گروه جنگ نرم مشرق- سید عباس عراقچی معاون امور حقوقی و بین‌المللی وزارت امور خارجه و عضو ارشد تیم مذاکره کننده هسته‌ای در گفت‌وگو با ویژه نامه پایان سال «هفته‌نامه مثلث» به تشریح روند مذاکرات هسته‌ای پرداخت و قدری هم درباره زندگی شخصی‌اش گفت.
اما در طول این مصاحبه مفصل، غیر از مسائل هسته‌ای، نکات جالب توجهی هم بود که در لابه‌لای متن مصاحبه گم شده بود؛ مانند استفاده آقایان ظریف، عراقچی و تخت‌روان‌چی از وایبر برای مکالمات سه نفره‌شان بود.
دکتر عراقچی در بخشی از این مصاحبه می‌گوید: در طول روز خیلی وقت‌مان با هم می‌گذرد و وقتی هم جدا می‌شویم از طریق ایمیل ارتباط داریم، حتی سه نفری (با آقای ظریف و تخت روانچی) یک گروه وایبری هم داریم! .... وایبر که الان شده وسیله ارتباطی و خیلی‌ها با وایبر کار می‌کنند. اینکه گفتم یک گروه داریم؛ من و آقای ظریف و آقای تخت روانچی در آن هستیم. برخی اخباری که ویژه است و لازم است آن دو نفر دیگر هم بدانند هر کسی در گروه قرار می‌دهد تا دیگران هم در جریان قرار بگیرند. بعضی وقت‌ها هم عکس‌ها و جوک‌ها و مطالبی که مربوط به خودمان است را می‌گذاریم! غیر از آن فقط اینستاگرام است.
نکته جالب توجه دیگر این است که تیم مذاکره‌کننده ایرانی نسبت به اتاق‌ها و فضاهای بسته‌ای که در طول مذاکرات در آن به سر می‌برند نکات امنیتی را رعایت کرده و با توجه به ضریب نفوذ ابزارآلات جاسوسی بسیار پیشرفته در محیط بسته، برای انجام بحث‌های مهم با یکدیگر به فضاهای باز می‌روند. هرچند که شنود مکالمات افراد برای سرویس‌های جاسوسی دنیا، در فضای باز و حتی از فواصل دور و بدون هیچ میکروفونی هم امکان‌پذیر است اما در هر صورت امنیت بیشتری نسبت به فضای بسته دارد.
آقای عراقچی در بخشی دیگر از این مصاحبه گفته است: در مونترو، هتل دقیقا بغل دریاچه بود و لذا وقتی تنفسی داده می‌شد می‌آمدیم جاده کنار آب یک هوایی تازه می‌کردیم، بخصوص آنکه خیلی حرف‌ها را آنجا می‌شد، زد. یعنی ما حرف‌های سری را که باید با هم بزنیم در فضای باز بیان می‌کنیم. همیشه این احتمال را می‌دهیم که اتاق‌ها ممکن است تجهیز شده باشد. بنابراین ترجیح می‌دادیم برویم در فضای باز در حال قدم زدن صحبت کنیم که عکس‌هایش وجود دارد و اگر دقت شود هر 10 یا 20 متری می‌ایستادیم با هم یک صحبتی می‌کردیم، دوباره قدم می‌زدیم ... جلسات خصوصی ما یا در اتاق هیأت ایرانی است یا در اتاق آقای ظریف جمع می‌شویم یا می‌رویم بیرون قدم می‌زنیم. وقتی مسائل خیلی حساس می‌شود به محیط باز می‌رویم.