پس از شش سال از رخدادهای 30 خرداد 1388، هفته‌نامه صدا - ارگان حزب کارگزاران سازندگی- بابیان طرح آنچه آن را «زمزمه کودتا» از سوی منتقدان دولت می‌خواند؛ به منتقدان با بیانی تهدیدآمیز در صورت پافشاری بر مواضع انتقادی خود، خبر از «فتنه» دیگر در فضای کشور می‌دهد. گرداندگان این نشریه تندرو اصلاح‌طلب که از فعالان فتنه 88 هستند، در قسمت «اتاق فکر» باشگاه اصلاح‌طلبان نوشتند «گویندگان این سخنان و عموم دلواپسان و مخالفان دولت باید رفتارها و گفتارهای امروز خود را در حافظه نگاه‌دارند و به‌خوبی ثبت و ضبط کنند تا اگر فردا روزی بار دیگر اعتراضی در کشور برخاست و فضا غبارآلود شد؛ بدانند «ریشه فتنه» از کجاست. نمی‌توان باد کاشت و انتظار توفان نداشت. نه آنکه آن زمان دوباره دنبال سند و مدرک گشت و همه‌چیز را به بیگانگان و عوامل داخلی آن‌ها منتسب کرد»[1]

گرداندگان و حامیان مالی نشریات زنجیره‌ای باید بدانند که این سخنان ساختارشکنانه در فضای سیاسی کشور نه‌تنها هیچ گامی برای کمک به دولت یازدهم که خود خواهان نقد سازنده است، نیست؛ بلکه تمرکز دولت بر پرونده مذاکرات هسته‌ای را با «پروژه» تردید در استمرار حیات دولت برهم خواهند زد.

از سوی دیگر ناظران سیاسی کشور به یاد دارند که روزنامه اصلاح‌طلب آرمان امروز که در محافل سیاسی به حمایت همه‌جانبه از خانواده آقای هاشمی رفسنجانی شهره است در یادداشتی، خبر از «عبور اصلاح‌طلبان از روحانی» داد و در همین راستا نوشت «بعد از انتخابات سال 92 چهره‌های اصلاح‌طلب به دنبال این بودند در انتخابات سال 94 مجلس با چهره‌های معتدل همگام شوند. درحالی‌که محمدرضا عارف اجماع اصلاح‌طلبان برای انتخابات آینده را محکم می‌داند محمدرضا خاتمی، نایب‌رئیس مجلس ششم می‌گوید: اصلاح‌طلبان در این زمینه در حال تلاش‌اند و مقدمات این امر نیز فراهم‌شده است. بااین‌حال او رسیدن به این اجماع را سخت توصیف می‌کند. از سوی دیگر رسول منتجب‌نیا، قائم‌مقام دبیرکل حزب اعتماد ملی چند روز پیش اعلام کرد که شورای مشورتی اصلاح‌طلبان را مسیر انحرافی می‌داند. به نظر می‌رسد این حزب نسبت به وحدت و دادن لیست مشترک همان مواضع دهه 80 را البته این بار با تز عبور از روحانی پیش‌گرفته است.»[2] و همچنین ابراهیم اصغر زاده از فعالان سیاسی اصلاحات در گفت‌وگوی خود با روزنامه قانون اظهار داشت که «اصلاح‌طلبان دولت روحانی را رحم اجاره‌ای می‌دانند» و حامیان روحانی را نیز «اسب چموش» توصیف کرد که «باید کنترل شوند وگرنه به یک نیروی مخرب تبدیل می‌شود.»[3]

برای یادآوری تاریخی از اذهان همیشه فراموش‌کار این طیف سیاسی نسبت به رفتارهای فتنه آمیز در سال 88 آنان را به مشاهده تصاویر حضور میلیونی مردم در یوم‌الله «نه دی» ارجاع می‌دهیم و این افراد باید بدانند درصورتی‌که بار دیگر خواهان برهم زدن فضای کشور برای دستیابی به منافع حزبی خود باشند؛ شاهد پاسخی همه‌جانبه و محکم‌تر از سوی افکار عمومی خواهند بود و دیگر آنان مورد رأفت اسلامی قرار نخواهند گرفت.