به گزارش مشرق، روزنامه کیهان در ستون خبر ویژه خود نوشت: ظریف در واکنش به فایل صوتی منتشر شده نوشت: «ظاهرا یک میهمان در سمینار کارشناسی ارشد به حرمت کلاس و فضای امن بین استاد و دانشجو خیانت کرده و گفتوگوهای کلاسی را دراختیار دیگران قرار داده است. دیگران نیز آن را در اختیار وبسایتی در خارج از کشور گذاشتهاند که مدعی آزادی بیان است؛ اما بر خلاف همه اصول حرفهای با دستکاری، تقطیع، جابهجایی و تیترسازیهای فرا متنی آن را منتشر کرده است. سرانجام این صوت دزدانه و دستکاری شده، مورد دستکاری دوباره و بهرهبرداری کسانی قرار گرفته که در پیاهدافی خاص، همواره از آب گلآلوده ماهی میگیرند».
ظریف میافزاید:
«-همواره مخالف تندروی از سوی هر گروه و جناحی بوده و اشارهام به اندک تندروانی از اصلاحطلبان بوده است که در همان زمان هم رفتارشان مورد تایید اکثریت اصلاحطلبان و رهبران آن نبوده است. ولی متاسفانه رفتار آنها به پای کلیت اصلاحطلبان نوشته شده و میشود.
- گفتوگوی بیسیمی، اشاره به یک روایت برساخته و یا بزرگنماییشدهای است که در همان زمان مجله گلآقا نیز در کاریکاتور روی جلد خود با ظرافت به آن طراحی اشاره کرده بود.
- برایم منافع ملی ایران شرط اول اندیشگی و رفتاری است. بنابراین هیچ جناحی را نه مقدس و نه مطرود میدانم. نگاه انتقادی به رفتار همه احزاب و جناحها لازمه پایبندی به منافع ملی است. همواره کوشیدهام چنین باشم.
- بحثی که در کلاس صورت گرفت، پیرامون نقش و رفتار برخی افراد در تنظیم فهرستهای انتخاباتی بوده است. دانشجویان حاضر در کلاس گواهی صادق بر نادرستی برداشتهایی هستند که برخی فرصتپیشگان در پی القای آن هستند. با اینهمه، در آستانه نوروز و سال جدید، لازم میدانم اگر برای فرد یا گروهی آزردگی ایجاد شده است، به سهم خود پوزش بخواهم».
گفتنی است بخشی از اظهارات ظریف، افترا و تهمت علیه سردار جعفری فرمانده سابق سپاه است که به خاطر ایراد اتهام و افترا و دروغپراکنی، مسئولیت حقوقی ایجاد میکند و ظریف باید پاسخگو باشد یا رسما عذرخواهی کند.
اما بخش مهمی از اظهارات وی در این فایل صوتی، به تندرو و انحصارطلب خواندن اصلاحطلبان چپ، پایگاه اجتماعی نداشتن اصلاحطلبان و متوسل شدن به وی در انتخابات ۱۴۰۰ و مخالفت وی، و همچنین ناکارآمد تلقی شدن برجام نزد مردم بر میگردد و به نظر میرسد انتشار این بخش از اظهارات، موجب فشار اصلاحطلبان و واکنش بعدی ظریف شده است.
ظریف در این فایل صوتی میگوید:
- درسته که من پیرارسال بالاترین رای رو آوردم در جبهه اصلاحات واسه رئیسجمهوری. ولی اونم نه به خاطر عشق به من بود، به خاطر این بود که باور داشتن تنها کسی که شانس رایآوری داره، منم.
- جریان اصلاحات در سال ۷۸ رفت به سراغ حذف. یعنی گفتش که من میخوام «قانون اساسی» رو عوض کنم. بعد از این که انتخابات، مجلس ششم بود. معلومه توی حذف شما اگه بیای، اینجا قواعد رئالیستی حاکمه. وقتی شما بقای یک طرف رو تهدید میکنید، اون هم میآد بقای شما رو تهدید میکنه. اگر نه، بین ۷۶ تا ۷۸، واقعا زمینه برای پیشرفت بود... یعنی اشتباهات خودمون رو به پای اشتباه دموکراسی نذاریم. به نظر من جناح چپ توی انحصارطلبی، دست جناح راست رو از پشت میبنده. یه بار من به آقای خاتمی گفتم. گفتم این رفیقهای شما وقتی که تند بودن، با ما مخالف بودن؛ میگفتن این لیبراله. الان هم که اومدن، از ما لیبرالتر شدن، هنوز هم با ما مخالفن.
- واقعیت امر اینه که ما تا با نگاه واقعگرایانه به انتخابات نگاه نکنیم، به کشور نگاه نکنیم، تغییر حاصل نمیشه. اون که گفتم آرزومندیم، آره، ما آرزو کردیم که اگر در انتخابات شرکت نکنیم، یه کسی صدای ما را بشنوه. خب این یه کس کیه؟ شما هم بگین این کسی که قراره صدای شما رو بشنوه، کیه؟... حالا شما به من بگید. حالا حربهتون رو استفاده کردین دیگه. سه دوره هم هست که دارین این حربه رو استفاده میکنید. کی پیامتون رو گرفته؟... ابزار مدنی، رای دادنه. ابزار مدنی، رای ندادن نیست. پریروز هم تو دانشکده حقوق یک نفر اومد جلوی من و خیلی با عصبانیت که ما از تو این قدر دفاع کردیم که تو بری رای بدی نبویان؟ گفتم بابا من رای ندادم به نبویان، شما رای دادین به نبویان، با رای ندادن. من که رفتم به «علی عباسپور» رای دادم. راست هم هست. ولی یه آدم عاقلیه. من از جوانی میشناسمش. آدم بره به چهار تا آدم عاقل رای بده. حق داریم دیگه، نوکر علی مطهری نیستیم که.
- جهانگیری رای نمیآورد. اشتباهی که اینا کردن، این بود که جهانگیری و لاریجانی را رد صلاحیت کردن. هیچ کدومشون رای نمیآورد.
- مردم در سال پایانی آقای خاتمی میگفتن خیانت کرده، چرا کنار نمیکشه فلان دیگه. یکی از دلایلی که من نمیخوام کاندید بشم، اینه که چرا مردم از بهار ۹۷ شروع کردن میگفتن «برجام» هم که پایهای نداشت. مردم میگفتنا! حاکمیت هم میگفت ولی مردم هم میگفتن. آقای جهانگیری میگفت قرارداد فولاد مبارکه که ما نه تحریم بودیم، نه هیچی، دو سال مذاکرهاش طول کشید.