با لغو جلسه «نقد عملکرد خانه موسیقی» که با اعمال فشار از سوی این نهاد انجام شد،‌ این سوال در ذهن ایجاد می‌شود که چرا خانه موسیقی حاضر نیست کسی ذره‌بین روی فعالیت‌های پیدا و پنهان این نهاد بیاندازد.

به گزارش مشرق، روز گذشته با اعلام خبر لغو «جلسه نقد عملکرد خانه موسیقی» و تایید خانه موسیقی و همچنین تایید امیر عبدالحسینی معاون هنری سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران، با تماس‌های مستقیم حمیدرضا نوربخش و علی مرادخانی  صورت گرفت، این سوال را در ذهن ایجاد می‌کند که چرا خانه موسیقی حاضر نیست کسی ذره‌بین روی فعالیت‌های پیدا و پنهان این نهاد بیاندازد. شاید بتوان ریشه‌های این واهمه خانه را در چند تخلفی که در ادامه بیان می‌شود جستجو کرد.

اول: مدت دوره اعضای هیات مدیره خانه موسیقی بهمن ماه سال گذشته به پایان رسیده است و عملا فعالیت‌های هیات مدیره خانه موسیقی با توجه به تغییرات در بند 19 اساسنامه خانه موسیقی که پس از دو سال اعلان عمومی می‌شود، غیر قانونی است.

دوم: طبق اساسنامه خانه موسیقی هفت نفر از موسیقیدانان برجستـه، متعهد، خوش نام و فعــال در عرصـــه موسیقی و در زمینه‌های مختلف موسیقی که حداقل سی سال سابقه فعالیت هنری در کشور داشته و عضو خانه موسیقی باشند به پیشنهاد هیئت مدیره و تصویب مجمع عمومی برای مدت سه سال به عنوان اعضاء اصلی و علی البدل شورای عالی خانه موسیقی که بالاترین مرجع تخصصی و فنی خانه موسیقی است انتخاب می‌شوند. اما مهلت دوره سه ساله این شورا نیز سال گذشته به پایان رسیده و با توجه به این که هیات مدیره خانه موسیقی باید سال گذشته اعضای تازه‌ای را معرفی می‌کرد، فعالیت‌های این شورا نیز هم اکنون غیر قانونی است.

سوم: از طرفی  مشخص شد که موج جدید تغییرات در اساسنامه خانه موسیقی در راه است. و این اصلاحات ساختاری در حالی قرار است در اساسنامه خانه موسیقی اعمال شوند که تا به امروز کوچکترین اطلاعی راجع به مفاد این تغییرات اساسنامه‌ای، داده نشده است.

چهارم: حذف غیرقانونی روسای کانون ساز سازان و ادامه کار غیرقانونی این کانون بدون برگزاری انتخابات طی 4 سال گذشته از دیگر موارد مناقشه برانگیز خانه موسیقی است. کانون سازندگان ساز نزدیک به 14 سال قدمت دارد و یکی از کانون‌های هفت گانه خانه موسیقی بود که از همان ابتدای شکل گیری با مشکلاتی روبرو بود. در اساسنامه خانه موسیقی عنوانی به نام معلق نمودن یک عضو یا یک کانون وجود ندارد؛ بلکه در این اساسنامه سلب عضویت با شرایط خاص وجود دارد. زمانیکه غلامرضا میرهاشمی‌ رئیس کانون سازندگان ساز شد چند نفر از اعضای کانون سازندگان سازکه در انتخابات موفق به کسب رای نشده بودند و البته یکی، دو عضو هیئت مدیره خانه موسیقی مخالفت خود را با ریاست و حتی عضویت ایشان اعلام کردند؛ در صورتی که ایشان بیشترین رای را آورده بود و هیئت مدیره هم به لحاظ قانونی وی را به ریاست انتخاب کردند، اما این افراد اشکالاتی پیش پا افتاده از نامبرده گرفتند و برای کنار گذاشتن وی طی یک روند غیرقانونی بدون رعایت اصول اساسنامه خانه موسیقی یک شورای داوری تشکیل دادند و بدون حضور نماینده ارشاد جلسه این شورا را برای تصمیم گیری برگزار کردند. در این شورا فقط اعضای هیئت مدیره از جمله آقایان زیدالله طلوعی ، تقی ضرابی و آذر‌هاشمی ‌حضور داشتند و اصلا اجازه ندادند که داور منتخب آقای میرهاشمی در جلسه حضور داشته باشند و در نهایت با یک رای غیرقانونی ابتدا رییس کانون و بعد کانون سازندگان ساز را معلق اعلام کردند.

پنجم: مشخص شد که خانه موسیقی در سال 93 تنها از شهرداری تهران 4 میلیارد تومان بودجه دریافت کرده است. اما تا به امروز مشخص نیست که دقیقا این بودجه صرف انجام چه اموری شده است و مدیران خانه موسیقی هم در خصوص بودجه‌هایی که خانه موسیقی از نهادهای مختلف دریافت می‌کند و چگونگی مصرف این بودجه‌های میلیاری، تا به امروز هیچ اعلام عمومی و شفاف‌سازی نکرده‌اند.

ششم: بحث تعاونی مسکن خانه موسیقی از جمله مواردی است که خانه موسیقی در قبال آن همیشه سیاست سکوت اتخاذ کرده و به هیج یک از اعضای خانه موسیقی که مبالغی را به این تعاونی واریز کردند، پاسخ روشنی نمی‌دهد. سال 92 اعضای تعاونی مسکن خانه موسیقی با اننتشار نامه‌ای خواستند تا هیات مدیره خانه موسیقی به اخطار اداره تعاونی استان تهران پاسخ دهند، اما هیچ‌ تصمیم جدی در این خصوص اتخاذ نشد. بحث تعاونی مسکن خانه موسیقی از موضوعاتی است که در روزهای‌ آینده گزارش‌هایی مستند را در این خصوص ارایه خواهد داد.


قطعا تخلفات دامنه‌دار خانه موسیقی بیش از شش مورد یاد شده در این گزارش است. اما با لغو جلسه نقد خانه موسیقی که با اعمال فشار ار سوی این نهاد انجام شد حای هیچ شبه‌ای را باقی نمی‌گذارد که خانه موسیقی مصلحت نمی‌بیند تا کسی فعالیت‌هایش را مورد ارزیابی قرار دهد.
منبع: فارس