به گزارش مشرق، روزنامه کیهان در ستون خبر ویژه خود نوشت: این روزنامه نوشت: «وزیران اقتصاد و دارایی هفت کشور صنعتی جهان در پایان نشست سه‌روزۀ خود در ژاپن با صدور بیانیه‌ای نسبت به آنچه «خطر مبادلات مالی نامشروع نشأت‌گرفته از ایران» نامیده‌اند، ابراز نگرانی عمیق کرده‌اند.
وزیران اقتصاد و دارایی و رؤسای بانک‌های مرکزی گروه هفت در بیانیۀ خود، ضمن انتقاد شدید از کرۀ‌شمالی و روسیه در کنار ایران، بر «تقویت جایگاه گروه ویژه اقدام مالی در مورد پولشویی (اف.ای.تی.اف) و نهادهای مشابه» تأکید کرده و این نهادها را ضامن یکپارچگی و سلامت نظام مالی جهان خوانده‌اند.
گروه ویژۀ اقدام مالی نهادِ ناظر بر مبادلات بین‌المللی برای جلوگیری از پولشویی و تأمین مالی تروریسم است. جمهوری اسلامی از سه سال پیش در «فهرست سیاه» این گروه قرار گرفته و به همین جهت تحریم‌هایی علیه تجارت آن با کشورهای دیگر اعمال می‌شود.
از این رو، در بیانیۀ کشورهای آمریکا، بریتانیا، آلمان، فرانسه، ژاپن، ایتالیا و کانادا به‌عنوان اعضای گروه هفت کشور صنعتی جهان تأکید شده است که این گروه «به مقابله با تلاش‌ها برای دور زدن یا تضعیف تحریم‌های وضع‌شده، پایبند می‌ماند.»
نگرانی وزیران اقتصاد و دارایی گروه هفت از عدم پیوستن ایران به معاهدات گروه ویژۀ اقدام مالی در حالی صورت گرفته است که رابطۀ ایران با کشورهای عرب منطقه رو به بهبود گذاشته است.
به نظر نمی‌رسد کشورهای منطقه برای عادی‌سازی تجارت خود با ایران، حاضر به نادیده گرفتن هشدار گروه هفت کشور صنعتی شوند و بدون پیوستن ایران به معاهدات گروه اقدام ویژۀ مالی به‌خصوص اف.ای.تی.اف، تجارت با آن را به طرز معناداری گسترش دهند، زیرا بی‌توجهی به این موضوع، اقتصاد خودشان را در معرض تهدید و تحریم بین‌المللی قرار می‌دهد.
بنابراین، پس از بازگشایی رسمی سفارتخانه‌های ایران و عربستان در ریاض و تهران، هرگونه گفت‌وگوی بین دو کشور برای ارتقاء روابط اقتصادی به مسئلۀ اف.ای.تی.اف برخورد می‌کند.
پذیرش اف.ای.تی.اف نیز به نوبۀ خود ممکن است طیفی از مدافعان تندروی دولت را ناراضی و از آن دور کند، طیفی که دولت خود را وامدار آنها می‌داند و از توانایی و قدرت لازم برای اقناع یا طرد همۀ آنها برخوردار نیست.
به هر حال، نطفۀ این مشکل زمانی بسته شد که جناح اصولگرا در رقابتی ناسالم با دولتِ حسن روحانی و بدون توجه به ماهیت مناسبات بین‌المللی و ضرورت‌های کار در چارچوب آن، بی‌حیثیت‌سازی اف.ای.تی.اف را در دستور کار خود قرار داد و امضای آن را نزد حامیانش به‌عنوان «خیانت» به کشور معرفی کرد».
این تحلیل غلط‌انداز در حالی منتشر شده که سال گذشته- با وجود توقف همکاری‌ها با FATF- ۶۵ میلیارد دلار ارز حاصل از صادرات به کشور بازگشت و همین نشان می‌دهد که شرکای تجاری در دنیا، معطل FATF نیستند، همچنین در حالی که دولت روحانی ادعا می‌کرد بدون FATF نمی‌توان واکسن خرید، دولت رئیسی با خرید انبوه واکسن و انجام واکسیناسیون توانست مرکز ۷۰۹ نفر بر اثر کرونا را به نزدیک صفر برساند.
نکته قابل توجه این است که طبق آمارهای منتشره در غرب، ۷۶ درصد پولشویی‌های دنیا در اروپا و آمریکا و کانادا انجام می‌شود و بنابراین ادعای مبارزه با پولشویی، صرفاً ابزار باج‌خواهی بانیان غربی FATF است.
در مقابل، باید از مأموران به حمایت از FATF در داخل کشور پرسید چرا در همان دوره‌ای که نهادهای نظارتی را دور زده و ضمن امضای مخفیانه برنامه اقدام FATF، ۳۷ بند از ۴۱ بند آن را به اجرا گذاشتید، تحریم‌ها نه تنها کم نشد بلکه از ۸۰۰ مورد به بیش از ۱۷۰۰ مورد رسید. جالب این که وقتی نمایندگان مجلس وقت از ظریف پرسیده بودند، «آیا با تمکین کامل به FATF، تحریم‌ها لغو می‌شود؟»، او در پاسخ گفته بود هیچ تضمینی وجود ندارد.
با وجود همه این واقعیات، چرا روزنامه هم‌میهن بیانیه متحدان و زیردستان آمریکا در گروه ۷ را برای افکار عمومی فاکتور می‌کند و حال آن که، این گروه تنها قضیه اقتصادی دنیا نیست، بلکه قافیه را به گروه‌های جدید مانند بریکس و... باخته است.