به گزارش مشرق، از قبل مقدر شده بود لادیسلاو کوبالا، فوتبال اسپانیا را تغییر خواهد داد اما برای اینکه این اتفاق بیفتد، او باید محل تولدش را که بهشت کمونیست‌ها بود ترک می‌کرد.
در دهم ژوئن 1927 در بوداپست متولد شد. پدر او مجار و مادرش اهل چکسلواکی بود. در جوانی شهرت زیادی بدست آورد و در تیم های اسلوان، براتیسلاوا و واشاش بوداپست بازی کرد. همچنین برای تیم های ملی چکسلواکی و مجارستان به میدان رفت. چند سال بعد برای اسپانیا نیز بازی کرد تا تنها بازیکن تاریخ فوتبال باشد که برای سه تیم ملی مختلف بازی رسمی انجام داده است.
با توجه به سیستمی که در فوتبال آن زمان اروپا حاکم بود، کوبالا نمی‌توانست پیشرفت زیادی در این رشته ورزشی داشته باشد. به همین خاطر او به سازمانی مراجعه کرد تا بتواند به طور غیرقانونی، از کشور خارج شود. او با یک کامیون جنگی و با لباس سربازی روسی، تا نزدیکی مرز اتریش رفت. در آنجا با تیم پرو پاتریا قرار داد امضا کرد اما به علت فشار فیفا به مجارستان، نتوانست بازی کند. بنابراین به تیمی پیوست که مجارستان نامیده می شد. سرمربی آن تیم، بردارش فرناندو داوچیک بود.
تیم آنها در نقاط مختلف اروپا بازی کرد. باشگاه رئال مادرید این تیم را به یک بازی دعوت کرد و در آن بازی بود که توجه همه را به خودش جلب کرد. سعی داشت با این تیم قرار داد امضا کند اما ریکاردو کابوت که مسئول فدراسیون فوتبال اسپانیا بود، آن را غیر ممکن عنوان کرد و گفت: کوبالا کشورش را ترک کرده است و ممکن نیست مدرک انتقال او را از باشگاه قبلی‌اش بدست آوریم. چند ماه بعد، بارسلونا تلاش خود را برای جذب این بازیکن انجام داد و موفق به امضای قرارداد با کوبالا شد.
کوبالا در 16 ژوئن 1950 به بارسلونا پیوست. سپس به عنوان مهاجر، سیاسی به تابعیت این کشور درآمد. حضورش، فوتبال اسپانیا را تغییر داد. این کشور تاکنون بازیکن تکنیکی همچون او ندیده بود. کنترل‌ها، پاس‌های موثر و ضربات آزادش برای اسپانیایی ها جدید بود. در راس مهاجمان تیم که از باسورا سسار، مورنو و مانچون تشکیل شده بود، قرار گرفت. پس از حضور او، بارسا قهرمان بلامنازع اسپانیا شد. کاتالان‌ها در سه فصل، سه جام حذفی و دو لالیگا را فتح کردند. کوبالا در حضور نوابغی همچون دی استفانو، کوپا، پوشکاش، زیبور، ائولوخیو مارتینس و اواریستو در مادرید می‌درخشید و به همین خاطر هم بارسلونا تیم بهتری نسبت به مادرید شده بود.
اوایل دهه هفتاد با امضای قراردادی با اسپانیول، سر و صدای زیادی به پا کرد. در آنجا به عنوان بازیکن و سرمربی کار کرد و با دی‌استفانو همکاری کرد. در سال 1969، سرمربی تیم ملی اسپانیا شد. اولین بازی اش با خداحافظی خنتو از تیم ملی یکی شد. 11 سال بر نیمکت اسپانیا نشست اما موفقیت بزرگی کسب نکرد. البته او فضای بسیار مثبتی را به وجود آورد. به بازیکنان ملی پوش اسپانیا، پسران کوبالا می گفتند. در زمان مربیگری او در سویا بود که واژه یار داوزدهم به هواداران اهل سویا گفته شد.
او در 17 می 2002 درگذشت. از دست دادن او غم بزرگی برای اسپانیا به خصوص مردم شهر بارسلونا بود. او در این شهر کاتالانی به خاک سپرده شد.
در دهم ژوئن 1927 در بوداپست متولد شد. پدر او مجار و مادرش اهل چکسلواکی بود. در جوانی شهرت زیادی بدست آورد و در تیم های اسلوان، براتیسلاوا و واشاش بوداپست بازی کرد. همچنین برای تیم های ملی چکسلواکی و مجارستان به میدان رفت. چند سال بعد برای اسپانیا نیز بازی کرد تا تنها بازیکن تاریخ فوتبال باشد که برای سه تیم ملی مختلف بازی رسمی انجام داده است.
با توجه به سیستمی که در فوتبال آن زمان اروپا حاکم بود، کوبالا نمی‌توانست پیشرفت زیادی در این رشته ورزشی داشته باشد. به همین خاطر او به سازمانی مراجعه کرد تا بتواند به طور غیرقانونی، از کشور خارج شود. او با یک کامیون جنگی و با لباس سربازی روسی، تا نزدیکی مرز اتریش رفت. در آنجا با تیم پرو پاتریا قرار داد امضا کرد اما به علت فشار فیفا به مجارستان، نتوانست بازی کند. بنابراین به تیمی پیوست که مجارستان نامیده می شد. سرمربی آن تیم، بردارش فرناندو داوچیک بود.
تیم آنها در نقاط مختلف اروپا بازی کرد. باشگاه رئال مادرید این تیم را به یک بازی دعوت کرد و در آن بازی بود که توجه همه را به خودش جلب کرد. سعی داشت با این تیم قرار داد امضا کند اما ریکاردو کابوت که مسئول فدراسیون فوتبال اسپانیا بود، آن را غیر ممکن عنوان کرد و گفت: کوبالا کشورش را ترک کرده است و ممکن نیست مدرک انتقال او را از باشگاه قبلی‌اش بدست آوریم. چند ماه بعد، بارسلونا تلاش خود را برای جذب این بازیکن انجام داد و موفق به امضای قرارداد با کوبالا شد.
کوبالا در 16 ژوئن 1950 به بارسلونا پیوست. سپس به عنوان مهاجر، سیاسی به تابعیت این کشور درآمد. حضورش، فوتبال اسپانیا را تغییر داد. این کشور تاکنون بازیکن تکنیکی همچون او ندیده بود. کنترل‌ها، پاس‌های موثر و ضربات آزادش برای اسپانیایی ها جدید بود. در راس مهاجمان تیم که از باسورا سسار، مورنو و مانچون تشکیل شده بود، قرار گرفت. پس از حضور او، بارسا قهرمان بلامنازع اسپانیا شد. کاتالان‌ها در سه فصل، سه جام حذفی و دو لالیگا را فتح کردند. کوبالا در حضور نوابغی همچون دی استفانو، کوپا، پوشکاش، زیبور، ائولوخیو مارتینس و اواریستو در مادرید می‌درخشید و به همین خاطر هم بارسلونا تیم بهتری نسبت به مادرید شده بود.
اوایل دهه هفتاد با امضای قراردادی با اسپانیول، سر و صدای زیادی به پا کرد. در آنجا به عنوان بازیکن و سرمربی کار کرد و با دی‌استفانو همکاری کرد. در سال 1969، سرمربی تیم ملی اسپانیا شد. اولین بازی اش با خداحافظی خنتو از تیم ملی یکی شد. 11 سال بر نیمکت اسپانیا نشست اما موفقیت بزرگی کسب نکرد. البته او فضای بسیار مثبتی را به وجود آورد. به بازیکنان ملی پوش اسپانیا، پسران کوبالا می گفتند. در زمان مربیگری او در سویا بود که واژه یار داوزدهم به هواداران اهل سویا گفته شد.
او در 17 می 2002 درگذشت. از دست دادن او غم بزرگی برای اسپانیا به خصوص مردم شهر بارسلونا بود. او در این شهر کاتالانی به خاک سپرده شد.