به گزارش مشرق، محمدرضا کائینی، فعال رسانه، با انتشار عکسی از رئیس ساواک در تلگرام خود نوشت:
شهنه فرتوت و مصائب وارونه‌گوییِ پیرانه‌سر
معرکه‌گیرانِ قدیم، هرگاه که در جعبه خویش مار نداشتند، دستِ‌کم سعی می‌کردند تا برای ماندن در چشم خلق‌الله و ستاندن سکه‌ای از تماشاچی، از صندوق عقرب خشکیده، دندان سگ، مهره الاغ، تُک خفاش، دست میمون و...الخ درآورند!
حالا حکایت شبکه روبه‌زوال و بهایی-سلطنت‌طلبِ من‌وتوست که پس از سالها توسل به مرده‌ریگ پهلویسم و خوردن کفگیر به تَه دیگ، به بزک‌دوزک جلاد و شهنه ساواک رفته و سعی دارد که وی را -که در پَس خویش درّه‌پاک باقی نگذاشته و به همین دلیل از سال پنجاه و هفت تا نود و دو به سوراخی در ناکجاآباد خزیده بود- به عنوان نابغه دوران به مخاطب بیندازد!
گو کسی نیست که از این "تله‌ویزیون" بپرسد: این متفکر عدیم‌المثال با همه هوش و درک همه‌جانبه، از چه روی نتوانست با صدور دستورِ دههاهزار دستگیری، زندان، شکنجه، تبعید، تعطیل مراکز دینی و علمی و سانسور هزاران کتاب و نشریه، ذره ای از نفرت عمومی نسبت به شاه بکاهد؟ و اساسا در نگاه کلان، اگر قراق و خاندانش در این مرزو بوم زمینه داشتند، به اذعان یکی از عُمال همان شبکه، مردم و جریانات سیاسی دوباره به سال پنجاه و هفت بازنمی‌گشتند و یک صدا به دست‌انداختن "شازده مهربان" نمی‌شدند.
حالا پس از یک دوره اختفاء، این فرتوتِ به پایان خط رسیده را -که پس از عمری گزارشگری، هنوز بلد نیست که در برابر دوربین چطور بنشیند و خویش را جمع و جور کنند- آورده اند که با کلمات جویده و عبارت بعضا نامفهوم و عمری در ذهن و زبان چرخیده و کلیشه شده، فضایل و مناقب ناشنیده ساواک را بازگوید! کار بر او دشوار است، چه اینکه باید در حین بیان، بسا دانسته‌های خویش را سانسور کند و فقط آنها را بگوید، که امروز برای سرهم دادن رپُرتاژآگهی مفید می‌نماید!
او پیشتر هم گفته بود، که خاطراتِ واقعی خویش از رذالت و فساد پهلوی را نخواهد گفت، چه ممکن است که جمهوری اسلامی از آنها سوء استفاده کند! لذا برای پُرکردن یک سریال پنج قسمتی-که بناست کش‌دادنش مخاطب را مقهور کند!- دروغ می‌گوید، وقایع را کاریکاتوری می‌کند و گاه برای فریب مخاطب و تاجایی که به رویکرد اصلی این رپُرتاژ لطمه نزند، از معایب شاه و اطرافیانش چیزی وسط می‌اندازد!
با این همه هدف از این معرکه، آن است که همه می دانیم: درآوردن اَدای آدم های جمع‌وجور و شسته‌رُفته کردن سازمانی، که پیش نسل انقلاب، منفورترین قلمداد می شد. او را تا پایان این تیاتر مشایعت خواهیم کرد و کم گویی ها و زیاده گویی هایش را، در آئینه تاریخ خواهیم دید. پس از پایان اما، وی را به وادی تمام شدگان خواهیم سپرد، چه او و آنان که وی را به این نمایش آورده‌اند نیز، قاعدتا اینگونه می اندیشند! تا آخر با ما باشید.
*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.