به گزارش مشرق، روژه بزرگ در همه حوزهها احتياج به مردان بزرگ دارد. توليد فيلم فاخر محمدرسولالله كه با هزينهاي سنگين ساخته و راهي سينماها شده متأسفانه از ضعف شديد روابط عمومي و تبليغات رنج ميبرد.
هرچند انتظار ميرود اثر سينمايي پرهزينهاي مانند محمدرسولالله مانند بخشهاي توليد اين فيلم كه از عوامل حرفهاي بهره برده در بخش روابط عمومي و تبليغات نيز از افراد و افكار بزرگ بهره ببرد ولي به نظر ميرسد تهيهكننده اين فيلم اين مسئله را اصلاً جدي نگرفته كه بايد همتراز با شأن و جايگاه اين اثر ملي فاخر به ابعاد مختلف تبليغات و روابط عمومي نيز به حد اعلا پرداخته ميشد تا اين فيلم در فرآيند اكران با خلأ مواجه نشود.
البته تا به حال بخش زيادي از ناكارآمدي و كم كاري مفرط روابط عمومي و تبليغات فيلم را رسانههاي دغدغهمند و دلسوز پوشش دادهاند و با وجود همه محدوديتها با فعاليت خود بار زيادي را بر دوش كشيدهاند و مقداري از خلأ را پر كردهاند. اما اين باعث ناديده گرفتن و چشمپوشي از عملكرد ضعيف تيم تبليغاتي فيلم نميشود. متأسفانه تبليغات شهري فيلم محمد رسولالله به پيش پا افتادهترين شكل ممكن و با انتخاب صرف تعدادي از عكسهاي فيلم در مكانهاي بيتناسب شهري انجام شده است كه البته تأكيد كارگردان فيلم در نشست خبري ابتداي اكران بر اينكه «من ميخواستم قدري با بقيه متفاوت باشيم و مردم وقتي به سطح شهر ميآيند تابلوهاي زيباي نقاشي را ببينند» نيز نميتواند توجيهگر اين همه بيسليقگي در رويكرد تبليغي اين اثر مهم و پر هزينه باشد.
يكي از ضعفهاي ديگر كه تا حد زيادي با تبليغات فيلم محمد رسولالله گره خورده عكسهايي است كه از اين فيلم به صورت قطره چكاني منتشر شده كه باعث شده است رسانهها از ابتداي اكران فيلم تا حدي با فقرعكس مطلوب مواجه شوند و به ويژه تعداد عكسهاي مناسب از كاراكترهاي اصلي فيلم مانند حليمه سعديه، حضرت آمنه، عبدالمطلب، ابوطالب و ساموئل يهودي به شدت كم تعداد است و معلوم نيست عكاس فيلم چرا به خودش زحمت خلاقيت بيشتر در انتخاب نماهاي مختلف و ثبت تصاوير خلاقانهتر را نداده است. در واقع عكسهاي فيلم محمد رسولالله معموليترين تصاويري است كه ميتوان از چنين اثري ثبت كرد.
چرا صف شترها در بيابان؟!
از سوي ديگر تيزر تبليغاتي اين عظيمترين پروژه سينمايي تاريخ سينماي ايران كه از رسانه ملي پخش ميشود آنقدر بد ساخته شده كه هيچ توجهي را از مخاطب اخذ نميكند. در واقع مخاطب تلويزيوني با تعدادي نماي نامفهوم مواجه ميشود كه به شكلي ابتدايي تدوين شده و از كليت تصاوير پيام معنايي خاصي دريافت نميشود. حتي آماتورهاي حرفه تبليغات هم ميدانند كه تيزر تبليغاتي بايد در كمترين زمان ممكن بيشترين توجه را به خود جلب كند اما هنگام پخش تيزر تبليغاتي فيلم محمد رسولالله از تلويزيون كمترين توجه مخاطبان و افرادي كه در معرض تلويزيون قرار دارند جلب نميشود و اين درحالي است كه فيلم از پلان هاي جذاب بسياري بهره ميبرد و اين ظرفيت به طور كامل ناديده گرفته شده است.
نكته ديگر كج سليقگي در انتخاب تصاوير فيلم براي تبليغات شهري است كه حيرت آور است. براي مثال جا دارد اين سؤال اساسي از تيم تبليغات فيلم محمد رسولالله پاسخ داده شود كه تصوير صف چند شتر در وسط يك بيابان در اولويت چندم براي انتخاب بيلبوردهاي بزرگ شهري قرار ميگيرد. شتر حتماً به عنوان نماد كشور عربستان انتخاب خوبي است اما به عنوان نماد فيلمي درباره شخصيت پيامبر مكرم اسلام(ص) در خوشبينانهترين حالت يك كجسليقگي محض تلقي ميشود. مخاطب فقط به فرض اطلاع از اكران فيلم محمد رسولالله ممكن است قادر به تشخيص نسبت تصاوير با مفهوم مورد نظر شود.
ضعف در اولين نشست خبري
سايت فيلم محمد رسولالله نيز به هيچ عنوان در حد نام و اندازه اين فيلم ظاهر نشده و از بسياري از اخبار و مطالب درباره اين فيلم يا عقب بوده يا اصلاً زحمتي به انعكاس آن داده نشده است. عملكرد نامناسب روابط عمومي فيلم در جريان نشست خبري در لوكيشن اصلي كه پيش از اكران برگزار شد نيز بروز و ظهور واضحي داشت كه صداي اعتراض همه نمايندگان رسانه را به دليل بينظمي و بيبرنامگي موجب شد و البته هيچ كس نيز زحمت اين را به خود نداد تا واكنشي معقول و منطقي به اعتراض به جاي خبرنگاراني كه تا نيمههاي شب زحمت پوشش اين نشست را بر دوش ميكشيدند ارائه دهد.
به هر تقدير به نظر ميرسد ضروري است عوامل اصلي و تهيهكننده پروژههاي عظيمي چون محمد رسولالله در انتخاب عوامل اجرايي دقت بيشتري به خرج دهند و از افرادي استفاده كنند كه براي جايگاه و شأن فيلمي چون محمد رسولالله ارزش قائل بوده و به چنين آثاري كه جنبه ملي و اعتقادي دارد و با هزينههاي سرسامآور و از محل بودجه بيتالمال تهيه ميشود صرفاً به عنوان يك فرصت مالي نظر نكنند.
منبع : روزنامه جوان
هرچند انتظار ميرود اثر سينمايي پرهزينهاي مانند محمدرسولالله مانند بخشهاي توليد اين فيلم كه از عوامل حرفهاي بهره برده در بخش روابط عمومي و تبليغات نيز از افراد و افكار بزرگ بهره ببرد ولي به نظر ميرسد تهيهكننده اين فيلم اين مسئله را اصلاً جدي نگرفته كه بايد همتراز با شأن و جايگاه اين اثر ملي فاخر به ابعاد مختلف تبليغات و روابط عمومي نيز به حد اعلا پرداخته ميشد تا اين فيلم در فرآيند اكران با خلأ مواجه نشود.
البته تا به حال بخش زيادي از ناكارآمدي و كم كاري مفرط روابط عمومي و تبليغات فيلم را رسانههاي دغدغهمند و دلسوز پوشش دادهاند و با وجود همه محدوديتها با فعاليت خود بار زيادي را بر دوش كشيدهاند و مقداري از خلأ را پر كردهاند. اما اين باعث ناديده گرفتن و چشمپوشي از عملكرد ضعيف تيم تبليغاتي فيلم نميشود. متأسفانه تبليغات شهري فيلم محمد رسولالله به پيش پا افتادهترين شكل ممكن و با انتخاب صرف تعدادي از عكسهاي فيلم در مكانهاي بيتناسب شهري انجام شده است كه البته تأكيد كارگردان فيلم در نشست خبري ابتداي اكران بر اينكه «من ميخواستم قدري با بقيه متفاوت باشيم و مردم وقتي به سطح شهر ميآيند تابلوهاي زيباي نقاشي را ببينند» نيز نميتواند توجيهگر اين همه بيسليقگي در رويكرد تبليغي اين اثر مهم و پر هزينه باشد.
يكي از ضعفهاي ديگر كه تا حد زيادي با تبليغات فيلم محمد رسولالله گره خورده عكسهايي است كه از اين فيلم به صورت قطره چكاني منتشر شده كه باعث شده است رسانهها از ابتداي اكران فيلم تا حدي با فقرعكس مطلوب مواجه شوند و به ويژه تعداد عكسهاي مناسب از كاراكترهاي اصلي فيلم مانند حليمه سعديه، حضرت آمنه، عبدالمطلب، ابوطالب و ساموئل يهودي به شدت كم تعداد است و معلوم نيست عكاس فيلم چرا به خودش زحمت خلاقيت بيشتر در انتخاب نماهاي مختلف و ثبت تصاوير خلاقانهتر را نداده است. در واقع عكسهاي فيلم محمد رسولالله معموليترين تصاويري است كه ميتوان از چنين اثري ثبت كرد.
چرا صف شترها در بيابان؟!
از سوي ديگر تيزر تبليغاتي اين عظيمترين پروژه سينمايي تاريخ سينماي ايران كه از رسانه ملي پخش ميشود آنقدر بد ساخته شده كه هيچ توجهي را از مخاطب اخذ نميكند. در واقع مخاطب تلويزيوني با تعدادي نماي نامفهوم مواجه ميشود كه به شكلي ابتدايي تدوين شده و از كليت تصاوير پيام معنايي خاصي دريافت نميشود. حتي آماتورهاي حرفه تبليغات هم ميدانند كه تيزر تبليغاتي بايد در كمترين زمان ممكن بيشترين توجه را به خود جلب كند اما هنگام پخش تيزر تبليغاتي فيلم محمد رسولالله از تلويزيون كمترين توجه مخاطبان و افرادي كه در معرض تلويزيون قرار دارند جلب نميشود و اين درحالي است كه فيلم از پلان هاي جذاب بسياري بهره ميبرد و اين ظرفيت به طور كامل ناديده گرفته شده است.
نكته ديگر كج سليقگي در انتخاب تصاوير فيلم براي تبليغات شهري است كه حيرت آور است. براي مثال جا دارد اين سؤال اساسي از تيم تبليغات فيلم محمد رسولالله پاسخ داده شود كه تصوير صف چند شتر در وسط يك بيابان در اولويت چندم براي انتخاب بيلبوردهاي بزرگ شهري قرار ميگيرد. شتر حتماً به عنوان نماد كشور عربستان انتخاب خوبي است اما به عنوان نماد فيلمي درباره شخصيت پيامبر مكرم اسلام(ص) در خوشبينانهترين حالت يك كجسليقگي محض تلقي ميشود. مخاطب فقط به فرض اطلاع از اكران فيلم محمد رسولالله ممكن است قادر به تشخيص نسبت تصاوير با مفهوم مورد نظر شود.
ضعف در اولين نشست خبري
سايت فيلم محمد رسولالله نيز به هيچ عنوان در حد نام و اندازه اين فيلم ظاهر نشده و از بسياري از اخبار و مطالب درباره اين فيلم يا عقب بوده يا اصلاً زحمتي به انعكاس آن داده نشده است. عملكرد نامناسب روابط عمومي فيلم در جريان نشست خبري در لوكيشن اصلي كه پيش از اكران برگزار شد نيز بروز و ظهور واضحي داشت كه صداي اعتراض همه نمايندگان رسانه را به دليل بينظمي و بيبرنامگي موجب شد و البته هيچ كس نيز زحمت اين را به خود نداد تا واكنشي معقول و منطقي به اعتراض به جاي خبرنگاراني كه تا نيمههاي شب زحمت پوشش اين نشست را بر دوش ميكشيدند ارائه دهد.
به هر تقدير به نظر ميرسد ضروري است عوامل اصلي و تهيهكننده پروژههاي عظيمي چون محمد رسولالله در انتخاب عوامل اجرايي دقت بيشتري به خرج دهند و از افرادي استفاده كنند كه براي جايگاه و شأن فيلمي چون محمد رسولالله ارزش قائل بوده و به چنين آثاري كه جنبه ملي و اعتقادي دارد و با هزينههاي سرسامآور و از محل بودجه بيتالمال تهيه ميشود صرفاً به عنوان يك فرصت مالي نظر نكنند.
منبع : روزنامه جوان