ویژه نامه جام جهانی مشرق– نزدیک به 9 ریشتر عظمت زلزله بود، عددی که البته به صورت علمی از سوی دانشگاه های معتبر آمریکا و اروپا اغراق آمیز توصیف شد و بزرگی واقعی آن تا مرز 8 ریشتر به ثبت رسید، چیزی جز ویرانی در بسیاری از شهرهای شیلی باقی نمانده بود اما مردم این کشور در اقدامی انصافا بی سابقه و بسیار ارزشمند این ویرانی را تا حدی بازسازی کردند که اشک بازرسان فیفا را در بازرسی 8 ماه بعد از زلزله و برگزاری جام سرازیر کرد.

وحدت ملی در شیلی به خاطر این فاجعه اوج گرفت و مردم در خیابانهای ویران بسیاری از شهرها با کمک گردشگران خارجی خانه های خود را دوباره ساختند. این معجزه فوتبال بود که جوانانی از آلمان غربی را در کنار جوانان شیلیایی برای ساخت یک مدرسه دور هم جمع کرده بود و صحنه های بدیع و زیبایی از وحدت می ساخت.


نبرد سانتیاگو
فارغ از این اتفاقات زیبا، متاسفانه این دوره از مسابقات بخاطر خشونت زیاد بازیکنانش و بازیهای تدافعی بسیاری از تیمها بسیار به جام خشونت مشهور شد. برای مثال بازی ایتالیا با شیلی که با برد دو بر صفر شیلی همراه بود، به نام نبرد سانتیاگو معروف شد. دو روزنامه نگار ایتالیایی، مقاله‌ای تند درباره کشور میزبان نوشتند و در مسابقه نیز بازیکنان دو تیم به قصد مصدوم کردن بازیکنان حریف بازی می‌کردند و در نهایت دو بازیکن از تیم ایتالیا نیز از بازی اخراج شدند.


در این جام و برای دومین بار پیاپی، برزیل موفق شد در فینال و با نتیجه سه بر یک تیم چکسلواکی را شکست دهد و قهرمان مسابقات شود. مارکوس کول کلمبیایی نیز تبدیل به نخستین و تنها بازیکن تاریخ شد که از روی نقطه کرنر، موفق به زدن گل در جام جهانی می شود. لو یاشین این گل را دریافت کرد.


آمار و ارقام

جایگاه تیمها در پایان جام: 1- برزیل، 2- چکسلواکی، 3- شیلی و 4- یوگوسلاوی

89 گل به ثمر رسید، 37 گل زده کمتر از دوره قبل، 16 تیم در 4 شهر میزبان 32 بار بازی کردند، نزدیک به 900 هزار تماشاگر از نزدیک این بازیها را دیدند، گارینچا، ستاره سرماخورده برزیل به همراه واوا (برزیل)، لیونل سانچس (شیلی) و والنتین ایوانف با 4 گل زده جایزه آقای گلی دریافت کردند. بهترین بازیکن جام نیز، گارینچا از برزیل لقب گرفت.

در این جام برای اولین بار قانون تفاضل گل مد نظر قرار داده شد و اگر همه چیز مساوی بود، این تفاضل گل تیمها در مرحله گروهی بود که وضعیت تیم برتر را تعیین می کرد.

در دیدار فینال، پله که در بازی قبلی مصدوم شده بود از روی نیمکت، بازی را تماشا کرد و به جای او آماریلدو (پله سفید) خوش درخشید و در دل مردم برزیل جایی برای خود پیدا کرد. تیم چکسلواکی در این تورنمنت رفتار بسیار بدی با خبرنگاران داشت و به تیم منفور خبرنگاران شهرت یافت. آنها خود نیز از این لقب راضی بودند و مدام به خبرنگاران و عکاسان توهین می کردند.