمانی که کودکان رنگ‌ها را آموزش می‌بینند، مشخص می‌شود. در برخی افراد این عارضه تشخیص داده نمی‌شود؛ زیرا آنها برخی رنگ‌ها را با برخی اشیا تطبیق داده‌اند. به عنوان مثال، آن‌ها می‌دانند که چمن، سبز است بنابراین رنگی را در چمن می‌بینند، سبز می‌دانند. اگر علائم بسیار خفیف باشند، فرد ممکن است متوجه تشخیص ندادن برخی رنگ‌های خاص نشود.

شما باید در صورتی که گمان می‌کنید فرزندتان دچار کور رنگی است به پزشک مراجعه کنید. آن‌ها قادر به تأیید تشخیص یا رد احتمال ابتلا به بیماری‌های خطرناک دیگر هستند.

منبع:ایسکانیوز