گروه فرهنگی مشرق- فیلم نهنگ عنبر آخرین ساخته سامان مقدم قبل از ماه مبارک رمضان اکران شد و تقریبا بیست و پنج روز بعد، عصر یخبندان محسن کیایی روی پرده رفت. همزمانی اکران این فیلم دردسرهای فراوانی به همراه داشت. بعضی معتقدند شاید بخشی از تداخل اکران، از بی تدبیری شورای صنفی نمایش باشد که دو فیلمی با احتمال کسب توفیق خوب در گیشه را همزمان با یکدیگر اکران کرده است. اما اخیرا منصور لشگری قوچانی در اظهار نظری اینستاگرامی نوشت :


بی کفایتی مدیران فرهنگی
نتیجه اش می شود !!!!
سینمای عنبر و شتری ....
نه تدبیری نه امیدی !!!!
به فاصله کوتاهی سامان مقدم در صفحه اینستاگرام خود نوشت :


یکی از دوستان امشب عکس اینستاگرام یکی از تهیه کننده های جدید سینما را برایم فرستاد که مثلا ایشان ضمن انتقاد از وضعیت سینما به مدیران فرهنگی کشور هم متلکی گفته که زمینه ساز به وجود آمدن فیلمی مثل نهنگ عنبر شده اند. این میزان لجن پراکنی از سوی طیفی که نه با سرمایه که با تکیه به حمایت های ویژه چند نهاد وارد این این حرفه شده اند دیگر قابل تحمل نیست. رانت فقط پول نیست.
پرداختن به بعضی موضوعات فقط کارت بلانژی می خواهد که در دست چند نفر از جمله این آقای تهیه کننده است که به مدیران فرهنگی متلک می گوید اما حتی نامش را به انگلیسی در پروفایلش غلط می نویسد.این واقعا اسفناک است .

شما که حتی در نگارش اسمتان چنین گرفتار هستید چطور به وضعیت فرهنگی کشور که پرداختن به آنرا اصلا در قواره شما نمی بنیم،انتقاد دارید. کارگردان فیلم پارتی در ادامه این یادداشت تند و تیز خود خطاب به منصور لشگری قوچانی اشاره می کند "گفته ام مصاحبه نمی کنم اما این به معنی نیست که لال هستم خوشبختانه رسانه هایی که نظرات افرادی مثل شما را منعکس می کنند خیلی مورد توجه من نیستند. در نتیجه خزعبلات این چنینی را کمتر می بنیم اما اگر خیلی اتفاقی مثل امشب بار دیگر با چنین موقعیتی رو به رو شوم ،شما را به راحتی با کلمه از سر در سینمای فیلم شکست خوردتان آویزان می کنم .


مصطفی کیایی کارگردان عصر یخبندان نیز در واکنشی نرم و نه چندان از روی عصبانیت در صفحه اینستاگرام خود چنین به مقدم پاسخ داد که: سینمای ایران این روزها احتیاج به مخاطب دارد.این مخاطب خون رگهای سینماست .خوشحالم ما  هم به اندازه توانمان در کنار سایر آثار پرفروش در این روزها سهمی داریم .من همیشه معتقدم سینما سرگرمی است پس تلاش می کنم فیلم در وهله اول جذابیت داشته باشد. این را روزی در قالب فیلم های کمدی جستجو می کردم و حالا با فیلم های جدیتر مهم احترام به همه مخاطبانم هست که خوشبختانه از پیام  هایشان در میابم که این مهم را درک کرده اند. اما این را می دانم که اکران فیلم جای رقابت است و ممکن است همه چیز عادلانه نباشد اما باز هم خوشحالم از جاری شدن خون در رگ های سینما که ماهم در آن سهم کوچکی داشتیم. امیدوارم سینمای بخش خصوصی بیشتر از این آمار بفروشد.