خبرگزاری بلومبرگ نوشت: اصرار مسئولان نفتی ایران مبنی بر افزایش فوری صادرات نفت این کشور طی هفته‌های آینده و بلافاصله پس از اجرای توافق هسته‌ای، دلیل اصلی سقوط قیمت نفت بوده است؛ زیرا اظهارات مقامات ایرانی بیانگر افزوده شدن به رقم مازاد تولید نفت کنونی در بازارهای جهانی است.

گروه اقتصادی مشرق- باز هم سخنان حاشیه‌ساز وزیر نفت و سایر مسئولان نفتی دولت یازدهم، منافع ملی ایران در بازار جهانی نفت را با کاهش قیمت نفت تحت تاثیر قرار داد.

قیمت نفت که به دنبال عدم توافق اعضای اوپک برای کاهش تولید، طی هفته گذشته 11 درصد کاهش یافته بود، روز دوشنبه با بازگشایی بازارهای بین‌المللی مجددا سقوط کرد و به کمترین رقم از فوریه 2009 بدین سو رسید.

قیمت نفت در روز دوشنبه 1.2 درصد سقوط کرد و به هر بشکه 35 دلار رسید.

خبرگزاری بین‌المللی بلومبرگ در گزارشی مواضع مقامات نفتی ایران را مهمترین عامل سقوط قیمت جهانی نفت پس از بازگشایی بازارهای داد و ستد جهانی در روز دوشنبه عنوان کرد.

این خبرگزاری نوشته است که اصرار مسئولان نفتی ایران مبنی بر افزایش فوری صادرات نفت این کشور طی هفته‌های آینده و بلافاصله پس از اجرای توافق هسته‌ای، دلیل اصلی سقوط قیمت نفت بوده است زیرا اظهارات مقامات ایرانی بیانگر افزوده شدن به رقم مازاد تولید نفت کنونی در بازارهای جهانی است.



لازم به ذکر است مازاد تولید نفت که عمدتا از سوی عربستان و در راستای مقاصد سیاسی این رژیم و متحدان آن صورت گرفته، از عوامل بنیادین کاهش قیمت نفت طی یک سال اخیر بوده است؛ بنابراین هرگونه خبری از جانب سایر تولیدکنندگان مبنی بر افزایش تولید آنان موجب تاثیر روانی منفی‌تر بر بازار نفت می‌شود.

زنگنه در ماه‌های اخیر بارها گفته که به محض لغو تحریم ها تولید روزانه نفت خام ایران در طول مدت چند روز حدود ۵۰۰ هزار بشکه در روز و سپس ۵۰۰ هزار بشکه دیگر در طول چند ماه افزایش می یابد.

هر بار که زنگنه این سخنان را بیان کرده، تاثیر روانی منفی این سخنان بر قیمت نفت پدیدار شده است.

حتی زنگنه یک ماه پیش در واکنش به سقوط آزاد قیمت نفت به بشکه ای ۳۰ دلار، گفت: «حتی در صورت سقوط قیمت نفت به بشکه ای ۳۰ دلار هم توسعه صنعت نفت ایران در دوران پسا تحریم متوقف نخواهد شد.» تاثیر این سخنان زنگنه نیز همان زمان در بازار جهانی نفت پدیدار شد.

این سوال مطرح است که چرا مسئولان نفتی کشورمان اصرار دارند سخنانی را بیان کنند که می‌دانند تاثیر روانی آن بر بازارهای جهانی کاملا خلاف منافع ایران است.

اگر وزارت نفت توان افزایش یک میلیون بشکه‌ای نفت را دارد، عملا آن را اجرا کند و نیازی به بوق و کرنا کردن آن نیست، زیرا رسانه‌ای شدن این موضوع سبب کاهش بیشتر قیمت نفت می‌شود.

 جالب اینجا است که اخیرا اسحاق جهانگیری معاون اول دولت یازدهم از ظریف و زنگنه خواسته بود فکری برای مقابله با سقوط قیمت نفت کنند.

به نظر می‌رسد اگر جهانگیری از مسئولان نفتی دولت می‌خواست که تا مدتی درباره افزایش تولید نفت سکوت کنند، بیشترین سود به دولت و ملت می‌رسید.