چرا وزارت خارجه کشورمان و سخنگوی محترم آن به جای اعتراض علیه نقض عهد و پیمان‌شکنی آمریکا، در پی توجیه اقدام خصمانه حریف هستند؟

به گزارش مشرق، حسین شریعتمداری طی یادداشتی در کیهان و در نقد مصاحبه مطبوعاتی سخنگوی وزارت خارجه نوشت: یادش به خیر «آقای علی بمان ‌الیاسی» آن روزها یک طلبه جوان و پرشور یزدی بود که همراه با دو طلبه دیگر، آقایان جعفری و مشیری به اتهام «اقدام علیه امنیت ملی» از سوی ساواک بازداشت شده و به چند سال زندان محکوم شده بودند. در دادگاه نظامی رژیم طاغوت وقتی وکیل تسخیری آنان - که از سوی دادستانی ارتش انتخاب می‌شد! - ظاهرا برای دفاع از این سه طلبه جوان پشت تریبون رفت، تمام اتهامات ساواک به آنان را تکرار و تایید کرد! و در پایان به روال جاری وکلای نظامی، «از پیشگاه اعلیحضرت همایونی»! برای آنها تقاضای عفو کرد. در این هنگام آقای علی بمان ‌الیاسی از جا برخاست و با لهجه شیرین یزدی خطاب به وکیل تسخیری گفت؛ «تو‌وکیل‌مائی یا وکیل اونا»؟!
دیروز برادر عزیزمان آقای حسین جابرانصاری در نشست خبری خود با خبرنگاران و در پاسخ به سوالی درباره تحریم‌های جدید وزارت خزانه‌داری آمریکا علیه ایران، گفت؛ «در بیانیه‌ای که در ابتدای جلسه قرائت کردم- بیانیه وزارت خارجه کشورمان- صراحتا در مورد این تحریم‌ها توضیح دادم و در واقع این تحریم‌ها به فهرست تحریم‌های قبلی علیه ایران افزوده شده است و استفاده از لفظ «تحریم جدید» از دقت کافی برخوردار نیست»!
سخنگوی محترم وزارت خارجه کشورمان توضیح نداد در حالی که تحریم‌های اخیر آمریکا علیه ایران، در فهرست تحریم‌های قبلی وجود نداشته است- که نداشته است و تازه وضع شده است- چرا می‌فرمایند این تحریم‌ها جدید نیست؟! و آیا ادعای ایشان که می‌گویند «در واقع این تحریم‌ها به فهرست‌ تحریم‌های قبلی علیه ایران افزوده شده است»! به وضوح حکایت از آن ندارد که «این تحریم‌ها» جدید است؟! می‌فرمایند «این تحریم‌ها به فهرست تحریم‌های قبلی علیه ایران افزوده شده است» که باید گفت؛ هر تحریم جدیدی به تحریم‌های قبلی افزوده می‌شود و اگرجدید نبود که به قبلی‌ها افزوده نمی‌شد!  بنابراین جناب ایشان با چه توضیح و تعبیری اعلام فرموده‌اند «استفاده از لفظ تحریم‌ جدید از دقت کافی برخوردار نیست»؟!
بیانیه وزارت امور خارجه کشورمان نیز که آقای جابر انصاری به آن اشاره می‌کنند، خالی از خدشه نیست. این بیانیه، برجام را نشانه «تعظیم آمریکا»! در برابر اراده و خواست مردم ایران معرفی کرده و تحریم اخیر وزارت خزانه‌داری آمریکا علیه ایران را «امتیازدهی آمریکا» به کانون‌های قدرت و نفوذ زیاده‌خواه داخلی و خارجی این کشور، دانسته است! که درباره بی‌پایه و ‌اساس بودن این دیدگاه اگرچه گفتنی‌های مستند فراوانی هست ولی از آنجا که پیش از این بارها به آن پرداخته‌ایم در وجیزه مختصر پیش روی نیازی به تکرار آنهمه گفتنی‌های مستند نمی‌بینیم و فقط باید گفت؛ تحریم‌های جدید به هر علت و با هر انگیزه‌ای وضع شده باشد، «تحریم جدید» است و با برجام و قطعنامه 2231 شورای امنیت سازمان ملل در تناقض بوده و نقض آشکار توافقنامه مورد اشاره تلقی می‌شود.
قرار این بود و با صراحت به تیم محترم مذاکره‌کننده کشورمان ابلاغ شده بود که «در سراسر دوره 8 ساله، وضع هرگونه تحریم در هر سطح و به هر بهانه‌ای توسط هر یک از کشورهای طرف مذاکرات، نقض برجام محسوب خواهد شد».
و اما، سخن در این نوشته مختصر آن که؛ وقتی مقامات آمریکایی کمترین ارزشی برای تعهدات خود قائل نیستند و از یکسو با وضع تحریم جدید برجام را نقض می‌کنند و از سوی دیگر به رجزخوانی‌های همیشگی - بخوانید دون‌کیشوت‌مآبانه- خود علیه موجودیت جمهوری اسلامی ایران ادامه می‌دهند، چرا وزارت خارجه کشورمان و سخنگوی محترم آن به جای اعتراض علیه نقض عهد و پیمان‌شکنی آمریکا، در پی توجیه اقدام خصمانه حریف هستند؟ و به قول طلبه جوان آن روزها، آقای «علی بمان ‌الیاسی»، «شما وکیل ما هستید یا وکیل آنها»؟!