سرویس ورزش مشرق - شاگردان حسین عبدی در شرایطی به عنوان تیم سوم به مرحله یک هشتم نهایی رقابت‌های فوتبال جام جهانی نوجوانان صعود کردند که توانستند تیم فوتبال برزیل را به عنوان یکی از قهرمانان ادوار گذشته پس از عقب افتادن با دوگل در نهایت با سه گل شکست داده و توجه همگان را به خود جلب کنند.
این اتفاق در سال ۲۰۱۷ و در جام جهانی نوجوانان هندوستان نیز بار دیگر برای تیم فوتبال کشورمان به شکلی دیگر اتفاق افتاده بود.
در آن سال نوجوانان کشورمان به سرمربیگری «عباس چمنیان» تا مرحله یک چهارم نهایی صعود کردند و در دیدار با تیم اسپانیا (نایب قهرمان آن دوره) پس از شکست سه بر یک از رسیدن به جمع ۴ تیم نهایی باز ماندند.
در روزهای اخیر بسیاری از اهالی فوتبال نسبت به آینده این بازیکنان (شاگردان حسین عبدی) ابراز نگرانی کرده و از مسئولان فدراسیون فوتبال درخواست کردند تا هر طور شده این آینده سازان فوتبال کشورمان به حال خود رها نشوند.
با نگاهی به سرنوشت بازیکنان ایران در جام جهانی ۲۰۱۷ هندوستان متوجه نکته تاسف برانگیزی می شویم؛ از جمع ۲۱ نفره مسافران آن جام جهانی شاید تنها به تعداد انگشتان یک دست هنوز به شکل حرفه ای فوتبال بازی می‌کنند و توانستند در این مسیر باقی بمانند!
اسامی بازیکنانی که در فهرست اعزامی تیم ایران به جام جهانی ۲۰۱۷ بودند عبارت است از:
دروازه بان ها: علی غلام زاده (فولاد خوزستان)، مبین عشایر (ملوان بندر انزلی) و امیر جانی پور (سایپا)
مدافعان: علی ستاوی (فولاد خوزستان)، احمد جلیلی (فولاد خوزستان)، امیر اسماعیل زاده (پیکان)، مجید نصیری (سایپا)، طاها شریعتی (سایپا)، علی داوران (صنعت نفت آبادان)
هافبک ها: امیرحسین حسین زاده (مقاومت تهران)، محمد شریفی (سایپا)، محمد غبیشاوی (صنعت نفت آبادان)، علی کوشکی (سپاهان اصفهان)، وحید نامداری (استقلال خوزستان)، محمد قادری (شهرداری بندرعباس)، سبحان خاقانی (سیاه جامگان مشهد)، امیر خدامرادی (پیکان)
مهاجمان: الهیار صیادمنش (سایپا)، یونس دلفی (استقلال خوزستان)، سعید کریمی (ذوب آهن) و محمد سرداری (استقلال تهران) که در ادامه به صورت مشخص به سرنوشت آنها می‌پردازیم.
دروازه بانان:
علی غلامزاده بازیکنی که در باشگاه فولاد حضور داشت از سال ۲۰۱۷ تا ۲۰۲۳ در این باشگاه عضویت داشت و تنها سه بار فرصت حضور در میدان را پیدا کرد. ظاهرا او در حال حاضر هم عضو باشگاه فجر سپاسی شیراز است.
مبین عشایر تا دو سال پیش عضو باشگاه ملوان بود و حالا جایی در سطح اول فوتبال بازی نمی‌کند.
امیر جانی پور در باشگاه قشقایی شیراز بوده و او هم ظاهراً فعلاً به شکل جدی فوتبال را ادامه نمی‌دهد.
مدافعان:
علی ستاوی در سال ۲۰۱۹ عضو صنعت نفت بوده و تنها دو بار فرصت حضور در لیگ برتر را پیدا کرد.
احمدرضا جلالی در سال ۲۰۲۲ آخرین تیمش را به عنوان آلومینیوم اراک انتخاب کرد که هیچ بازی هم به او نرسید.
امیرحسین اسماعیل‌زاده عضو تیم زیر ۲۱ سال استقلال بود که در سال ۲۰۲۰ برای باشگاه پارس جنوبی جم تنها یک بار فرصت بازی پیدا کرد و در سال ۲۰۲۱ به نساجی رفت اما هرگز برای این تیم بازی نکرد.
مجید نصیری در سال ۲۰۲۰ عضو باشگاه مس رفسنجان بود و ۳۰ بار برای این تیم به میدان رفت و ظاهراً هنوز هم عضو این باشگاه است اما برای این تیم بازی نمی‌کند.
طاها شریعتی؛ این بازیکن در سال ۲۰۲۳ به باشگاه گل گهر رفت اما هنوز فرصتی برای بازی در این تیم پیدا نکرده است.
علی داوران؛ این بازیکن آخرین بار در سال ۲۰۲۰ عضو باشگاه نساجی بود و ۱۵ بار برای این تیم بازی کرد.
هافبک‌ها:
امیرحسین حسین‌زاده؛ این بازیکن پس از پیوستن به استقلال توانست ۳۰ هفته در سطح حرفه‌ای لیگ برتر بازی و قهرمانی لیگ برتر با این تیم را تجربه کند. بعد از آن به باشگاه شارلروا بلژیک رفت و در آن تیم توپ زد. سپس به تراکتور آمده و حالا ۷ بازی در لیگ برتر جاری انجام داده است. این بازیکن ۸ بار برای تیم زیر ۱۷ ساله‌ها، ۴ بار تیم زیر ۲۳ سال و ۳ بازی ملی در کارنامه خود دارد.
محمد شریفی؛ این فوتبالیست از سال ۲۰۲۰ تا ۲۲ عضو باشگاه پرسپولیس بود که ۱۱ بار برای این تیم به میدان رفت. این بازیکن سپس به نساجی پیوسته و هنوز هم عضو این باشگاه است.
محمد غبیشاوی؛ که از تیم صنعت نفت به تیم زیر ۱۷ سال رفته بود از سال ۲۰۱۷ تا ۲۰۲۲ جمعاً ۷۴ بار برای این تیم به میدان رفت ولی در این فصل هنوز بازی برای تیم انجام نداده است.
علی کوشکی که از تیم پایه‌های سپاهان به رده ملی راه یافته بود پس از حضور در باشگاه‌های پیکان فولاد و گل گهر سیرجان حالا در این تیم عضویت دارد اما خیلی بازی نمی‌کند.
وحید نامداری از استقلال خوزستان به شکل جدی فوتبال را دنبال کرد و به فولاد رفت. نامداری در فولاد تنها ۱۵ بازی انجام داد در سال ۲۰۲۲ نیز به صنعت نفت آبادان رفت و فرصت یک بار حضور در میدان را پیدا کرد.
محمد قادری از تیم شهرداری بندرعباس راهی تراکتور شد و در لیگ بیستم تا بیست و سوم برای این تیم به میدان رفت و حالا به خاطر سربازی در باشگاه ملوان توپ می‌زند.
سبحان خاقانی که در تیم سیاه جامگان مشهد دیده شد پس از حضور در باشگاه تراکتور و استقلال حالا در ذوب آهن حضور دارد و چهار بار در فصل جاری لیگ برتر به میدان رفته است.
امیر خدامردی که از پیکان به تیم نوجوانان ایران راه یافت در چندین باشگاه لیگ یکی توپ زد و در نهایت در سال ۲۰۱۸ عضو آلومینیوم اراک بود.
مهاجمان:
اللهیار صیادمنش که از باشگاه سایپا به تیم نوجوانان راه یافت شاید سرشناس‌ترین بازیکنی باشد که در جمع ۲۱ نفره تیم راه یافته به مرحله یک چهارم نهایی جام جهانی ۲۰۱۷ نوجوانان سرنوشت بهتری داشت. صیادمنش پس از حضور در استقلال به باشگاه فنرباغچه ترکیه رفت، از آنجا به تیم استانبول باشاک شهیر منتقل شد و سپس به اوکراین و باشگاه زوریا لوهانسک ملحق شد. در نهایت هم به تیم هال سیتی در لیگ دسته ۱ انگلیس پیوست و چندین بازی هم برای تیم ملی فوتبال کشورمان به میدان رفته است.
یونس دلفی که از تیم استقلال خوزستان به تیم نوجوانان ایران راه یافت پس از چند فصل حضور در این تیم به باشگاه شالروا بلژیک ملحق شد. سپس به تیم گوریتسا کرواسی رفت و در نهایت به فولاد برگشت ولی تنها سه بار فرصت حضور در میدان را در فصل قبل پیدا کرد.
سعید کریمی بازیکنی که در ذوب آهن دیده شد نیز در لیگ هجدهم ۵ بار برای پرسپولیس به میدان رفت سپس به شاهین بوشهر ملحق شد و از آنجا به هوادار، سپس نفت و گاز گچساران رفت و در نهایت امروز در سایپا توپ می‌زند.
محمد سرداری از تیم نوجوانان استقلال انتخاب شد اما پس از بازگشت از جام جهانی روند موفقی نداشت و آخرین بار او را در تیم آریو اسلامشهر دیدند.
با توجه به ارزش‌ها و توانایی‌های تک تک بازیکنان امروز تیم فوتبال زیر ۱۷ سال ایران قطعاً مربیان لیگ برتری و حتی لیگ یکی با تماشای چندباره فیلم مسابقات تیم حسین عبدی و یک مشورت ساده می‌توانند از بین این نفرات (بسته به نیازهای تیمشان) فوتبالیست‌هایی را انتخاب کنند که حالا علاوه بر توانایی و استعدادهای ذاتی دارای تجربه بین‌المللی حضور در جام جهانی نیز هستند.
نکته حائز اهمیت در ارتباط با این تیم ابراز علاقه و توجه وافر مربیان فوتبال حال حاضر کشورمان است. اما باید دید آیا همین افراد که امروز تا این اندازه از این نوجوانان تعریف و تمجید می‌کنند حاضرند در بازگشت این تیم به کشور به سراغشان بروند و از بین همین بچه ها، یک یا چند نفر را برای حضور در جمع شاگردانشان انتخاب کنند. آیا این فرصت و فضا به این فوتبالیست‌های آینده‌دار داده می‌شود؟
گرچه خود این بازیکنان هم باید میل به بزرگی و رشد کردن را داشته باشند. چه بسا همان بازیکنان در سال ۲۰۱۷ نیز با پیشنهادات زیادی روبرو شدند اما بدون مشورت صحیح و با تصمیمات غلط آینده خودشان را از بین بردند.