به گزارش مشرق ، حیدر منفرد کارشناس اقتصدی با اشاره به آخرین وضعیت مجتمع آلومینیوم المهدی گفت: آقای " م. ع." برنده خوش شانس و صاحب 70 درصد از مرغوب‌ترین معادن کرومیت ایران است که اخیرا مالک بزرگترین قطب آلومینیوم کشور نیز شده است، واگذاری که به نظر می‌رسد، به ثمن بخس صورت گرفت.
وی با طرح این پرسش که تداعی مجدد و زنده کردن داستان مفت فروشی پالایشگاه فروآلیاژ آبادان و سایر تجهیزات گران قیمت و اموال مجموعه معادن بزرگ و کوچک فاریاب چه اثری دارد، عنوان کرد: مقایسه شرایط و چگونگی واگذاری این دارایی‌ها با واگذاری آلومینیوم المهدی و هرمزآل بسیاری از ابهامات را برملا و افشا می‌کند.
این کارشناس گفت: بعد از افشای پشت پرده واگذاری معدن 10 میلیارد تومانی به نزدیکان درجه اول یکی از مدیران سابق دولتی توسط یکی از نمایندگان مجلس؛ اکنون فروش حراج گونه دو مجموعه عظیم آلومینیوم سازی المهدی و هرمزآل به یک نفر، سوالات متعدد و بی پاسخی در اذهان خیلی از افراد جامعه ایجاد کرده است.
منفرد افزود: در حالی که حدود 1500 نفر از کارگران و معدنچیان فاریاب بعد از 30سال زحمت شبانه روزی در عظیم ترین معدن کرومیت خاورمیانه، به نان شب خود محتاج هستند ، چگونه شخص " م. ع. " این همه ثروت و قدرت را به تنهایی به دست آورده است؟ رمز و راز دستیابی به این ثروت افسانه ای آن هم در مدت 10 الی 12سال با این حجم محدود فعالیتهای مثبت اقتصادی چیست؟
وی گفت: به ایشان که باید لقب سلطان صادرات "کرومیت خام" به کشور چین داده شود و به خاطر همین خوش خدمتی هایش، رابطه دوستانه و مستحکمی با چینی ها دارد ، آیا می توان تصور کرد که به جناح سیاسی وصل و متکی نیست؟
منفرد بر این باور است که نگاه اجمالی به سال های 1378 و 1380 که مصادف با تصاحب عظیم‌ترین و غنی ترین معادن کرومیت خاورمیانه توسط " م. ع." است و همچنین سماجت، اصرار و حمایت سوال برانگیز سازمان خصوصی سازی در واگذاری المهدی و هرمزآل به وی که معلوم نیست ، چه کسانی پشت پرده این واگذاری را مدیریت و پشتیبانی می‌کنند، این شائبه را به وجود می آورد که آیا فرآیند خصوصی سازی با لابی بازی محقق می‌شود؟
وی گفت: نگاهی به سابقه کاری "م . ع " نشان می دهد، وی چند سالی به عنوان بازاریاب و خریدار جزء سنگ کرومیت فاریاب فعالیت می کرد، تا این که سرانجام رویای وی به حقیقت پیوست و غنی ترین بهشت معادن ایران را به مالکیت خود درآورد. این همان روشی است که درباره شرکت آلومینیوم المهدی و هرمزآل نیز تکرار شد.
منفرد در ادامه با بیان اینکه " م . ع " یکی از فعال ترین تاجران بازار خام فروشی مواد معدنی ایران بوده است، افزود: عمده سرمایه بادآورده وی حاصل صادرات کرومیت خام معادن جنوب و دسترنج معدنچیان معادن کرمان است که خرید سهام چند شرکت معتبر، از جمله یکی از معتبرترین بانک های کشور و سرانجام خرید حراج گونه صنایع بزرگ آلومینیوم سازی هرمزگان از همین منابع معدن فاریاب سرچشمه گرفته است.
وی افزود: نحوه واگذاری این معادن، عملکرد و فعالیتهای اقتصادی 10 الی 14 ساله ایشان و شیوه بهره‌برداری از معادن و مدیریت و رفتار با منابع انسانی از اهلیت مالک جدید مجتمع آلومینوم المهدی پرده بر می‌دارد.
این کارشناس گفت: ماجرا از اینجا شروع شد که کرومیت استخراج شده حاصل زحمات معدنچیان به مدت 7 ماه دپو و به بهانه قیمت پایین به بازار فروش ارسال نمی‌شود. همچنین به همین بهانه‌ها از پرداخت حقوق و دستمزد 7ماهه معدنچیان و کارمندان خودداری کردند، سرانجام با عنوان ورشکستگی معدن ، هستی و نیستی همه معادن بزرگ و کوچک فاریاب با پالایشگاه و جمیع اموال و دارایی ها به ظاهر به قیمت تنها 2 میلیارد تومان و در واقع به قیمت یک چهارم مبلغ فوق توسط " م. ع. " خریداری می‌شود.
منفرد افزود: این در حالی است که علاوه برموجودی انبار، کرومیت استخراج شده در مدت 7ماه گذشته (مشابه موجودی بیش از 50 هزارتن شمش المهدی و هرمزآل) به اضافه حجم زیادی دستگاه‌ها و تجهیزات گران قیمت مخصوص استخراج معدن، فقط 4 الی 6 ترانسفورماتور جدید وجود داشته که هر یک بالای یک میلیارد تومان ارزش داشت، متاسفانه به بهانه واگذاری به بخش خصوصی به ثمن بخس واگذار شد.
وی ادامه داد: قیمت واقعی معادن فاریاب که شامل بیش از 20 معدن بزرگ و کوچک روباز و تونل دار است، به اضافه پالایشگاه فروآلیاژ آبادان و سایر تجهیزات و اموال و دارایی های کم نظیر آن آیا فقط 500 میلیون الی 2میلیارد تومان بود ؟ آیا هرکدام از این معادن زیر مجموعه فاریاب، بالای 10میلیارد تومان ارزش نداشت؟
رویین تن نامجو دیگر کارشناس صنعت آلومینیوم می گوید: متاسفانه در ابتدا به ظاهر حدود 51 درصد سهام از مجموعه معادن فاریاب، با پرداخت مبلغی اندک به صورت نقدی و بقیه هم بابت پرداخت بدهی ها مشابه واگذاری سهام شرکت المهدی و طرح هرمزآل به "م. ع." تقدیم شده است.
وی گفت: متاسفانه در همان دو سال اول واگذاری 90 درصد سهام ترجیحی کارگران این معادن با تاخیر 2 ماه الی 3 ماه در پرداخت حقوق، بازهم با قیمت های مفت به تصاحب وی در می‌آید و در نتیجه تقریبا کل معادن فاریاب را به عنوان بخشش واقعی به "م . ع. " یک خریدار ویژه بخشیده می‌شود و علیرغم شکایات و مراجعات مکرر و متعدد برخی نیروهای دلسوز ، متاسفانه همه داد و فریاد ها کارگران و کارمندان معدن فاریاب به جایی نمی رسد. سوالی که مطرح می شود این که واگذاری معادن فاریاب در زمان کدام معاون معدنی وزارتخانه صنایع و معادن بود و هم اکنون چه کسی در مسند همان پست تکیه زده است؟
وی ادامه داد: مالک کنونی معدن فاریاب با کاهش حقوق کارگران و تاخیر چندماهه در پرداخت حقوق آنها و ایجاد شائبه و شایعه ورشکستگی معدن و به انتها رسیدن ظرفیت آن ، اقدام به خریدن سهام ترجیحی اغلب کارگران کرده و حتی شایعه شده که با تاسیس یک فروشگاه موتورسیکلت فروشی در یکی از شهرستان های اطراف و بعد از تاخیر چند ماهه در پرداخت حقوق و دستمزد کارگران، آنها را مجبور به معاوضه سهام و حقوق معوقه خود خود با موتورسیکلت می‌کرد. این در حالی است که در مدت 10 الی 14 سال گذشته از پرداخت سود سهام ترجیحی مربوط به اندک کارگران سهامدار استنکاف و خودداری شده، در صورتیکه در مصاحبه با روزنامه ای سیاسی ادعا کرده که معادن فاریاب را از همان سال خریداری و از ضرر دهی به سوددهی رسانده است. پس سود 10 الی 14 سال گذشته کارگران کجاست؟
نامجو در ادامه به شگرد پایین نشان دادن سود در صورت های مالی معادن فاریاب اشاره می‌کند و می افزاید: این عدم پرداخت سود سهام ترجیحی با شیوه های حسابداری به این طریق انجام می شود که تمام تولیدات و محصولات معادن فاریاب را با نام شرکت "ن. ا. س." و یا سایر شرکت هایی که مالکیت صد در صد آن متعلق به وی است و قسمتی هم به عنوان بازیافت مواد، انجام می دهد و عملا هیچ گونه سودی نصیب و عاید شرکت فاریاب نمی شود و در نتیجه در صورتهای مالی 10 الی 14 سال گذشته مشهود نیست.در صورتی که کل سود از فروش محصولات معادن فاریاب بوده و هیچ ربطی به دخالت شرکتهایی مانند "ن. آ. س." ندارد و قانونأ ، شرعأ و اخلاقأ باید در صورتهای مالی فاریاب دیده شود و سود ترجیحی به سهامداران تعلق گیرد.
وی گفت: در تمام مدت 10 الی 14 سال گذشته م.ع اقدام به تهیه و تدوین گزارش عملکرد و صورتهای سود و زیان مالی سالیانه شرکت معادن فاریاب با اعداد و ارقام ساختگی و صوری کرده تا هیچ گونه سودی در عملکرد سالیانه شرکت معادن فاریاب که مدعی سوددهی آن شده، دیده نشود آن هم بخاطر فرار از پرداخت سود سهام کارگرانی که دارای سهام ترجیحی هستند و همچنین کاهش درآمد و فرار از هزینه های مالیاتی است.
نامجو گفت: تاسیس شرکت های زنجیره ای و تو در تو و مخصوصا شرکت های بازیافت جهت پخش فعالیت های تولیدی و فروش در بین شرکت های خود باعث شده تا علاوه بر فرار از مالیاتی، سهامداران ترجیحی هم نتوانند مدعی وی شوند که تخلف در مدت10 الی 14 سال گذشته ادامه دارد.
وی گفت: جالب است که تاکنون هیچ سازمانی قدرت پیگیری و برخورد با ایشان نداشته واین در حالی است که تقریبا در تمام این شرکتهای زنجیره ای " م .ع " رئیس هیئت مدیره و برخوردار از حق امضا بوده است .
نامجو از توقف کامل برنامه و اهداف توسعه و تولید فرو منگنز و مخصوصا فروکروم ، جهت افزایش ظرفیت تولید تا سقف 200 هزار تن سخن گفت و افزود: در حقیقت مجموعه کامل معادن فاریاب به اضافه پالایشگاه فروآلیاژهای آبادان که با هدف و نیت تامین مواد اولیه مورد نیاز صنایع فولاد کشور نظیر فروکروم و فرومنگنز پرکربن در داخل کشور تاسیس شده بود، به بخش خصوصی واقعی واگذار شد، با نیت اینکه نه تنها خام فروشی متوقف شود، بلکه با تسریع در اجرای طرح توسعه مجموعه پالایشگاه های فروآلیاژ ، توسط بخش خصوصی و با افزودن چندین کوره جدید دیگر در مدار ، توان تولید شرکت بالغ بر (200000 تن ) در سال افزایش و کشور را در تولید این مواد به خودکفایی برساند.
وی گفت: با کمال تاسف در مدت 15 سال گذشته تمام کرومیت استخراج شده فاریاب ، همان معادنی که ادعا می کردند، به انتها رسیده، به صورت خام به چینی ها فروخته شد و بعد از گذشت 15سال هنوز این معادن در اختیار منافع چینی ها است و سازمان های نظارتی و وزارتی هم در سکوت مطلق، فقط نظاره گر هستند.
وی افزود: اخراج بیش از 1000 کارگر در عرض چند ماه در همان ابتدای تصاحب معدن فاریاب بدون کوچک ترین مانع و در سکوت مطلق همراه با رضایت مسئولان وقت اداره کار شهرستان و استان و وزارتخانه مربوطه و انعقاد قراردادهای موقت سه ماهه ، 6ماهه یا یکطرفه ، به عنوان یک اصل اساسی در قانون کار جدید حاکم بر معدن فاریاب به منظور گسترش فرهنگ ترس ، رعب و وحشت و اخراج و تسویه حساب راحت تر کارگران بی پناه از جمله مصائب کارگری این معادن است.
نامجو با طرح این پرسش که آیا 3500 الی 4500 نفر کارگری که در سایر شرکت ها و معادن "م.ع" برای یک لقمه نان حلال مشغول هستند، اوضاع و احوالی مانند 1500نفر کارگر معادن فاریاب دارند؟ می‌پرسد: آیا عملکرد "م.ع" که در 34 سال گذشته مانند 14سال اخیر که معادن فاریاب را تصاحب و مدیریت کرده، خواهد بود؟ انصافا بعد از گذشت 10 الی 15 سال از واگذاری فاریاب به بخش خصوصی واقعی، سهم استان کرمان و بالاخص مردم محروم فاریاب منوجان و حومه از این واگذاری چیست؟
وی افزود: آیا سهم مردم این مناطق جز حقوق بخور و نمیر همراه با قراردادهای موقت با کمترین حقوق ماهیانه و آلودگی شدید و انواع امراض و بیماریها چیزی نصیبشان شده و هرکسی می تواند شخصا از اوضاع و احوال کارگران بازنشسته و مشغول کار و وضعیت توسعه و عمرانی منطقه، پاسخ این سوال را دریابد .
به گفته نامجو، "م.ع" به تازگی در مصاحبه ای با یکی از روزنامه های سیاسی با استناد به فرمایشات مقام معظم رهبری در دیدار با اعضای دولت، ضمن اشاره به پیشنهاد واگذاری٤٠٠ هزار میلیارد تومان پروژه نیمه‌تمام به بخش خصوصی برای رونق‌بخشیدن به اقتصاد کشور آن را بهانه‌ای برای توجیه مفت فروشی سهام آلومینیوم المهدی و هرمزآل قلمداد کرده و مخالفت عده ای با حراج مجتمعی به گستره 70درصد صنایع تولید آلومینیوم کشور را حرکتی بر خلاف اجرای منویات رهبری عنوان می‌کند. همچنین مخالفت ها با مفت فروشی المهدی و هرمزآل را بعنوان رفتارهای غیرشرعی، غیراصولی و غیراخلاقی قلمداد کرده است.
این کارشناس گفت: اگر واقعا دلشان برای کشور و مردم می سوزد پروژه های نیمه تمام زیادی از جمله پروژه آلومینیوم لامرد و کارخانه تولید تیتانیوم کهنوج و همچنین معادن بکر و گسترده بشاگرد و غیره قابل انکار وجود دارد.
وی ادامه داد: مجتمع المهدی کارشناسی به اسم پ. ب ندارد، پس یا خود را با اسم مستعار معرفی کرده یا به اسم کارشناسان المهدی خود را جا زده است. تکنولوژی مجتمع المهدی و هرمزآل نه چینی است و نه روسی و شاهد و سند زنده‌اش هم مهدی التاجر 104 ساله است و المهدی فرسوده نیست و صنایع تولید آلومینیوم استهلاک آنچنانی ندارد که با لیفتراک و پیکان مقایسه شود.
نامجو گفت: با توجه به وظایف خطیر نظارت مسئولان، وزرای دولت تدبیر و امید و نمایندگان کمیسیون‌های حمایت از تولید ملی، کمیسیون اصل 44 . کمیسیون اصل 90 و کمیسیون اجتماعی و فرهنگی و کمیسیون صنایع و معادن و سازمان های نظارتی و بازرسی ، جمله تاریخی از وصیت نامه امام خمینی که فرمود "نگذارید کشور به دست نااهلان بیفتد " به یاد خود بیاورند و یک لحظه خود را بجای کارگران و معدنچیان فاریاب قرار دهند تا شاهد و ناظر اتفاقات چنین فجایعی نباشیم.
وی با طرح این پرسش که تداعی مجدد و زنده کردن داستان مفت فروشی پالایشگاه فروآلیاژ آبادان و سایر تجهیزات گران قیمت و اموال مجموعه معادن بزرگ و کوچک فاریاب چه اثری دارد، عنوان کرد: مقایسه شرایط و چگونگی واگذاری این دارایی‌ها با واگذاری آلومینیوم المهدی و هرمزآل بسیاری از ابهامات را برملا و افشا می‌کند.
این کارشناس گفت: بعد از افشای پشت پرده واگذاری معدن 10 میلیارد تومانی به نزدیکان درجه اول یکی از مدیران سابق دولتی توسط یکی از نمایندگان مجلس؛ اکنون فروش حراج گونه دو مجموعه عظیم آلومینیوم سازی المهدی و هرمزآل به یک نفر، سوالات متعدد و بی پاسخی در اذهان خیلی از افراد جامعه ایجاد کرده است.
منفرد افزود: در حالی که حدود 1500 نفر از کارگران و معدنچیان فاریاب بعد از 30سال زحمت شبانه روزی در عظیم ترین معدن کرومیت خاورمیانه، به نان شب خود محتاج هستند ، چگونه شخص " م. ع. " این همه ثروت و قدرت را به تنهایی به دست آورده است؟ رمز و راز دستیابی به این ثروت افسانه ای آن هم در مدت 10 الی 12سال با این حجم محدود فعالیتهای مثبت اقتصادی چیست؟
وی گفت: به ایشان که باید لقب سلطان صادرات "کرومیت خام" به کشور چین داده شود و به خاطر همین خوش خدمتی هایش، رابطه دوستانه و مستحکمی با چینی ها دارد ، آیا می توان تصور کرد که به جناح سیاسی وصل و متکی نیست؟
منفرد بر این باور است که نگاه اجمالی به سال های 1378 و 1380 که مصادف با تصاحب عظیم‌ترین و غنی ترین معادن کرومیت خاورمیانه توسط " م. ع." است و همچنین سماجت، اصرار و حمایت سوال برانگیز سازمان خصوصی سازی در واگذاری المهدی و هرمزآل به وی که معلوم نیست ، چه کسانی پشت پرده این واگذاری را مدیریت و پشتیبانی می‌کنند، این شائبه را به وجود می آورد که آیا فرآیند خصوصی سازی با لابی بازی محقق می‌شود؟
وی گفت: نگاهی به سابقه کاری "م . ع " نشان می دهد، وی چند سالی به عنوان بازاریاب و خریدار جزء سنگ کرومیت فاریاب فعالیت می کرد، تا این که سرانجام رویای وی به حقیقت پیوست و غنی ترین بهشت معادن ایران را به مالکیت خود درآورد. این همان روشی است که درباره شرکت آلومینیوم المهدی و هرمزآل نیز تکرار شد.
منفرد در ادامه با بیان اینکه " م . ع " یکی از فعال ترین تاجران بازار خام فروشی مواد معدنی ایران بوده است، افزود: عمده سرمایه بادآورده وی حاصل صادرات کرومیت خام معادن جنوب و دسترنج معدنچیان معادن کرمان است که خرید سهام چند شرکت معتبر، از جمله یکی از معتبرترین بانک های کشور و سرانجام خرید حراج گونه صنایع بزرگ آلومینیوم سازی هرمزگان از همین منابع معدن فاریاب سرچشمه گرفته است.
وی افزود: نحوه واگذاری این معادن، عملکرد و فعالیتهای اقتصادی 10 الی 14 ساله ایشان و شیوه بهره‌برداری از معادن و مدیریت و رفتار با منابع انسانی از اهلیت مالک جدید مجتمع آلومینوم المهدی پرده بر می‌دارد.
این کارشناس گفت: ماجرا از اینجا شروع شد که کرومیت استخراج شده حاصل زحمات معدنچیان به مدت 7 ماه دپو و به بهانه قیمت پایین به بازار فروش ارسال نمی‌شود. همچنین به همین بهانه‌ها از پرداخت حقوق و دستمزد 7ماهه معدنچیان و کارمندان خودداری کردند، سرانجام با عنوان ورشکستگی معدن ، هستی و نیستی همه معادن بزرگ و کوچک فاریاب با پالایشگاه و جمیع اموال و دارایی ها به ظاهر به قیمت تنها 2 میلیارد تومان و در واقع به قیمت یک چهارم مبلغ فوق توسط " م. ع. " خریداری می‌شود.
منفرد افزود: این در حالی است که علاوه برموجودی انبار، کرومیت استخراج شده در مدت 7ماه گذشته (مشابه موجودی بیش از 50 هزارتن شمش المهدی و هرمزآل) به اضافه حجم زیادی دستگاه‌ها و تجهیزات گران قیمت مخصوص استخراج معدن، فقط 4 الی 6 ترانسفورماتور جدید وجود داشته که هر یک بالای یک میلیارد تومان ارزش داشت، متاسفانه به بهانه واگذاری به بخش خصوصی به ثمن بخس واگذار شد.
وی ادامه داد: قیمت واقعی معادن فاریاب که شامل بیش از 20 معدن بزرگ و کوچک روباز و تونل دار است، به اضافه پالایشگاه فروآلیاژ آبادان و سایر تجهیزات و اموال و دارایی های کم نظیر آن آیا فقط 500 میلیون الی 2میلیارد تومان بود ؟ آیا هرکدام از این معادن زیر مجموعه فاریاب، بالای 10میلیارد تومان ارزش نداشت؟
رویین تن نامجو دیگر کارشناس صنعت آلومینیوم می گوید: متاسفانه در ابتدا به ظاهر حدود 51 درصد سهام از مجموعه معادن فاریاب، با پرداخت مبلغی اندک به صورت نقدی و بقیه هم بابت پرداخت بدهی ها مشابه واگذاری سهام شرکت المهدی و طرح هرمزآل به "م. ع." تقدیم شده است.
وی گفت: متاسفانه در همان دو سال اول واگذاری 90 درصد سهام ترجیحی کارگران این معادن با تاخیر 2 ماه الی 3 ماه در پرداخت حقوق، بازهم با قیمت های مفت به تصاحب وی در می‌آید و در نتیجه تقریبا کل معادن فاریاب را به عنوان بخشش واقعی به "م . ع. " یک خریدار ویژه بخشیده می‌شود و علیرغم شکایات و مراجعات مکرر و متعدد برخی نیروهای دلسوز ، متاسفانه همه داد و فریاد ها کارگران و کارمندان معدن فاریاب به جایی نمی رسد. سوالی که مطرح می شود این که واگذاری معادن فاریاب در زمان کدام معاون معدنی وزارتخانه صنایع و معادن بود و هم اکنون چه کسی در مسند همان پست تکیه زده است؟
وی ادامه داد: مالک کنونی معدن فاریاب با کاهش حقوق کارگران و تاخیر چندماهه در پرداخت حقوق آنها و ایجاد شائبه و شایعه ورشکستگی معدن و به انتها رسیدن ظرفیت آن ، اقدام به خریدن سهام ترجیحی اغلب کارگران کرده و حتی شایعه شده که با تاسیس یک فروشگاه موتورسیکلت فروشی در یکی از شهرستان های اطراف و بعد از تاخیر چند ماهه در پرداخت حقوق و دستمزد کارگران، آنها را مجبور به معاوضه سهام و حقوق معوقه خود خود با موتورسیکلت می‌کرد. این در حالی است که در مدت 10 الی 14 سال گذشته از پرداخت سود سهام ترجیحی مربوط به اندک کارگران سهامدار استنکاف و خودداری شده، در صورتیکه در مصاحبه با روزنامه ای سیاسی ادعا کرده که معادن فاریاب را از همان سال خریداری و از ضرر دهی به سوددهی رسانده است. پس سود 10 الی 14 سال گذشته کارگران کجاست؟
نامجو در ادامه به شگرد پایین نشان دادن سود در صورت های مالی معادن فاریاب اشاره می‌کند و می افزاید: این عدم پرداخت سود سهام ترجیحی با شیوه های حسابداری به این طریق انجام می شود که تمام تولیدات و محصولات معادن فاریاب را با نام شرکت "ن. ا. س." و یا سایر شرکت هایی که مالکیت صد در صد آن متعلق به وی است و قسمتی هم به عنوان بازیافت مواد، انجام می دهد و عملا هیچ گونه سودی نصیب و عاید شرکت فاریاب نمی شود و در نتیجه در صورتهای مالی 10 الی 14 سال گذشته مشهود نیست.در صورتی که کل سود از فروش محصولات معادن فاریاب بوده و هیچ ربطی به دخالت شرکتهایی مانند "ن. آ. س." ندارد و قانونأ ، شرعأ و اخلاقأ باید در صورتهای مالی فاریاب دیده شود و سود ترجیحی به سهامداران تعلق گیرد.
وی گفت: در تمام مدت 10 الی 14 سال گذشته م.ع اقدام به تهیه و تدوین گزارش عملکرد و صورتهای سود و زیان مالی سالیانه شرکت معادن فاریاب با اعداد و ارقام ساختگی و صوری کرده تا هیچ گونه سودی در عملکرد سالیانه شرکت معادن فاریاب که مدعی سوددهی آن شده، دیده نشود آن هم بخاطر فرار از پرداخت سود سهام کارگرانی که دارای سهام ترجیحی هستند و همچنین کاهش درآمد و فرار از هزینه های مالیاتی است.
نامجو گفت: تاسیس شرکت های زنجیره ای و تو در تو و مخصوصا شرکت های بازیافت جهت پخش فعالیت های تولیدی و فروش در بین شرکت های خود باعث شده تا علاوه بر فرار از مالیاتی، سهامداران ترجیحی هم نتوانند مدعی وی شوند که تخلف در مدت10 الی 14 سال گذشته ادامه دارد.
وی گفت: جالب است که تاکنون هیچ سازمانی قدرت پیگیری و برخورد با ایشان نداشته واین در حالی است که تقریبا در تمام این شرکتهای زنجیره ای " م .ع " رئیس هیئت مدیره و برخوردار از حق امضا بوده است .
نامجو از توقف کامل برنامه و اهداف توسعه و تولید فرو منگنز و مخصوصا فروکروم ، جهت افزایش ظرفیت تولید تا سقف 200 هزار تن سخن گفت و افزود: در حقیقت مجموعه کامل معادن فاریاب به اضافه پالایشگاه فروآلیاژهای آبادان که با هدف و نیت تامین مواد اولیه مورد نیاز صنایع فولاد کشور نظیر فروکروم و فرومنگنز پرکربن در داخل کشور تاسیس شده بود، به بخش خصوصی واقعی واگذار شد، با نیت اینکه نه تنها خام فروشی متوقف شود، بلکه با تسریع در اجرای طرح توسعه مجموعه پالایشگاه های فروآلیاژ ، توسط بخش خصوصی و با افزودن چندین کوره جدید دیگر در مدار ، توان تولید شرکت بالغ بر (200000 تن ) در سال افزایش و کشور را در تولید این مواد به خودکفایی برساند.
وی گفت: با کمال تاسف در مدت 15 سال گذشته تمام کرومیت استخراج شده فاریاب ، همان معادنی که ادعا می کردند، به انتها رسیده، به صورت خام به چینی ها فروخته شد و بعد از گذشت 15سال هنوز این معادن در اختیار منافع چینی ها است و سازمان های نظارتی و وزارتی هم در سکوت مطلق، فقط نظاره گر هستند.
وی افزود: اخراج بیش از 1000 کارگر در عرض چند ماه در همان ابتدای تصاحب معدن فاریاب بدون کوچک ترین مانع و در سکوت مطلق همراه با رضایت مسئولان وقت اداره کار شهرستان و استان و وزارتخانه مربوطه و انعقاد قراردادهای موقت سه ماهه ، 6ماهه یا یکطرفه ، به عنوان یک اصل اساسی در قانون کار جدید حاکم بر معدن فاریاب به منظور گسترش فرهنگ ترس ، رعب و وحشت و اخراج و تسویه حساب راحت تر کارگران بی پناه از جمله مصائب کارگری این معادن است.
نامجو با طرح این پرسش که آیا 3500 الی 4500 نفر کارگری که در سایر شرکت ها و معادن "م.ع" برای یک لقمه نان حلال مشغول هستند، اوضاع و احوالی مانند 1500نفر کارگر معادن فاریاب دارند؟ می‌پرسد: آیا عملکرد "م.ع" که در 34 سال گذشته مانند 14سال اخیر که معادن فاریاب را تصاحب و مدیریت کرده، خواهد بود؟ انصافا بعد از گذشت 10 الی 15 سال از واگذاری فاریاب به بخش خصوصی واقعی، سهم استان کرمان و بالاخص مردم محروم فاریاب منوجان و حومه از این واگذاری چیست؟
وی افزود: آیا سهم مردم این مناطق جز حقوق بخور و نمیر همراه با قراردادهای موقت با کمترین حقوق ماهیانه و آلودگی شدید و انواع امراض و بیماریها چیزی نصیبشان شده و هرکسی می تواند شخصا از اوضاع و احوال کارگران بازنشسته و مشغول کار و وضعیت توسعه و عمرانی منطقه، پاسخ این سوال را دریابد .
به گفته نامجو، "م.ع" به تازگی در مصاحبه ای با یکی از روزنامه های سیاسی با استناد به فرمایشات مقام معظم رهبری در دیدار با اعضای دولت، ضمن اشاره به پیشنهاد واگذاری٤٠٠ هزار میلیارد تومان پروژه نیمه‌تمام به بخش خصوصی برای رونق‌بخشیدن به اقتصاد کشور آن را بهانه‌ای برای توجیه مفت فروشی سهام آلومینیوم المهدی و هرمزآل قلمداد کرده و مخالفت عده ای با حراج مجتمعی به گستره 70درصد صنایع تولید آلومینیوم کشور را حرکتی بر خلاف اجرای منویات رهبری عنوان می‌کند. همچنین مخالفت ها با مفت فروشی المهدی و هرمزآل را بعنوان رفتارهای غیرشرعی، غیراصولی و غیراخلاقی قلمداد کرده است.
این کارشناس گفت: اگر واقعا دلشان برای کشور و مردم می سوزد پروژه های نیمه تمام زیادی از جمله پروژه آلومینیوم لامرد و کارخانه تولید تیتانیوم کهنوج و همچنین معادن بکر و گسترده بشاگرد و غیره قابل انکار وجود دارد.
وی ادامه داد: مجتمع المهدی کارشناسی به اسم پ. ب ندارد، پس یا خود را با اسم مستعار معرفی کرده یا به اسم کارشناسان المهدی خود را جا زده است. تکنولوژی مجتمع المهدی و هرمزآل نه چینی است و نه روسی و شاهد و سند زنده‌اش هم مهدی التاجر 104 ساله است و المهدی فرسوده نیست و صنایع تولید آلومینیوم استهلاک آنچنانی ندارد که با لیفتراک و پیکان مقایسه شود.
نامجو گفت: با توجه به وظایف خطیر نظارت مسئولان، وزرای دولت تدبیر و امید و نمایندگان کمیسیون‌های حمایت از تولید ملی، کمیسیون اصل 44 . کمیسیون اصل 90 و کمیسیون اجتماعی و فرهنگی و کمیسیون صنایع و معادن و سازمان های نظارتی و بازرسی ، جمله تاریخی از وصیت نامه امام خمینی که فرمود "نگذارید کشور به دست نااهلان بیفتد " به یاد خود بیاورند و یک لحظه خود را بجای کارگران و معدنچیان فاریاب قرار دهند تا شاهد و ناظر اتفاقات چنین فجایعی نباشیم.