ویژه نامه جام جهانی مشرق - جام جهانی 1970 به میزبانی کشور مکزیک کلید خورد، بزرگترین تورنمنت ورزشی جهان که هنوز هم در این عرصه با المپیک رقابت دارد، این بار در آمریکای مرکزی برگزار می شد و بسیاری از کشورهای جهان معتقد بودند که کمبود امکانات و امنیت باعث می شود این جام به یک اشتباه تاریخی برای فیفا تبدیل شود.

در واقع، كشور مكزيک در جريان برگزاري بازي‌های المپيک توكيو در سال 1964 توانست بيش از آرژانتين نظر مسئولان فيفا را جلب و ميزبان جام جهاني نهم در سال 1970 شود.
نهمين دوره رقابت‌هاي جام جهاني نقطه عطف ديگري از نظر پخش تلويزيوني مسابقات بود و حتي براي هماهنگي با شبكه‌هاي تلويزيوني، برخي ديدارها 12 ظهر انجام شد.
اين تصميم با نارضايتي بسياري از بازيكنان و سرمربيان مواجه شد، چون ناگزير بودند در گرماي شديد مكزيک در آن وقت ظهر، مسابقه بدهند.


از خشونت‌ها و بازي فيزيكي كه در دوره قبل جام جهاني ديده شده بود، خبري نبود. اين دوره از رقابت‌ها بدون اخراج حتي يك بازيكن تمام شد كه از اين نظر با ركورد سال 1950 برابر است. برای نخستین بار جام جهانی 1970 در آمریکای ‌مرکزی و بدون حضور تیم‌های فرانسه، آرژانتین، مجارستان و اسپانیا برگزار می‌شد.
برزیل با ماریو زاگالو و بازیکنان مطرح خود چون پله، ریوه لینو، کارلوس آلبرتو پریرا، توستائو و جرزینیو به مکزیک آمده بود تا شکست سخت دوره پیش را جبران کند. ایتالیا نیز برای رسیدن به فینال، مکزیک و آلمان‌غربی را شکست داد.
ایتالیا و برزیل در نیمه اول بازی فینال با نتیجه 1 بر 1 مساوی شدند اما در نیمه دوم برزیل در 20 دقیقه 3 گل به ثمر رساند و برای سومین‌بار قهرمان جام‌جهانی شد و جام ژول‌ریمه را برای همیشه به خانه برد.

به این ترتیب، پله با اين كه گفته بود هرگز در رقابت‌هاي جام جهاني بازي نمي‌كند، در اين مسابقات حضور يافت و تيم برزيل با تركيب طلايي خود شامل كلودو آلدو، جرسون، ريوه لينو، توستائو، جرزينيو و كارلوس آلبرتو، جام ژول ريمه را براي سومين بار به خانه برد.

پله در حالي كه اشک در چشمانش حلقه زده بود، روي دوش هم تيمي هايش دور افتخار مي‌زد. او نه تنها سومين قهرماني را تجربه مي‌كرد، بلكه براي آخرين بار در جام جهاني حضور يافته بود.

يك جام با سه قهرمان
جام جهاني 1970 سه قهرمان بزرگ داشت: نخست تيم برزيل كه قهرمان جام شد، دوم اسطوره‌ای به نام پله كه براي سومين بار ( 1962،1958و 1970) قهرماني را جشن گرفت و سومي كه خود فوتبال بود.
كساني كه از كيفيت رقابت‌هاي دوره قبل (1966 لندن) ناراضي بودند، هيچ حرفی براي گفتن نداشتند، چون بازی زيبا حقيقتا در بهترين شكل و درخشان‌ترين وجه آن به نمايش گذاشته شد. بزرگترين مسابقات فوتبال در حضور تماشاگران مشتاق اين رشته برگزار شد كه عبارت بودند از انگلستان - برزيل، انگلستان - آلمان غربي و البته مهيج تر از همه ديدار نيمه نهايي ميان ايتاليا و برزيل.
قطعا هيچكس گل زيباي پله را كه از فاصله 50 متري، ويكتور دروازه بان چک را مقهور كرد، از ياد نخواهند برد. سپس تيم برزيل، تماشايي‌ترين تيم جام، با خط حمله بي‌نظير خود شامل جرزينيو، توستائو، پله و ريوه لينو، در نهمين دوره پيكارهاي جام جهاني سومين قهرماني را جشن گرفت.

مراكشي‌ها اولين تيم آفريقايي بودند كه از مرحله مقدماتي به جام جهاني راه يافتند. كنفدراسيون فوتبال اين قاره در سال 1957 تاسيس شد، اما اولين تيم آفريقايي كه در جام جهاني بازي كرد، مصر بود كه در جام 1934 بدون انجام دادن حتي يک مسابقه حضور يافت. مراكش و پرو شگفتي سازان مرحله نخست بودند. پرو به مرحله يك چهارم نهايي راه يافت و با قبول باخت 4 بر 2 مقابل برزيل از ادامه مسير بازماند.


فداكاری بكن باوئر در بازی قرن (شرح کامل و اتفاقات دیدار ایتالیا - آلمان در جام جهانی 1970 +فیلم)
در مرحله يك چهارم نهايي، 2 فيناليست سال 1966 يعني انگلستان و آلمان غربي مقابل هم قرار گرفتند. تيم آلمان كه تا 20 دقيقه پاياني 2 بر صفر عقب بود، به طرز معجزه آسايي توانست سه گل به ثمر رسانده و پيروز از ميدان خارج شود، البته در وقت اضافه.
اما هنوز رقابتي مهيج تر در مرحله نيمه نهايي مقابل ايتاليا انتظار ژرمن‌ها را مي‌كشيد؛ در ورزشگاه نوساز آزتک كه ويژه جام جهاني ساخته شده بود، 2 تيم در پايان 90 دقيقه یک بر یک مساوي بودند، بازی در وقتهای اضافه آغاز شد و در دقیقه 94 گردمولر 8 گله آلمان را پیش انداخت ولی در دقیقه 98 "تارکیزیو بورن ئی" بازی را برابر کرد و دوباره در دقیقه 104 "لوئیجی ریوا" ایتالیا را پیش انداخت اما این داستان در اینجا پایانی نداشت و در دقیقه 110 دوباره "گرد مولر" ملقب به بمب افکن ژرمنها بازی را برابر کرد و تعداد گلهایش دورقمی شد و در حالی که هنوز گوینده تلویزیون آلمان داشت نام او را صدا می زد، "جیانی ریورا" که بیشتر نیمکت نشین بود و در این دیدار هم از ابتدای نیمه دوم به بازی آمده بود در دقیقه 111 گل برتری ایتالیا را به ثمر رساند تا لاجوردی پوشان به یک پیروزی تاریخی و شگفت انگیز برسند.
جدا از زیبایی و پرگل بودن، اتفاقی تاریخی در این دیدار رقم خورد؛ در جریان بازی که برخی از آن به عنوان زیباترین بازى تاریخ جام جهانى یاد می کنند، فرانتس بکن باوئر دچار در رفتگى کتف شد ولی در حالی که طبق اعلام پزشکان باید از زمین بیرون می رفت پس از چند دقیقه مداواى اورژانسى دوباره به زمین بازگشت.
بكن باوئر با تمام انگيزه و اشتياقي كه داشت، نتوانست پاداشي دريافت كند، چون اين ايتاليا بود كه سرانجام با برتري 4-3 به فينال راه يافت.

رتبه های جام نهم: 1- برزيل،2- ايتاليا، 3- آلمان غربي و 4- اروگوئه
برنده كفش طلايي: گرد مولر از آلمان با ۱۰ گل

* براي نخستين بار قانون به تيم‌ها اجازه داد بازيكنان داخل زمين را تعويض كنند و از كارت زرد و قرمز استفاده شد.
* ديدار ايتاليا و آلمان غربي در نيمه نهايي، تنها مسابقه جام جهاني است كه پنج گل در وقت اضافه از خط دروازه‌ها عبور كرد.
* جام ژول ريمه كه به افتخار بنيانگذار اين رقابت‌ها نامگذاري شده بود، بعد از سومين قهرماني برزيل طي ۱۲ سال براي هميشه به آنان اهدا شد.
* جام ژول ريمه يك بار ديگر در برزيل ربوده شد و برخلاف ماجراي قبلي ( ۱۹۶۶ انگلستان) هرگز پيدا نشد. نمونه ديگري از اين جام بعدا ساخته و به برزيل داده شد.
* اووه زيلر با حضور در ديدار آلمان غربي برابر مراكش، اولين بازيكن اروپايي بود كه براي چهارمين بار پياپي در جام جهاني حضور يافت. او در اين مسابقه يك گل هم به ثمر رساند.
* ماريو زاگالو براي اولين بار، هم به عنوان بازيكن و هم به عنوان مربي به قهرماني در جام جهاني رسيد.