به گزارش مشرق، سعید بیابانکی، شاعر معاصر درباره فیلم "محمد رسول الله" به «نسیم» گفت: واقعیت این است که همه مسلمان‌ها کم یا زیاد بالاخره با زندگی پیامبر مکرم اسلام (ص) آشنا هستند و خیلی‌ها به فیلم نقد وارد کردند که این فیلم قصه ندارد یعنی اینکه فاقد آن کنش‌هایی است که باید در داستان اتفاق بیفتد و این طبیعی است که قصه نداشته باشد چون شما دارید قصه آخرین پیامبر الهی را بیان می‌کنید که تقریباً همه می دانیم.

  قیاس فیلم مجیدی با فیلم عقاد اشتباه است

برخی به ماجرای پی گیری یهودیان برای از بین بردن حضرت ایراد گرفته اند که اتفاقا خط سیر داستان هم همین موضوع است یعنی اگر این بحث پیگیری یهودیان را حذف کنیم فیلم در واقع از داستان خالی می‌شود و یک برش‌هایی است از زندگی کودکی حضرت رسول و نشانه‌های رسالت در ایشان باقی می ماند.

من فیلم را بیشتر دارای پاره ای جذابیت‌های بصری فوق العاده دیدم و پلان‌هایی که به نظرم همیشه در سینما و خاطره بینندگان به یادگار می‌ماند. یعنی شما هر جایی نام مبارک حضرت رسول (ص) می‌آید خوشبختانه یاد پلان‌هایی از این فیلم می‌افتید. "محمد رسول‌الله" به تعبیر من به جز چند صحنه که مقداری اکشن است فیلم شاعرانه‌ای است.

خیلی‌ها  این فیلم را با فیلم مصطفی عقّاد قیاس می‌کنند که به نظرم  قیاس غلطی است به دلیل اینکه آن فیلم از بعثت پیامبر به بعد است که پر از حادثه و پر از کنش گری و پر از قصه است و مشحون از یک ماجراهایی است که به نظر من پرداخت به آنها پیچیدگی کمتری داشته است.

البته فیلم عقاد اثر سینمایی بزرگی است و طبیعی بوده که او چنین رویکردی داشته باشد چون زندگی پیامبر از ۴۰ سالگی به بعد پرحادثه و همراه با مبارزات و جهاد بوده است.

اما به نظرم این فیلم یک آرامشی به آدم می‌دهد که اتفاقاً خیلی مورد نیاز روزگار امروز ماست. در روزگاری که خیلی‌ها به نام دین در منطقه ما جنایت می کنند که نمونه اش همین  داعش و کمی پیشتر طالبان است ساخت و نمایش چنین فیلمی که در سطح جهانی هم بازتاب داشته باشد رویکرد بسیار هوشمندانه ای است. تلقی می شود. با این کار مجیدی یک آرامشی را به جامعه اسلام و حتی جامعه بین المللی مخاطب این فیلم تزریق می کند و هر کسی این فیلم را می‌بیند حالش خوش می‌شود.

  البته هر اثر هنری قابل نقد است ولی برخی انتقادها مغرضانه انجام می شود

من اتفاقاً فیلم را در یکی از سینماهای بالای شهر تهران دیدم که مشاهده کردم که اقشار مختلف و به ویژه قشر جوان با این فیلم ارتباط برقرار کردند و برخی در سینما حتی گریه می‌کردند و حتی خودم جاهایی از فیلم که واقعاً استادانه کار شده بود گریه‌ام گرفت به خصوص چند تا از ویژگی‌های فیلم برجستگی اش بیشتر است منجمله موسیقی فیلم که کار آهنگساز فیلم اسکاری میلیونر زاغه نشین است. موسیقی فیلم به هر حال موسیقی آرام بخشی است و نمی‌شود آنرا مقایسه کرد با موسیقی فیلم مصطفی عقّاد که یک موسیقی صرفاً حماسی است و شور انگیز است و مخاطب را به هیجان می آورد.

فیلم محمد رسول الله به هر حال یک پروژه ملی و حتی فراتر از آن یک پروژه جهانی است و اینطور که استقبال شده به نظرم از فیلم‌های بزرگ تاریخ سینما می‌شود و در کشورهای مختلف هم از استقبال شده و دیده می‌شود و انتقادهایی که می‌شود به نظر من انتقادات مغرضانه‌ای است و نمی‌شود پذیرفت بالاخره هر اثری از نظر هنری قابل نقد است ولی امیدوارم این فیلم را نقد منصفانه بکنند.